Kalyan 1947 Ank 04

SR No.: 539040
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1947
Total Pages: 38
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 9 MB

Page 12

સુવાકયની રચના -
પૂ. પંન્યાસશ્રી પ્રવિણવિજ્યજી મહારાજ Anger is abitter enemy of thesoul. દરેક માણસ મરણાધીન છે. તેનાથી ક્રોધ, આત્માને કટ્ટર શત્રુ છે. | મુક્ત થવા માટે ધર્મને આધીન થવાની Be gentle, humble and honest. જરૂર છે.] વિનયી, નમ્ર અને પ્રમાણિક બને ! Fear of God is the beginning
Care more for virtues than for of wisdom. money.
. પ્રભુથી ડરવું એજ ડહાપણની શરૂઆત છે. ધન કરતાં સગુણ પ્રાપ્ત કરવા વધુ Generous men can only make કાળજી રાખો.
the good use of their wealth. Do not postpone till to-morrow ઉદાર માણસો જ પિતાની લક્ષમીને સદુwhat you can do to-day, because પયોગ કરી શકે છે. delay is dangerous.
Honesty is the best policy for all - જે કાર્ય તમો આજ કરી શકતા હો, સર્વ માટે પ્રમાણીકપણું એ સૌથી સરસ તેને કાલ ઉપર છેડશો નહિ, કારણકે ઢીલ યુક્તિ છે.
I shall never speak ill of anybody - Every man is mortal. .
હું કેઈનું બુરું બેલીશ નહિ.
હાનિકર્તા છે.
છતાં, અવિરતિ સંબંધી દુખને અનુભવ ઘર, પેઢી વિગેરે પરિગ્રહ છે અને પરિગ્રહ તે થાય તે વિરાગ.
અત્રત છે, ઘર-બાર, સ્ત્રી, પુત્ર વિગેરે અત્રઅવિરતિના ઉદયને પુણ્યદયને કાળ તની નિશાની છે. જ્યારે જ્યારે તેને જુએ મહારછવરૂપ છે. તેનું દુઃખ સમ્યકત્વી આત્માને ત્યારે થાય કે, “હું અવતમાં બેઠો છું” “ઘણું થાય. -
અવ્રતની ઈચ્છા, પાપના ઉદયના યોગે છે. અવિરતિના ઉદયે,વિરતિના પરિણામહાવા આગમ વિગેરે ગ્રંથ, ગીતાર્થ અને છતાં પણ વિરતિ ન લઈ શકાય તેમ બને છે. ગીતા–નિશ્રીતો માટે લખાયા છે. બીજા જ શ્રદ્ધાળુ શ્રાવકના હૃદયમાં જ્યારે જ્યારે માટે નહિં. જેવી રીતે ચોપડા વિશ્વાસને દેખાસાંસારિક સુખોની ઈચ્છા થાય ત્યારે તેને થવું ડાય છે, અવિશ્વાસુને નહિં. મુનીમ પણ વિશ્વાસુ જોઈએ કે, “પાપને ઉદય થયે” અવિરતિ રખાય છે. વિશ્વાસઘાતી મુનીમ હોય તો શેઠને નામના પાપના ઉદયે સાંસારિક સુખની ઈચ્છા નુકસાન પહોંચાડે છે, તેવી રીતે અધિકાર થાય છે.
વિનાના માણસો પુસ્તકો ભણે તે નુકસાનકારી છે. છેડવા લાયક ચીજ મળ્યાને આનંદ પરિગ્રહને પાપ માનનારે દાચ વેપારી અવિરતિના ગે જ થાય, અને તે કરવા થયો હોય તે પણ ધમની આબરૂ વધારે. લાયક માને તો તે મિથ્યાત્વને ઉદય સમજવો. મેહ જોરદાર હોય તો ગમે તેટલું સુખ ' ' શ્રાવક ઘરે જાય, પેિઢીએ જાય તે પણ હોય તો પણ રીબાવે છે અને પરભવમાં તેને થાય કે, “હું અવિરતિમાં બેઠો છું”. દુખ પમાડે છે.