________________
લક્ષ્મણા સાધ્વી
ઘ
ણા જૂના સમયની આ વાત છે. એક રાજાને પુત્રો ઘણા હતા પણ પુત્રી એક પણ ન હતી. તેણે ઘણી માનતાઓ અને બાધાઓ રાખી. આખરે આ બધું તેને ફળ્યું. એક પુત્રીનો તેના ઘરે જન્મ થયો. તેનું નામ લક્ષ્મણા રાખ્યું. ખૂબ જ લાલન-પાલનથી તેનું બાળપણ પૂરૂં થયું અને તે યુવાન થઈ.
♦ ૧૦૮ ધર્મ કથા-જૈન શાસન (અઠવાડિક) વિશેષાંક ♦ તા.૪-૧૧-૨૦૦૮, મંગળવાર ♦ વર્ષ - ૨૧ ૦ અંક - ૧
C&Nell ausal
લાહ સાળી
લક્ષ્મણા યુવાન થતાં રાજાએ તેના માટે સ્વયંવર રચ્યો. સ્વયંવર મંડપમાં લક્ષ્મણા વરમાળા લઈ ફરતી ગઈ, અને એક ઈચ્છિત વરને વરમાળા પહેરાવી. રાજાએ લગ્નમહોત્સવ ર્યો. લગ્નની વિધિ થઈ. વર કન્યા ચોરીમાં મંગળ ફેરા ફરી રહ્યાં, ત્યાં જ અચાનક વરનું મૃત્યું થયું. લક્ષ્મણા તો અવાફ થઈ ગઈ. તેને ખૂબ જ આઘાત લાગ્યો. “આવો સંસાર!” એમ વિચારતાં તેનું મન સંસાર ઉપરથી ઉઠી ગયું. દૃઢ શ્રદ્ધાથી તે શ્રાવિકાધર્મ પાળવા લાગી અને છેવટે તેણે તે ચોવીસીના છેલ્લા તીર્થંકર પાસે દીક્ષા લીધી, અને ઘણી જ સારી રીતે દીક્ષા પાળતાં હતાં. પણ એક
દિવસ એક ખૂણે ઉભેલાં ત્યાં તેમણે એક ચકલાચકલીને પ્રેમ કરતા જોયાં. એ દૃશ્ય સાધ્વી લક્ષ્મણાનું યૌવન ખળભળી ઊઠયું. વાસનાની વૃત્તિઓ સળવળી ઊઠી. અત્યંત કામાતૂર વિચારમાં તેમણે વિચાર્યું, “અરિહંત પ્રભુએ શું જોઈને આ ક્રીડા નહિ કરવાનું સાધુ-સાધ્વીને ફરમાન ર્યું હશે ? પણ તેમાં તેમનો શો દોષ ? ભગવાન તો અવેદી' છે. આથી સવેદીજનની પીડાઓની તેમને શું ખબર પડે
?"
આપ્રશ્ન આંખના એક પલકારાની જેમ જ ઉદ્ભવ્યો. તરત જ બીજી પળે પોતે
૧. કામની કામના વિનાના
winwiny
૩ર
સાવધાન થઈ ગયાં પોતાની કુવિચારધાાથી ચમકી ઊઠ્યાં. પસ્તાવો કરવા લાગ્યાં. અરેરે મેં ખૂબ જ ખોટો વિચાર ર્યો. ન વિચારવાનું વિચ ર્યું. મારાથી આ એક મહાપાપ થઈ ગયું. મારે તેની આલોયણા કરવી જોઈએ. પણ મને આવો કામી વિચ રઆવ્યોતે તો હું કહી શકું તેમ નથી અને ન કહું તો શ ચ રહી જાય છે. અને એ શલ્ય રહી જાય તો હુંશુદ્ધતો થઈશ નહિ.
ઘણા વિચારને અંતે તે ગુરુ પાસે આલોયણા લેવા નીકળ્યા. ચાલતાં ચાલતાં રસ્તામાં પગમાં કાંટો વાગ્યો. એ અપશુકનથી સાચી વાત ગુરુને કહી દેવા તૈયાર થયેલું મન પાછું પડ્યું. છેવટે તે ણે બીજાનું નામ દઈને પૂછયું, “ગુરુદેવ ! જે આવુંદુર્ગાન કરે તેને શું પ્રાયશ્ચિત્ત ? જાણી લીધું તે પ્રમાણે તેમણે પચ્ચાસ વરસ સુધી નીચે પ્રમાણે તપ ર્યા. છઠ્ઠ, મઠ્ઠમ, ચાર ઉપવાસ અને પાંચ ઉપવાસ કરી દસ વર્ષ માત્ર નિર્લેપ ચણાનો આહાર લીધો. બે વર્ષ ફક્ત ભૂંજેલા ચણાનો આહાર લીધો, સોળ વર્ષ માસ ક્ષમણ ર્યાં અને વીસવર્ષ આયંબિલ તપ ર્યું. આમ લક્ષ્મણા સાધ્વીજીએ ઉગ્ર તપ ર્યું પણ હૈયે શલ્યર ખી આ તપ ર્યું હતું તેથી તેમનો આત્મા વિશુદ્ધ ન થયો, અને આર્તધ્યાનમાં` તે કાળધર્મ પામ્યા, અને અનેક ભવો કરતાં કરતાં આવતી ચોવી ઞીના પ્રથમ તીર્થંકર શ્રી પદ્મનાભ પ્રભુના તીર્થમાં મુક્તિને પામશે.
૧. સુખ-દુઃખની ચિંતાઓ કરવી, ઉદાસ થવું -
શરીરની ચિંતા કરવી વગેરે.