Jain 1987 Book 84

SR No.: 537884
Original Sutra Author: N/A
Author: Mahendra Gulabchand Sheth
Publisher: Jain Office Bhavnagar
Publication Year: 1987
Total Pages: 188
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Weekly, & India
File Size: 9 MB

Page 173

Reg. No. G, BV. 20 JAIN OFFICE: P. Box No. 175 BHAVNAGAR-364 001 (Gujarat) Tele. C/o. 29919. R, C/o 28857.
છેકી
અર્ધા પેજના : રૂ. ૩૦૦/જાહેરાતના પેજના : રૂ. ૫૦૦/
વાર્ષિક લવાજમ : રૂા. ૩૦આજીવન સભ્ય ફી : રૂ. ૩૦૧/
Citin
જેને
તંત્રી : સ્વ. શેઠ ગુલાબચંદ દેવચંદ
: તંત્રી-મુક ક-પ્રકાશક :
મહેન્દ્ર ગુલાબચંદ શેઠ જૈન ઓફીસ, દાણાપીઠ પાછળ, ભાવનગર
વર્ષ ૮૪
વીર સં.૨૫૧૪: વિ.સં. ૨૦૪૪ કારતક વદ ૪
તા. ૨૦ નવેમ્બર, ૧૯૮૭ શુક્રવાર
મુદ્રણ સ્થાન : શ્રી જૈન પ્રિન્ટરી દાણાપીઠ પાછળ, ભાવનગર-૩૬૪ ૦૦૧
૨૬
શ્રી સકલ સંઘની એકતાના પ્રયત્નો ચાલુ રાખવાની જરૂર સર્વે સમુદાયના વડિલ પૂ. આચાર્ય મહારાજ આદિ ધર્મનાયકોને અર્પણ
સમર્થજ્ઞાની ૧૪ ૬૪ થપ્રણેતા શાસનપ્રભાવક પૂજ્યપાદ | અનુચિત ગણાવી દીધી છે જે વાત વત્તમાનકાને આચાર્યભગવંત શ્રી: ૬ હરિભદ્રસૂરિશ્વરજી મહારાજ એટલે સંદર્ભમાં અતિ દયાજમાં લેવા મક-છે-૩૧ :: જૈનશાસનને એક તેજસ્વી સિતારે.
શ્રી તપાગચ્છ જૈન સંઘની છેલ્લા ૩૦ વર્ષના સિ તિ આ મહાપુરુષ ગૃહસ્થાવસ્થામાં પ્રખર વૈદિક પંડિત હતા
જોઈએ તે દેખાય છે કે જ્યારે આ 'સંઘમાં દેવસૂરગ છે અને સમ્યગ્દષ્ટિ ઉપલબ્ધ થયા પછી અજોડ જૈન તત્વજ્ઞાની
અને આણુસૂરગચ્છ એવા બે ભાગલા પડ્યા ત્યારે સને બન્યા. એમના ગ્રામાં જોઈએ તે ઘણે ઠેકાણે અન્ય દશનેની માન્યતાનું પુષ્કળ ખંડન ઉપલબ્ધ થાય છે.
પારાવાર નુકશાન થયેલું. અને એ ભાગલાની આડશમાં આ રીતે ખંડનમાં હું એ ઘણું પ્રવિણ હોવા છતાં તેઓએ
શિથિલાચાર એ વકર્યો એ વકર્યો કે શ્રીસમાં યુક્તિવાદ અને હેતુવાદની મર્યાદા ચીંધતા કહ્યું છે કે
સ્વાધ્યાય-સંયમ વગેરેમાં ઘણી ઉણપ આવી ગઈ સE ( જે અતિન્દ્રિયપદાર્થો સંપૂર્ણ પણે હેતુવાદના આધારે
થયું કે એ જ કાળમાં પૂ. ૫. શ્રી સત્યવિજય, ૫. ઉપાશ્રી જાણી શકાતા હોત તે આટલા કાળે પંડિતોએ તે અંગે | યશવિજય મ. વગેરે મહાપુએ શ્રીસંઘથી અલગ નિશ્ચય કક્યારેય કર લીધે હેત. [ ગબિંદુ પ્લે. ૧૪૬ ] | પડયા વિના જ, સંઘમાં જ રહીને, આચાર-ક્રિયાને ઉપર આ ખરેખર મુમુક્ષુ આતમાઓએ કેઈપણ બાબતમાં કરીન માગ ટકાવ્યું છે એ મહાપુરૂએ તે વખતે ચાલતાં પકડ કરવી તે પરમાથથી અનુચિત છે કારણ કે |
ઝઘડામાં જ ઝુકાવ્યું રાખ્યું હોત તે પરિણામ કાંઈક જુદુ મુક્તિમાં ધમે પણ (ક્ષાયિક નહિ ) લગભગ છેડી દેવાના
આવત. આપણે જાણીએ છીએ કે એવા ઉગ્ર ભાગલા-તછે તે પકડ રાખવાનો શું અર્થ? [ ગબિંદુ લે. ૧૪૮ ]
ભેદના કાળમાં પરસપરના ભેદભાવને બાજુ પર રાખીને તાત્પર્ય એ છે ; લાપશમિક ધર્મો જ્યાં સુધી ક્ષાયિક
આશુસૂરગ૭વાળા ઉપા. માનવિજય મહારાજે ધર્મ સ હ ભાવ આવ્યો નથી ત્યાં સુધી ખુબ ઉપગી છે પણ પછી ગ્રન્થ ર અને દેવસૂરગર છવાળા, ઉપાશ્રી યશોવિજય મ. એ ય છેડવાના છે માટે કઈ પણ બાબતમાં એવી પકડ
પાસે તેનું સંશોધન કરાવ્યું. જેવાની ખૂબી એ છે કે. ૫કડીને બેસી જવું તે કોઈપણ રીતે મુમુક્ષુઓ માટે જરાય ઉપા. યશવિજય મહારાજે તે કાળે વકરેલા શિથિલાવાર ઉચિત નથી. બેટી બાબતની પકડ તે અત્યંત સિંઘ છે પણ વગેરેને સખત ભાષામાં વધ્યા છે પણ કયાંયે એના પ્રશ્ન એ છે કે શું સારી બાબતની પણ પકડ નહીં કરવાની ? ગ્રન્થમાં તે કાળે પ્રવર્તી રહેલા આણસૂર-દેવસૂરના ભાગ ને ત્યારે ગ(બંદુકાર ! હે છે “ગ્રહ:સર્વત્ર વસ્તુનિ અસંગતઃ” કે તે સંબંધી મતભેદને લગભગ સ્પર્યા નથી. તેથી તેમ બધી જ બાબતમાં પકડ પરમાર્થથી અનુચિત છે. ” આમાં કહી શકાય કે એ મહાપુરુષોને નજીવા કારણોથી સમાં બેટી બાબતની પકડ અનુચિત છે એટલું જ કહ્યું હોત તે ભાગલા પડે ( અને એની આડમાં શિથિલાચાર વકરે )એ . તે તે ઠીક પણ ગ્રન્થકારે તે બધી જ બાબતમાં પકડને | લેશમાત્ર પણ પસંદ નહિ હોય.