________________
જીરાવલા પાર્શ્વનાથ
“ આપ મદિરમાં જઈ શક્શેા નહિ, ધર્મ સ્થાનામાં શસ્ત્રખદ્ધ જઈ શકાતું નથી.” ક્ષત્રિયે। પણ પેાતાનાં શસ્ત્રો ઉતારતા
66
નથી. ”
“ ત્યારે આપ મંદિરની અહાર રહેા. ” પહેરગીરે કહ્યુ .
“ મંદિરની મહાર ? ” રાજા સુધન્વાએ તલવાર ઉપર હાથ મુક્તાં પૂછ્યું.
“ હા,” પહેરગીરે જવામ વાળ્યો. “ હાંશિયાર ! ” વિજળીના ચમકાર લેતી તલવાર એક ક્ષણમાં જ રક્ષકની ગરદન પર શ્રી વળી. એના દેહ, મદિરની આરસ-તકતી પર ઢળી પડયેા.
ઃઃ
રાજન ! ” શ’કરસ્વામીએ કહ્યું, “ જી ! ”
“આપ જલ્દી કરો, મંદિરમાં ઘુસી પાર્શ્વનાથને સ્થાનભ્રષ્ટ કરી શ્રીચક્રની સ્થાપના કરો.” “ ચક્રની સ્થાપના ? ” મદિરમાં કરી રહેલ વૃદ્ધ સાધુ ગઈ ઉઠયા !
ન
<<
,, હા,
“ અરે, સંન્યાસી ! આ તું શું કહે છે ? મંદિરના ધ્વંસ કરી કેવું ઘાર પાપકમ ઉપાર્જન કરે છે, પ્રશમરસનીધિ ભગવાન પાર્શ્વનાથની મૂર્તિને ઉત્થાપી વિશ્વમાં કયા ધમ હાંસલ કરવા માંગો છે ? જગતની કઈ કીતિને વરવા ચાહેા છે ? ” સાધુએ પૂછ્યું,
“ વિશ્વમાં શૈવધર્માંના ઝડા ફરકાવવા મારા જન્મ થયા છે, જૈનો અને બૌદ્ધોને દૂર કરી માધના ઉદ્ધાર કરીશ, જીરાવલાને સ્થાને ભૈરવનું સ્થાપન કરી શૈવધમની મહત્તા વધારીશ.” સ્વામીએ કહ્યું,
શ્રી પન્નાલાલ જ. મસાલી
રાધનપુર,
“ પરધમ નાં મદિરાના ધ્વંસ કરવાથી કે પાશવી અત્યાચાર ગુજારવાથી ધમની મહત્તા વધશે નહી, કે પેાલાદની ધારથી જૈનો નમશે નહી, હા, અમારા વાદી કુંજરકેશરી અપ્પભટ્ટસૂરિ મહાવિદ્વાન સાધુ છે, જગતમાં સમ વાદી છે. સામર્થ્ય હાય તા એમને હરાવી આપના ધની મહત્તા વધારે !
“ એ પણ થશે. મંડનમિશ્ર જેવા અગ્નિતીય પડિત શેખરને હરાવ્યેા તા એ વળી કાણુ માત્ર ? મેં સાંભળ્યું છે કે, એ મહાપ્રતાપી અને વિદ્વાન છે, અને સરસ્વતીનુ વરદાન છે, પણ હું સાક્ષાત શકરના અવતાર છું. તારા ગમસ્ત સૂરીન્દ્રને હરાવી એની વિદ્યાના મદ ઉતારીશ ” સ્વામીએ કહ્યું,
“ જ્યાં વર્ષોંનકુ ંજર જેવા પ્રસિદ્ધ સૌગતાચાય હારી અને શિષ્ય થયા, જ્યાં વાતિ જેવા કટ્ટર સાંખ્યમતીને પણ એના દાસ બનવું પડયું; એવા એ મહાસમર્થ જ્ઞાનસ્વરૂપ સૂરીન્દ્રને હરાવવાની આપની તાકાત દેખાતી નથી, અને એથીજ પાશવી બળના આશ્રય લઈ તલવારની ધારથી આપ રાક્ષસી અત્યાચાર ગુજારી રહ્યા છે.” સાધુએ રાષથી કહ્યું, ચૂપકર !” સુધન્વાએ વૃદ્ધસાધુને પડ
66
કાર કર્યો,
“ સન્યાસી ! જૈનો અને બૌદ્ધોનાં પવિત્ર દેવમ'દિને ભ્રષ્ટ કરવાની આવી દુબુદ્ધિ કયાંથી જાગી ? તલવારની ધારથી અમને વટલાવી, સ’હારી, કઈ સિદ્ધિને વરવા ચાહે છે ?” વૃદ્ધ શ્રમણે પૂછ્યું.
“દૂરહટ!” નહીતર યમદેવનાં આતિથ્યના. સ્વીકાર કરવા પડશે, રાજા સુધન્વાનાં પેાલાદી