________________
ભદ્રંભદ્ર
શ્રી જૈન શાસન (અઠવાડિક) ૨ વર્ષ ૨૧ અંક - ૩ ૪ તા. ૩૦-૧૨-૨છે. હે
ખોટુંનો લગાડતા હો ને? આવી મજબૂરી? મને તો ન જ ખપે. - ભદ્રંભદ્ર
ભદ્રંભદ્ર! તમે કોઈ શ્રાવક પાસે ઉપદેશ સાંભળો ખરા? જ હું સાધુ હોઉં તો શ્રાવક ઉપદેશ આપે ને તે મારે સંભળાય જ નહિ અને જો હું શ્રાવક હોઉં તો તો સાધુ ભગવંત પાસે જ ઉપદેશ સાંભળવો જોઈએ. તો તમે છો કોણ સાધુ કે શ્રાવક? આ પ્રશ્નને ઉપરના પ્રશ્ન સાથે કશો સંબંધ નથી અને હું કંઈપણ હોઉં શ્રાવક પાસે ઉપદેશ ન સભળાય તે તો નક્કિ જ કીધું છે. તો તમે ઉપદેશ આપો કે નહિ? (હું સાધુહોઉ તો અમુક યોગ્યતા-અમુક અધ્યયન | જ. કર્યા વિના ઉપદેશનજ દઈ શકું અને શ્રાવક હોઉં તો તો મારે ઉપદેશ દેવાનો કોઈ કરતા કોઈ જ અધિકાર નથી. પણ તમે ૧૨ વ્રતનો ઉપદેશ કેમ ના આપો? મારો અધિકાર.....અરે ! મિત્ર મને ફસાવવા માટે, હું કોણ છું તે જાણવા માટે આ પ્રશ્ન પૂછ્યો છે તે તારા મનોભાવે હું સારી રીતે સમજી શક્યો છું હ તું એમ ના સમજતો કે મને કશી ખબર નથી પડતી.હું સાધુ છું? શ્રાવક છું? સમકિતી છું? કે શું છે? તે જાણવા માટે મેં આ પ્રશ્ન પૂછ્યો છે, પણ જવાબ સંભાળ. અરે!પણ સાંભળતો ખરા. ઉતાવળનાકર. અચ્છા પછી પ્રશ્ન. ૨છા મૂળ સીધો જ પ્રશ્ન પૂછી લઉંબસકે શ્રાવકે સાધુની હાજરીમાં ઉપદેશ અપાય? ના, ન જ અપાય. શ્રીપાળ રાજાનો રાસ પણ ના ઉપદેશાય કે પાપ સ્થાનકો પાણના ઉપદેશાય. અર! આ સાવ સીધો જવાબ છે છતાં તું કેમ પૂછે છે તે મને સમજાતું નથી.
પણ કેમ ન અપાય? ભગવાનની પ્રતિમાજી હાજર હોય ત્યારે સાધુ ભગવંતો ઉપદેશ નથી દેતા અથવા તો પડદો કરી છે. એમ સાધુ ભગવંતોની હાજરીમાં શ્રાવક ઉપદે. ના આપી શકે. (શ્રાવક શ્રાવકોની સભામાં પાસ ઉપદેશ દઈ ના શકે છતાં તે વાતને હમણાં ગૌણ રાખીએ તો ય પંચમહાવ્રતધારી, ભગવંતોને જા ગુણઠાણાવાળા નીચલી કક્ષાના શ્રાવકો ઉપદે આપી જ કેમ શકે ? તો એવી પ્રવૃત્તિ કેમ ચાલે છે? જો એવું ના પૂછીશ. આ પાછુ ફસામણમ થી જશે. લોકો શું કરે છે શું નહિ? એ જોવાનું માંડી વાર આપણે આપણું જ સંભાળવું. તેમાં જ મજા છે “હું કરું એ જ બરાબર” એવા જમાનામાં આપી જૂનવાણી ગણાઈએ સમજ્યો. આવી પ્રવૃત્તિ ચાણ કરનારે જ પહેલા કોઈને આમ ઉપદેશ દેતા અટકાવ્ય હોય અને તે જ એવી જ પ્રવૃત્તિ ચાલુ કરે તો તેમની તેવું કરવાનો હક્ક સમજવો શું? એમણે કંઈ સમજીને જ પહેલા બંધ કરાવી હશે અને હવે કંઈ સમજી-વિચારીને જ ચાલુ કરાવી હશે ને? એવું તટસ્થ ભાવના વડે આત્માને ભાવિત કરવો એ હિતકારી છે. પણ આવું કેમ ચાલે? ચાલે જ છે ને? હું ત્યાર પછી એમની યે કંઈને કંઈ મજબૂરી હશે. બોલ સંસારમાં ય જે પિતા પુત્રને તોફાનમસ્તી સામે ગુસ્સો કરતા હોય. મારતા ટીપતા હોય તે જ પિતા, પુત્રની કમાણી આવવું માંડે પછી પુત્રની બધી હવે પછીની ભૂલોને ખમ. ખાતા હોય છે કે નહિ ? હું ત્યારે એવું જ અહીં પણ સમજી ગ્યો.
(કમી
|
પ્ર.
કે
