________________
ખંડઃ ૧ઃ
૧૨
કરે તે આવા પ્રકારનાં દુષ્કાળ જેવી સ્થિતિ લાભાન્તરાયના પાપે ભોગવવી પડશે તે વેળા પરમાત્માને આપણે પ્રાર્થીશું કે, “ઓ ભગવદ્ ! અમારાં આ દુઃખે લટાળો ! એ દીનદયાળ ! તું હવે અમને આવા દુઃખો જેવાને અવર કર આપ !” પણ એ દીનદયાળ પરમાત્મા પણ કરે શું ? આપણે આપણું દુષ્કતોનું ફલ ભેગવવાનું છે.
જ્યારે પરમાત્મા તે કેવળ દાન, શીલ, તપ કે ભાવરૂપ ધર્મને કલ્યાણુકર માર્ગ દર્શાવી આપણી જાત પર અનન્ય ઉપકાર કરી ગયા કે જેને પ્રત્યુપકાર વાળવાને આપણે અસમર્થ છીએ. તેઓએ ઉપદેશેલ માગને આપણે હિતકર માર્ગ માની આરાધવો એ જ આપણે કર્તવ્ય ધર્મ છે.
આ જ એક ધર્મોપદેશ સંભળાવવાના હેતુથી પૂર્વકાલીન મહાપુરુષોની જેમ ઉ૦ શ્રી સમયસુંદરગણિવરે ૧૬ ૮૭ના આ દુષ્કાળનું ઐતિહાસિક શબ્દચિત્ર તે કાળની ગૂર્જરભાષામાં ચંપકશ્રેણીની પાઈની ધર્મકથામાંથી સીધી અને સારી રીતે રજૂ કર્યું છે.
-~
૯૬૨૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦
માણસો પોતાનાં તત્ત્વજ્ઞાન અને સંસાર સંબન્ધી સમજણ શક્તિ મુજબ જીવન જીવે છે. તદ્દન વિચારહીન માણસ માટે પણ આ વાત સત્ય છે. કોઈ પણ પ્રકારનાં તત્ત્વજ્ઞાન વિના જીવવું માનવજાતને માટે અશક્ય છે. તેણે પસંદગી કરવાની રહે છે, તે તત્વજ્ઞાન
કે અતત્ત્વજ્ઞાન વચ્ચે નહિ પણ સારાં અને નરસાં છે. તવજ્ઞાન વચ્ચે.
