________________
વીર સં. ૨૫૦૭ શ્રાવણ વદ ૧૨ બુધવાર, તા. ૨૬ ઓગષ્ટ ૧૯૮૧ સ્વ. તંત્રી શેઠ દેવચંદ દામજી !
તંત્રી : પ્રાસક : મુદ્રા ગુલાબચંદ દેવચંદ શેઠ |
વાર્ષિક લવાજમ રૂ. ૨૦-૦૦
આજીવન સભ્ય રૂા. ૩૦૫જાહેરખબરના પેજના ફા ત્રણસો
: કાર્યાલય “જેન' સાપ્તાહિક ઓફિસ - વડવા, ભાવનગર-૩૬૪ ૦૦૧
લા ને હો-અપ સર
દિવસ ઉગે છે ને પાપનાં કામ શરૂ કરીએ છીએ. રાત પડે છે ને પાપનાં વિચાર કરતા કરતા પથારીમ પડીએ છીએ-જાણે માથા નીચેનું ઓશીકુ જ કાનમાં પાપની વાતે સંભળાવ્યા કરે છે!
અને ફરી પાછા વહાણું વાતાં ઊઠીએ એટલે રાતના એ પાપિયા વિચારે આપણું તનમનને કબજે લઈ બે છે અને આપણે ન કરવા જેવા કામ કરવામાં એવા પરવાઈ જઈએ છીએ કે જાણે આપણે માનવી અને પશ વચ્ચેનો ભેદ જ ભૂલી જઈએ છીએ અને કયારેક તે, માનવતાને વિસારે પાડીને પશુઓને પણ સારાં કહેવરાવે એવાં અકાર્ય કરવામાં રાચીએ છીએ!
આવા વખતે તે એમ જ માનવાનું મન થાય છે કે માનવ જેવું ભયંકર, ઘાતકી અને અનૂની બીજું કોઈ પ્રાણી નહીં હોય! સાર માણસાઈ વગરના માનવદેહધારીએ કેવાં કેવાં યુદ્ધો આદર્યા છે, દુ થામાં કેટકેટલી તારાજી સર્જી છે, અને કેટકેટલાં નર પશુઓને સંહાર કર્યો છે ! દાનવ બનેલા માનવની ક્રૂરતા અને સંહારલીલાને જાણે કેઈ અવધિ જ નથી રહેતી!
રાગ-દ્વેષી પરિણતિ આપણને કેટલું બધું ભાન ભૂલાવી દે છે!
ક્રોધ માનવીને દાવાનળ જે બિહામણે બનાવી મૂકે છે. માનની મદિરા માનવીનું સર્વ નાશ નેતરે છે માયાજાળ માનવીને કારમાં છળ-પ્રપંચની ઊંડી ખાઈમાં નાખી દે છે. અને લાભ લે તે માનવીને એક-બે-પાંચ નહીં પણ અઢારે પાપસ્થાનને રસિ બનાવી દે છે! - અને, આ બધું ઓછું હોય એમ, ઇંદ્રિયના ભેગે ભેગવવાની વાસના કે કામનાને ગુલામ બનેલે માનવી અર્ધગતિને આવકાર આપે એવાં કેવાં કેવાં નઠારાં કામ કરે છે!
આમ, રાગ-દ્વેષ, કષાયે અને વાસનાઓના બંધનમાં ફસાઈ ગયેલે માનવી, માનવતાને શહ ભૂલીને, ૫ પનાં પોટલી બાંધે છે અને સર્વશ્રેષ્ઠ ગણાતા માનવજન્મના સારને ગુમાવી બેસે છે.
પાપ કીનાથી નથી થતું? ભૂલ કેનાથી નથી થઈ જતી? દોષ કેનાથી નથી સેવાઈ જતે?
પણ, આવા દોષભ પ્રસંગે પણ જે, અંતરને કઠણ બની જતું રોકીને, કૂણુ રાખે છે અને પાપને પશ્ચાત્તાપ કરીને, એનું પ્રાયશ્ચિત લેવાની તત્પરતા દાખવીને, પાપથી પાછા હવાને-પ્રતિક્રમણ કરવાને-સપ્રયત્ન કરે છે, એના પાપને ભાર હળવે થાય છે અને કમે ક્રમે છે એ પુણ્યના, ધમ ના અને મોક્ષના માર્ગને પ્રવાસી બનીને આત્મકલ્યાણને અધિકારી બને છે.
આ સ યત્ન આદરવાની પ્રેરણા આપતા શ્રી પર્યુષણ મહાપર્વને લાખેણે અવસર આવી પહોંચ્યું છે.
એ લાખેણા અવસરનું ઉલ્લાસથી સ્વાગત કરીએ અને બને તેટલી વધુ ધર્મકરણી કરીને આત્માને નિર્મળ કરવા સજજ બનીએ.
આ પર્યુષણ વિશેષાંક