Jain 1990 Book 87

SR No.: 537887
Original Sutra Author: N/A
Author: Mahendra Gulabchand Sheth
Publisher: Jain Office Bhavnagar
Publication Year: 1990
Total Pages: 394
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Weekly, & India
File Size: 20 MB

Page 37

ન].
તા. ૨૬-૧-૧૯૯૦
સુવિહીત શિરોમણી પરમયોગી આગમ-વિશારદ પંન્યાસપ્રવર ગુરુદેવશ્રી અભયસાગરજી મ.ના અલૌકિક જીવનકવનનું રસપાન કરાવતી ને શ્રમણત્વ પ્રત્યે શ્રદ્ધા પ્રગટાવતી “જૈન” પત્રના વાચકો-ચાહકે-ગ્રાહકોના જીવનને રાહબર બને તેવી જીવનકથા.
[ લેખાંક : ૬|||. પૂજ્ય પંન્યાસ શ્રી અશોકસાગરજી મહારાજ સાહેબની પ્રેરણાથી...આલેખક : ગણી હેમચંદ્રસાગર.
પુરમયોગી આયામવિશારદ પૂજય ગુરુદેવશ્રી...
અંજામણું વ્યકિત
| હટે નહિ ને વેદના સમે નહિ. - પુ. ગુરુદેવશ્રીનું વ્યક્તિત્વ આટલી નાની ઉંમરે જ્ઞાનચારિ આમ ને આમ વરસ પર વરસ વીતતાં છ વરસ ભયંકર માસ ત્રની દૃષ્ટિએ તે અનોખું ખરું જ પણ બીજી દષ્ટિએ પણ કેટલું | અને યાતનાભર્યા ગુરુદેવશ્રીએ વિતાવ્યાં. મહિમાવતું/પુણ્યવંતુ અને ચમત્કારી હતું? જાણવા જેવું છે. | અને ડગના હકીમજી સાથે ગુરુદેવશ્રીનો સંબંધ થયો
ઈદેરમાં લાલચંદજી નાગરી નામે એક શ્રાવક રહે છે. આજે ! અને એમના ઉપચારથી રાહત થઈ. પણ તેઓ ઘણી મોટી ઉંમરે આરાધનામય આદશ-જીવન ગાળે છે. - અલબત્ત વ્યાધિ-વેદનાને પરાધીનતા ઘણી ને ઘણુ કમાય
તેઓને એ સમયે આ બાળમુનિ પર બહુ જ પ્રેમ! અંદ-| લગી રહી, પરંતુ પૂજ્ય ગુરુદેવશ્રી ફરમાવતા કે એ સાત વર્ષ રથી જ એમના પ્રત્યે પ્રેમ કુરે! તે શ્રાવકને તે વખતે નંબર | | મારા માટે આશીર્વાદ સ્વરૂપ નીવડ્યાં. તેઓશ્રી ફરમાવતા! ફીચર લગાવવાને બહુ જ શોખ અને તેઓને આ બાળમુનિના - “અન્ય સાધુઓની મારે સેવા લેવી-પડી એ મારું પરમ વચન પર ભારે ભસે.
દુર્ભાગ્ય સમજુ છું; પણ શું કરું? હું લાચાર હતે... કરંતુ જ્યારે આ બાળમન એકલા મળે ત્યારે એ શ્રાવક બાળ- | એ વાત વરસ દરમ્યાન મને જે વાચનને અને ચિંતનને મોકો મુનિને પૂછી લે મીરાજ! તમેન રમવા માટે કેટલી વસ્તુ લાવું? | મળ્યો એ અદૂભુત હતો !
એટલે બાળમુનિ ઉંમરના સહજભાવે નિખાલસતાથી બોલી ! બીજુ કંઈ તે થઈ શકે એમ ન હતું એટલે પૂ. ગુરુદેવદેતા “આટલી...
