________________
ખંડ : ૪ :
દીવાલી હારી બલિહારી. તું સમજપૂર્વક આરાધનારને મુક્તિ ગઢ સુધી લઈ જાય છે, કે જે ગઢ દઢકાય, દઢધમી, વિહતકર્મિ જનનું પરમ પવિત્ર પૂર્ણ સુખનું ધામ છે. જ્યાં અવિહત આરામ છે. ગિના હદયનું તે ધ્યેય છે અને પંડિત પ્રકાંડેનું ગેય છે. દેશવ્રતધારીઓ દેશવ્રત લઈ રહ્યા છે. મહાવ્રતધારીઓ મહાવ્રત પાલી રહ્યા છે. જ્ઞાનીઓ જ્ઞાનની ધૂનમાં રમે છે અને માનીએ યાનેથી મૌન રહે છે ને સમસ્ત આ ગઢની ચાહનામાં જ પડ્યા છે, અરે મુક્તિગઢ! તારી રઢ કેને નથી? તે ઈચ્છનારનો સંસાર બહુ જ ટૂંકે કરી નાખે છે. અનંતા પુદ્ગલ પરાવર્તન, હારી ચાહનાથી જ ઓછાં થઈ જાય છે. તે મુક્તિ ગઢને સર કરવા માટે, અઢળક લક્ષમીને, સુંદર રાજ્યને, પ્રેમી પરિવારનો, પરાક્રમી શ્રેણિક, ચંડપ્રદ્યોત જેવા રાજવીઓની સેવાને પ્રભુ મહાવીરે ત્યાગ કરી ઉત્તરાફાગુની નક્ષત્રમાં માર્ગશીર્ષ વદ ૧૦ ના દિવસે સંજમ લીધું અને સાડાબાર વર્ષ સુધી એવી કડક રીતે પાલ્યું કે બેલ્યા પણ નથી, સૂતા પણ નથી કે બેઠા પણ નથી. ઊભે ને ઊભે પગે રહ્યા છે, એટલા લાંબા કાળમાં માત્ર ૩૪૯ દિવસ ખાધું છે, આવા ઉત્કૃષ્ટ ચારિત્ર બલે વૈશાખ સુદ ૧૦ ને દિને કેવળજ્ઞાન પામ્યા, અનેક રાજવીઓને સંયમ અર્પણ કર્યું, લાખ ઉપરાંત શ્રાવક બનાવ્યા, હજારે સાધુઓ કર્યા. એક જ દેશનામાં ૪૦૪૪ ને દીક્ષા આપી શક્યા તેમાં ૧૧ તે તેમના નેતાઓ જે તેમની દુનિયાના સર્વજ્ઞ હતા. અહા હા ! કેવું પરાક્રમ! કેવી સચોટ અસર કરનારી દેશના! કેવું વૈરાગ્યના ધોધ વહાવવાનું કૌશલ્ય.
ઓ પ્રભુ મહાવીર ! સદા અમે આપના ચરણના જ દાસ બન્યા છીએ તેનું કારણ એ જ છે કે તારા જેવો તરણું--
