________________
તાનાં પોતી
પૂર આચાર્ય દૈવશ્રી વિજયરામચન્દ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજ
મૂર્ખાએજ પેાતાને બુદ્ધિમાન અને ગાંડાએજ પેાતાને ડાઘા તરીકે ઓળખે છે. નાનીએ તે કહે છે કે જે પેાતાની જાતને ડાહ્યા કહે છે, તે લગભગ ગાંડા છે.
માનવજીવન એ ધર્મની મેાસમ છે, પણ ખાવા પીવા, મેાજશાખ, ભાગવિલાસ માટે નથી. જ્યાંસુધી સંસારના સઘળા સંયેાગે! મારે માટે હિતકર છે એવા ઝાંખા ઝાંખા પણ ખ્યાલ હોય ત્યાંસુધી ધમની સાચી જીજ્ઞાસા થતી નથી.
દાન એ લાંચ નથી. લાંચ માટે અપાયેલું દાન એ જૈનશાસનનુ દાન નથી. દાન પણ છેડવા માટે છે. બધી ધર્મક્રિયા પૌલિક વાસના છેડવા માટે છે. દાન એ દાતાર મનાવવા માટે, ખ્યાતિ માટે હાય તે! એ સાચે ધમ નથી.
અહિંસા । . મનુષ્યને બહાદૂર બનાવે છે, શરી રથી પણ . એપરવા બનાવે. અહિંસક દુનિયાને—પર વસ્તુને ગુલામ નથી હાતા. એ આત્મા શ્રી જીનેશ્વર દેવના શાસનની ખાતર સર્વસ્વ દેતાં વાર ન કરે. .
શીક્ષરસિક રમણિએ માટે પતિના વિયેાગમાં તદ્ન સ્વચ્છન્દી આચારા સેવવા, એ ખરેજ શીલનું ખરે બપારે બજારના મધ્ય ભાગમાં લીલામ કરવા અરાબર છે. :
કામના સાધનો અનુકૂળ નથી, માટે અગર જે કામના સાધનેને અનુકૂળ કરવાના ઇરાદે કરાતા ત્યાગ એ તે એકરીતિએ રાગના કરતાં ભયંકર છે.
ખરેખર યથેચ્છ ફરનારી સ્ત્રીઓની પૂજા એન્જ નાના રાજમાગ છે. જ્યારે દુનિયામાં સ્ત્રીએ સ્વૈરિણી બને છે અને પુરૂષા સ્વતંત્રતાને નામે અહિન ને ઉ,ખલ બની જાય છે, ત્યારે ખરેજ દુનિયાનું આવી બને છે, એવી સ્ત્રીઓને, એવા પુરૂષા ખરેખર
આ
દુનિયા ઉપર ભારરૂપ અને શ્રાપ છે. ધર્મમાંથી કજીએ ત્યારેજ મટે કે, જ્યારે બધાજ એક મત થઈ જાય કે ધમ એ કરવા યોગ્યજ છે,
જે સુખ આપણે ઇચ્છીએ છીએ, તે સુખ. સંસારના કાઈપણ પદાર્થોમાં નથી. એવી માન્યતા જ્યારે થશે ત્યારે આત્માના સુખને પ્રગટ કરી શકવાની લાયકાત આવશે.
લક્ષ્મીને અર્થી, જ્યાં દરિદ્રતા દેખાતી હાય. ત્યાંથી ભાગે છે. તા આત્મલક્ષ્મીને અર્શી વિષયામાં ચક્ચુર અને એ કેમજ બને ?
વર્ષોથી પેાતાની જાતને ધર્મી કહેવરાવે પણ વર્ષોથી રહેલા દાષામાંથી એક પણ દોષને ઘટાડે નહિં તો તે ધર્મી કેમ કહેવાય ?
જેમ દુનિયામાં કિમતી વસ્તુ લેનારાએ આછા હોય છે. તેમ દુનિયાથી વિપરીત એવા ધર્માંને માનનારા પણ ઘણાજ ઓછા ડેમ એમાં કશી૮ નવાઈ નથી.
નબળા ઉપર હથિયાર ચલાવનાર અને ખળી આગળ માથું નમાવનાર એ શું અહિંસક છે ? કહેવું પડશે કે, એ અસિક નથી. પણ તે કાઈ સામાન્યથી ન કળી શકાય તેવા કારમા હિંસક આત્મા છે.
સાચાં પરિણામ અને પાકા વૈરાગ્ય હોય તે પડે જ કેમ ? એવી દલીલમાં કરનાસ્થાન મુંઝા પણ કહી દે। કે, પામેલા પડી જાય તેમાં ત આપનારના દેષ કે ન લેનારને; કિંતુ લેનારના પૂર્વનાં અશુભ કર્મીના જ દોષ છે.
૬ શ્રી જીનેશ્વર દેવને નાથ માને અને ઘેર જઇને રાગમાં રક્ત બનીને મારા પૈસે અને મારી સ્ત્રી કરા'એ દશામાં નાથ શી રીતે યાગક્ષેમ કરે?' નાથ તે ચેવીસે કલાક હૈયામાં રહેવા જોઇએ અને એમ થાય તે જ નાથ બની શકે અન્યથા નહિં જ..