Page Text
________________
તા. ૧-૨ ૧૯૮૯
જૈિન
સુવિહીત શિરોમણી પરમયોગી આગમ-વિશારદ પં યાસપ્રવર ગુરુદેવશ્રી અભયસાગરજી મના અલે કે જીવનકવનનું રસપાન કરાવતી ને શ્રમણત્વ પ્રત્યે શ્રદ્ધા પ્રગટાવતી “જૈન” પત્રના વાચી-ચાહક-ગ્રાહકના જીવનને રાહબર બને તેવી જીવનકથા, જીવનપ્રસંગે... પૂજ્ય પંન્યાસ શ્રી અશોકસાગરજી મહારાજ સાહેબની પ્રેરણાથી.આલેખક : ગણી હેમચંદ્રસાગરજી
પરમયોગી આગમવશારદ પૂજય ગુરુદેવશ્રી....
અમૃતના અમીબિંદુ
પૂજ્ય આગમોદ્વારકશ્રી પિતાના સુવિશાલ પરિવાર સાથે ત્યાં મણીબહેનને ઉકાળેલું પાણી પીતાં જોઈ અમૃત કહે બિરાજમાન હતા..આરાધનાની અવિરત હેલી વરસી રહી હતી.
બા હ ય ઉકાળેલું પાણી પીશ. કાચું પાણી પીને મારે આ ટાણે મણીબહેન પણ બંને સંતાનો સાથે અઠ્ઠમ-આરાનરકે નથી જવું!”
ધવા આ ધામે આવી પહોંચેલા. અને જ્યારે ને ત્યારે એ એની કાલી કાલી ભાષામાં બોલ્યા !
પિતાની લાડકી સવિતાને પોતાની પાસે રાખી મસ્તીથી કરતે...કે
આરાધના માણતાં અને અમૃતને ઉપાસરામાં જ છૂટો મૂકી દેતા.... બા, તે હાથ્થી પર ચઢીને દીકચા લેવાનો... હે બા
અમૃત પણ ઉપાશ્રયને જ પોતાનું આંગણ, સમજતે ત્યાં મને ટીકાકારે આપીશ ?
જ રહેતો ને ત્યાં જ રમત !
ઘડીકમાં આ સાધુ સાથે તે ઘડીકમાં પેલા સાટુ પાસે ફરતે... મહા રુષ તરીકે સજવાને અવતરેલા અમૃતનાં આ વાક
| બેસતે....ને કાલી કાલી ભાષામાં નવકારે ય બોલતાં ને વાતે ય પાછળ કે ઓઝલ એંધાણ સમાએલા હશે! એની કલ્પનાની
| વાળગતે. વાદળી માં બહેનને આનંદથી ભીંજવી જતી...
| પરંતુ એક ઘડી તે એ પહ ો માટે મહારાજ પાસે... સંવત સરકણી સરિતા ૧૯૮૮ની સીમમાં પ્રવેશી ચૂકી હતી.] અને ત્યાં જઈને કહે... - પષદમીના આ દિવસે હતા ને શંખેશ્વર જેવું બડભાગી ! “એ મોટા મમ્રાજ...મને દીકચા આપાને ..મારે દીકચા ધામ હતુંહજારો યાત્રિકોને ત્યાં જમઘટ જામ્યું હતું. | લેવી છે !”
| (ક્રમશ:)
પરમ પૂજ્ય પંન્યાસજીના જીવનમાં બનેલ પ્રસંગને આપણે અદ્ભુત કે
ચમત્કારથી વિશેષ કશું કહી નહિ શકીએ. પ્રસંગ....એક |
ન કરવી, જાપના બળે એ પીડા આપેઆપ સ્વસ્થ થઈ જાય છે...
| દવા પણ લેવાની કે જ જરૂરત નથી રહેતી....' કેટલીક ર પૂજ્ય ગુરુદેવશ્રી પાસે કે’ જાણકાર ભાગ્યવાન
ગુરુદેવશ્રીના મુખે સાંભળેલી આ આખી પ્રક્રિયા ગુરુદેવશ્રીના આવતા અને જ્યારે તે વ્યક્તિ સાથે ચર્ચા ચાલતી ત્યારે ગર
જીવનમાં જ સ્પષ્ટ ઘટતી માલૂમ પડતી હતી. દેવશ્રી ફરાવતા કે,
મને ખ્યાલ છે કે આજથી ૨૭ વર્ષ પૂર્વે રૂદેવશ્રીના પગ સાધન ન માગે જેમ જેમ આગળ વધતા જઈએ તેમતેમ ઘણું જ નબળા હતા. નાને સરખો કાંટો કે કાંકરો વાગે કે શરીરમાં પણ પરિવર્તન થતું હોય છે, અને એને પ્રારંભ પગથી | અમથી સરખી ઠેકર જ વાગી જાય તે ય એની પીડા અસદા મંકાય છે. મરીરના પ્રત્યેક દૂષિત પરમાાગ દર થઈ દિવ્યતાને ! બની જતી નાના શુક્રયથી પણ પશે ગોખરા કે દસ સ્વરૂપ પકડી લે છે. પીડા પણ ત્યારે ભારે થાય છતાં ચિન્તા | અમુક દિવસે મને સારું થઈ જશે... અને બને પણ એવું કે
માય છે. પરિવર્તન થતું હોય છે. જતા જઈએ તેમતેમ ધણા અને માલ છે કે આજથી
ઇ. અ અ ઉપર વા નાના સરખા ઈજા પણું ઘણું મોટું અને કયારેક તે ગુરુદેવશ્રી સ્વયં જ આગાહી કરી દેતા કે સ્વરૂપ પકરે છે. પીડા પણુ વારે ના રે થાય છતાં ચન્તા | અમુક દિવસે મને સારુ થઈ જશે... અને બને પણ એવું કે
| SR No. | 537886 |
| Book Title | Jain 1969 Book 86 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mahendra Gulabchand Sheth |
| Publisher | Jain Office Bhavnagar |
| Publication Year | 1989 |
| Total Pages | 424 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Weekly, & India |
| File Size | 21 MB |