Page Text
________________
અત્યારે આચાર્ય શ્રી વિજયસમુદ્રસૂરિજી મહારાજે ચરિત્રમાં (પૃ• ૩૨-૩૩૦) સચવાઈ રહે છે. આપ સૌની સમક્ષ જે વાત મળી છે તેનું હાર્દ આ પિતાના મમતથી દોરવાઈને મૂળ દસ્તાવેજને જ ખા જ છે; અને શ્રીસંઘ એને આ દષ્ટિએ જે સમજશે રીતે ગુમ કરી દેવા છતાં બીજા મહાબત (સત્યવ્રત)નું અને અપનાવશે તે તેથી ઘણું લાભ થશે. આની પાલન કેવી રીતે થઈ શકતું હો ભલ,
ને ' માવાસંઘ સમક્ષ વ્યાખ્યાન વાંચનાર સાધ્વીને શ્રી આત્મારામજી મહારાજના માર્ગદર્શન મુજબ નટીની ઉપમા આપવામાં આવી છે,’ એને ભાવ પણ પંજાબમાં સ્થાનાંની બેલીની આવાને ઉપયોગ જૈન સમજવાની જરૂર છે, જેથી બેટી વાતને ૫.૫ણ પાઠશાળાઓ ચલાવવાના ખર્ચમાં કરવામાં આવતા ખાયાના દોષથી બચી શકાય. આ વાતને ખલાસે હતે. એ જ રીતે વળાના શ્રીસ પણ શ્રી વૃદ્ધિચંદ્રજી એ છે કે જે સાધી પિતાના ગુરુની આજ્ઞા મેળવ્યા મહારાજની સલાહ મુજબ વખાંની બેલીની આવા વગર જ, પિતાની મેળે જ, શ્રાવકસંઘ સમક્ષ વ્યાખ્યાન સાધારણુ ખાતે લઈ જવાનું નક્કી કર્યું હતું. આપે છે. તેને આવી ઉપમા આપવામાં આવી છે. અહીં એ વાત ધ્યાનમાં રાખવાની છે કે રવીનાનો અમારા સમદાયનાં સાધ્વીજીએ શ્રાવકસંધ સમક્ષ બોલી બોલવાની પ્રથા ચારસો-સાડાચાર વર્ષ જેટલી વ્યાખ્યાન આપવાની તેમ જ કલ્પસૂત્ર આદિનું વાચન જ જૂની છે. કરવાની જે પ્રવૃત્તિ કરે છે તે પિતાના આચાર્ય દેવની મુનસમેલનના ઠરાવ અંગે ખુલાસે અનમતિથી જ કરે છે. તેથી એમને આ દોષ લાગતે વિ. સં. ૧૯૯૦માં અમદાવાદમાં મનિસમેલને નથી. એટલું જ નહીં. એથી એમની બુદ્ધિશકિત અને સેવાનાંની બોલીની આવક દેવદ્રવ્ય ખ તે લઈ જવાને વિદ્વત્તામાં એકંદરે વધારે જ થયો છે. એટલે આચાર્ય ઠરાવ કર્યો હતા; અને મુનિસમેલને તૈયાર કરેલ પટ્ટકમાં ભગવાનના એકાદ જૂના કથનને આગળ કરીને આ આચાર્ય ભગવાને (શ્રી વિજયવલ્લભસરિજી મહારાજે) વિરોધ કર ઉચિત નથી.
પણ સહી કરી હતી. આ હકીક્તને આગળ કરીને એમ સ્વપ્નાની બોલીની આવકને પ્રશ્ન પૂછવામાં આવે છે કે આચાર્ય મહારાજે મુનસંમેલનના * સ્વપ્નાંની બોલીની આવક વળ દેવદ્રવ્યમાં જ કે પદામાં સહી કરી હેવા છતાં તેઓ, મેથી જુદી રીતે સાધારણ આદિમાં જ લઈ જવી જોઈએ એ એકાંત વતીને, સ્વાનની બાલીની આવકને દેવદ્રવ્ય સિવાયના આગ્રહ આચાર્ય શ્રી વિજયવલભસૂરીશ્વરજી ધરાવતા ન ખાતામાં લઈ જવાનું કેવી રીતે કહી શક? ખાને આ હતા, એની પાછળ પિતાના ગુરુઓ અને વડીલોના ખુલાસા એ છે કે શ્રીસ ધમાં પ્રવર્તતા અનિનીય મંતવ્ય અને દેશનું બળ રહેલું હતું. તેઓએ વિ. વાતાવરણને દૂર કરવા માટે મુનિર મેલને અનેક સ. ૧૩માં. રાધનપુરમાં. આચાર્ય ભગવાન શ્રી નિર્ણયરૂપે જે પટ્ટાક તૈયાર કર્યો હતે. તેને અમલ વિજયાનંદસૂરિજી ( આત્મારામજી) મહારાજ પાસે દીક્ષા કરવાની જબદારી કોઇએ નિભાવી નથી. અને એને લીધી તે વર્ષમાં, આચાર્ય શ્રી આત્મારામજી મહારાજના બીજે પાયાને ખુલાસે એ છે કે સમ્માનમાં સ્વાનાંની માર્ગદર્શન મુજબ, રાધનપુરના શ્રીસંઘે સ્વમાની લીની બોલીની બધી ખાવા દેવદ્રવ્ય ખાતે લઈ જવાને આવક સાધારણ ખાતે લઈ જવાને હરાવ કર્યો હતો, આગ્રહ કરવામાં આવ્યું ત્યારે શ્રી વિજયવલ્લભસૂરિ ને શ્રીસંઘના ચોપડામાં નાંધી લેવામાં આવ્યું હતું. મહારાજે એ વાત સ્પષ્ટતા પૂર્વ કરેલો કે પંજાબમાં જેઓ નાની બલીની આવા દેવદ્રવ્યમાં જ લઈ ઠેર ઠેર જૈન પાઠશાળાઓ ચાલે છે. તેના ખર્ચને જવાનો આગ્રહ ધરાવે છે, તેઓએ આ ચેપડો ગુમ સ્વનાંની બેલીની આવકથી જ પહેચી શકાય છે. કરાવી દીધો છે! પડે ભલે ગુમ કર્યો, પણ તેથી એ હવે જે સ્વાનની બેલીની આવક પંજાબમાં દેવદ્રવ્ય ચોપડામાં લખેલી વાત જ ગુમ થાય, એ બનવા જોગ ખાતે જ લઈ જવામાં આવે છે એ પાઠશાળાઓના નથી. વળી, ચોપડાના આ ઠરાવને ઉતારે આચાર્ય ખર્ચને કેવી રીતે પૂરું કરવું એ સવાલ છે. આ માટે શ્રી વલભમરીશ્વરજી મહારાજે “નવયુગનિર્માતા” નામે છેતે એવું મોટું ભંડોળ આપસોની વેરણાથી એકત્ર હિંદીમાં લખેલ આચાર્યદેવ શ્રી આત્મારામજી મહારાજના થવું જોઈએ કે જેના વ્યાજની આવકમાં થી આ ખર્ચને
વિજયવલભસૂરિ વિશેષાંક
| SR No. | 537881 |
| Book Title | Jain 1984 Book 81 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Vinod Gulabchand Sheth |
| Publisher | Jain Office Bhavnagar |
| Publication Year | 1984 |
| Total Pages | 152 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Weekly, & India |
| File Size | 15 MB |