શ્રીએ આ સમયમાં એટલું બધું તે વાંચન કર્યું હતું કે એમાં બસ, બાલમુનિ જે આંક બેલતા તે આંકન નંબર ફીચરમાં દુનિયામાં વત તમામ વિષયને વળગતું સાહિત્ય આવીયું.. લગાવી દેતા અને અચૂક લાભ મેળવતા.
અને એમાં સંસ્કૃત પ્રાકૃત ખાસ. ઘણીવાર પૂછેલા નંબરને ઘણીવાર લગાવી દીધેલા નંબર પણ વ્યાધિમાં વિકાસ–ગણી નુકસાનનું કામ જ નહિ, લાભ જ લાભ....
પૂગુરુદેવશ્રી ફરમાવતા કે “વ્યાકરણ ન્યાય સાહિત્યને મેં હજી નથી તો એવી કઈ સાધના કે નથી એવાં જપ ધ્યાન જે કંઈ અભ્યાસ કર્યો એને વાગોળવાને આ સમય તે. કર્યા. છતાં વચનની સિદ્ધિ કેવી અજબની !
| અભ્યાસ કાળે એ વિષયો જેટલા ખીલ્યા ન હતા એટલા આ આ રીતે વ્યાકરણ-ન્યાય અને સાહિત્ય આદિને અભ્યાસ કાળ દરમ્યાન ખીલેલા ! અને આ વાંચન દ્વારા ચિંતન Jક્ત કરી ગુજરાત પધાર્યા. હવે એમની તમન્ના હતી વિવિધ શાને પણ ઘણા સારા પ્રમાણમાં ઊઘડી શકી” અભ્યાસ કરવાની... પરંતુ અચાનક જ તમન્નાના તણખલા પર “અને એક રીતે જોતાં તે અશાતાદનીયને ઉદયકાળ મારા તલવાર તુટી...ને એક કારમી ઘાએ દેખા દીધી. સંવત૧૯૯૯માં. માટે તે ઘણો જ લાભકારી બન્યો. કેમકે આ સમય દરમ્યાન
સૂરિપુરંદર પૂજ્ય હરિભદ્રસૂરિ મ.ના ગંભીરથે, ૫૦ ઉપા. પૂજ્ય ગુરુદેવશ્રીનું શરીર એક વિકરાળ વ્યાધિથી ગ્રસ્ત | શ્રી યશોવિજયજી મ.ના નવ્ય ન્યાયપ્રચુર ગ્રંથો પૂજ્ય ઉપ શ્રી બન્યું એ એક પ્રકારને વાતવ્યાધિ હત; પણ વિચિત્ર અને ! ધર્મ સાગરજી મ.ના ચર્ચા પ્રચુર ગ્રંથ, વિવિધ એવી ઓિ વેદનાદાયી.
| આદિ ગ્રંથોના વાંચનથી મોહનીયના ક્ષપશમને સારે એ આખું શરીર જકડાઈ ગએલું, માત્ર મેટું અને જમણો | ફાયદો લાધ્યું. હાથ જ ચાલે, તે સિવાય આખું શરીર નકામું. પરાધીનતાને પાર ! આ હિસાબે અશાતા વેદનીયના ઉદય કરતાં મોહનીયના ક્ષયનહિ. ને વેદના એવી કે શરીરના કોઈપણ ભાગે અડીએ | પશમને ફાયદો કંઈ નાનોસૂન છે? કે ચીસ પડી જાય.
ઠોકર ખાતાં લેહી તે નીકળ્યું પણ સાથે સેનાને ચરુ સારા સારા વૈદું અને મોટા મોટા ડોકટરે આવ્યા પણ રોગ | મળ્યા જે આનંદનો વિષય મારા માટે બન્યા (મિશ:)
વ્યાધિની આંધી.
શરીર એક વિકરાળ સાધિથી કરી ધમસાગરજી મના ચર્ચા કરું