Jain 1975 Book 72

SR No.: 537872
Original Sutra Author: N/A
Author: Gulabchand Devchand Sheth
Publisher: Jain Office Bhavnagar
Publication Year: 1975
Total Pages: 392
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Weekly, & India
File Size: 14 MB

Page 154

પ્રશસ્તિ ગવાઈ જાય છે. જ્ઞાત-અજ્ઞાતભાવે આપણે સુસા દોડયા વગર ન રહે. અ બિડ પરિવ્રાજક વળા બીજા માટે જે વિચારીએ છીએ તે જગતમાં કેઈનું | વિચારે છે. મેં ત્રણ દિવસ મૂખ ઈ જ કરી. મારું રૂપ નહીં પણ આપણું જ સાચું આંતરિક રૂપ છે. આપણા | પ્રભુ મહાવીરથી ભિન્ન હતું. આ માં તે નાનું બાળક વિચાર એ આપણી જ આંતરવૃત્તિનું સાચું પ્રતિબિંબ છે | પણ જીતી જાય. હવે એની સાચે પરીક્ષા કરી જે ઊં,
અંબડ પરિવ્રાજકના વિચારે તેની ધર્મ પામવાની | સુલતાને રૂપ આકર્ષે છે કે અંતઃ... યોગ્યતા સ્વાભાવિક દર્શાવી રહ્યા છે.
રાજગૃહીની જનતા બેલી રહી છેઃ “જિનેશ્વરનું પ્રભુ! પરીક્ષા કરીશ, પછી ધર્મલાભ,. પરીક્ષા ! | આગમન સમવસરણની રચના. દુંદુભીની ઘોષણા. શરીર, સ્વર, સત્વ, જ્ઞાન, તપ... ના, ના, પરીક્ષા | માલકોશમાં પ્રભુની દેશના...” હ નારો ભાવિકે દેડ્યા, શ્રદ્ધાની કરીશ.
પણ સુલસી મહાસતી ના દોડ્યા તમે...તમે પ્રભુના સુલસા શ્રાવિકાના દ્વાર અભંગ છે. જે આવે તે | ભક્ત...અને ઘરમાં ! કંઈ ને કંઈ મેળવીને જ જાય. ભક્તિના પાત્રમાં | સુલસા કહેઃ “સાચી વાત. પ્રભુ પાછળ મારું ભક્તિદાન થાય, પ્રીતિપાત્રોમાં પ્રીતિદાન થાય, | જીવન કુરબાન...પ્રભુ પધારે અને સુલસા ઘરમાં રહે અનુકંપાના પાત્રોમાં અનુકંપાદાન થાય; પણ બધું | એ ના બને. પ્રભુની પધરામણી થાય તે મારા સાડા સ્વાભાવિક જિનાજ્ઞાના બળે થાય.
ત્રણ કરોડ રૂંવાડા જાગૃત થઈ ! તય. પ્રભુ પધારે તે અંબડ પરિવ્રાજક જૈન સાધુનું રૂપ લઈ સુલતાના | મારા પગ દેડવા લાગે. પ્રભુ પધ રે તો મારું હૈયું ગૃહાંગણે પધાર્યા.
આનંદવિભેર બન્યા વિના ન રહે. મારો આત્મા સુલસા અંતરના આનંદથી મુનિને વહેરાવી રહી || પ્રભુને પીછાણે છે એટલું જ નહ' પણ મારું તનછે. મુનિ પરીક્ષા કરવા સચિત્ત વસ્તુની માંગણી કરે | મન-વચન પ્રભુને પીછાણે છે. એ મારા પ્રભુ નથી, છેઃ “શ્રાવિકા ! ઠંડુ પાણી, કાચા ફળ...” પણ, | કંઈક બીજુ છે. તેમને આત્મા સુલસાના વિચારોને તપાસી રહ્યો છે. | અંબડ પરિવ્રાજક પાંચમા ( વસે પિતાના મૂળરૂપે - સુલસી મહાસતી વિચારે છે. મારા પ્રભુના સાધુ | (એક શ્રાવક) જુલસાને ઘેર ૦ થા...સુલસા ઉચિત જ્ઞાન અને ધ્યાનની મૂર્તિ, તેમને કયાંથી યાદ આવે આસન આપી કુશળતા પૂછે છે. ઠંડા-ગરમ પાણી, મારા પ્રભુના સાધુ ત્યાગમૂર્તિ, અંબડ સુલતા સતીની શ્રદ્ધ ને નમસ્કાર કરતાં તેમને ક્યાંથી સરસ આહારની કલ્પનાય આવે. ત્યારે... | કહે છે, “ મહાસતી ! ચંપાનગીથી પ્રભુ મહાવીર હું શું સાંભળું છું ! શબ્દો... ક્ષણમાં નાશ થનારા સ્વામી પાસેથી આવું છું. કરુણાનિ ધે ભગવંતે ફરમાવ્યું: શબ્દો... અરે ! હું કંઈક વિચારીશ તે પહેલાં તે એ “તત્ર સુત્રાપાર સુવિચાર (દુલ સુથા મહાત્મા કયાંય વચનના પાપને બાળીને માનસિક શુદ્ધિના | વિવા) ધર્મરામ રથની મલીયા” સહારે ક્ષપકશ્રેણીની નજીક પહોંચી જાય... કારણ, | આ શબ્દો સાંભળતા જ સુલસા ખમાસમણા તેમની પાસે પ્રભુના ધર્મલાભ છે. પ્રભુના ધર્મલાભ | પૂર્વક પ્રભુને વંદન કરે છે. સૌને પવિત્ર કરે. બસ, મને સદા ધર્મલાભ મળ્યા કરો .. | સુલસાની શ્રદ્ધાને ફરી વંદન કરી અંબડ પરિવ્રાજક આ પવિત્ર વિચારધારામાં તુલસા સ્થિર છે. | યાત્રામાં આગળ વધ્યા.
અંબઇ પરિવ્રાજક વિચારે છે. પરીક્ષા કરવી તે ! આ અવસર્પિણીકાળના ૨ તીર્થંકર પ્રભુના હવે પૂરી જ કરવી, અધૂરી ના છોડાય..
| ચરિત્રમાં સુલસી મહાસતી સિવાય કોઈને પ્રભુએ ધર્મ. એક દિવસ બ્રહ્મા, બીજે દિવસે વિષ્ણુ, ત્રીજે દિવસે | લાભ કહેવરાવ્યા હોય તેવું વાચ૦ માં આવ્યું નથી, મહેશનું રૂપ અંબડ પરિવ્રાજકે લીધું. સારી રાજગૃહીની ! કોઈએ વાંચ્યું હોય તે જણાવે જનતા દેડી, ના દોડ્યા મહાસતી ફુલસા. છેલ્લે દાવ.. સુલસા સતી... ના... મહા સતી..
૧, ૧૧૬૭૫