________________
સુલસ
♦ ૧૦૮ ધર્મ કથા જૈન શાસન (અઠવાડિક) વિશેષાંક તા. ૪-૧૧-૨૦૦૮, મંગળવાર - વર્ષ - ૨૧૦ અંક ૧
એમ તું પણ ઘંઘો વઘાર. સુલસે પિતાએ ભોગવેલી વેદના અને દુ:ખો જોયાં હતાં, તેથી સુલસે બધ સ્વજનોને કહ્યું, “ના હું મારા પિતા જેવું દુઃખ ભોગવવા શક્તિમાન નથી.'' ત્યારે સ્વજનો (કુટુંબીઓ) એ કહ્યું, “પાપનો ભાગ પાડી અમારે ભાગે આવતાં પાપ અમે ભોગવીશું.” પણ સુલસ એ વાત માનવા તૈયાર ન હતો. ત્યાર પછી બધાં કુટુંબીઓ સમજે તે માટે તેણે તીક્ષ્ણ કુહાડ પોતાના પગ ઉપર માર્યો અને જોરજોરથી બૂમબરાડા પાડતો બોલ્યો, “મને ઘણું દુઃખ થાય છે. આ વેદના અસહ્ય છે. જલદી કરો. આ માર્ગ દુઃખનો થોડો થોડો ભાગ તમે બધાં ગ્રહણ કરો, જેથી મારૂં દુઃખ એકદમ ઓછું થઈ જાય.” ત્યારે સ્વજનો બોલ્યા, “જો કોઈ` પણ કારણથી અમને દુઃખ ઉત્પન્ન થાય તો અમે તે ભોગવીએ, પા એવો ઉપાય નથી કે બીજાના શરીરનું દુઃખ કે પીડા અન્ય લઈ શકે, માટે અમે લાચાર છીએ. તારૂં દુઃખ તો તારે જ ભોગવવુંરહ્યું.”
સુલસ
રાજગૃહ નગરીમાં કાલસૌકરિક નામનો કસાઈ' હતો. તે અભદ્ર હતો. તે હંમેશાં પાંચસો પાડાની દિસા કરતો હતો. તે દુષ્કર્મથી તેણે સાતમા નરકથી પણ વઘારે પાપ ઉપાર્જન કર્યું હતું. આયુષ્યના અંત સમયે તે મહાવ્યાધિની પીડાથી ઘેરાયો. અષ્ટઘાતુના રોગને કારણે શરીરની દરેક ઈન્દ્રિયન વિષયો તેને વિપરીત જણાવા લાગ્યા. સુગંધી અને શીતળ લેપ તેને અશુચિમય અને અંગાર સમો ભાસવા લાગ્યો. એ જ પ્રમાણે ભોજન, પાન, સૂવાની તળાઈ વગેરે તેને દુઃખદાયી લાગ્યાં. મને સુલસ નામનો એક પુત્ર હતો. તે પિતાના રોગનો આદરપૂર્વક પ્રતિકાર-ઉપાય કરાવતો હતો. જ્યારે કોઈ પણ ઉપાય કારગત ન નીવડ્યા ત્યારે સુલસે પોતાના મિત્ર અભયકુમાર મંત્રીની સલાહ લીઘી. અભયકુમારે કહ્યું, “તારા पिता धा भुवोनो घात डरी घोर पापडर्भ ઉપાર્જિત કર્યું છે. તે પાપ તેને આ ભવે જ ઉદયમાં આવ્યું છે. તેથી તું તેમને કાંટાની શય્યામાં સૂવાડ. દુર્ગંઘવાળા (અશુચિ) પદાર્થો વિલેપન કર અને ખારું, કષાયેલું અને દુર્ગંધવાળું પાણી આપ, તેથી । સુખ ઊપજશે. ’” સુલસે મિત્રના કહ્યા પ્રમાણે કર્યું. તેથી તેના પિતાને થોડી રાહત તો થઈ, પણ અંતે તે કાલસૌકરિક થોડો કાળ જીવી મૃત્યુ પામ્યો અને સાતમી નરકમાં ગયો.
तेने
કાલૌકરિકના મૃત્યુ પછી
સુલસ પિતાના સ્થાને આવ્યો. તેનાં સ્વજનોએ તેને પિતાનો ધંધો સંભાળવા જણાવ્યું અને કહ્યું કે દીકરા બાપનો ઘંઘો વઘારે છે
|૧૫૭
હવે સુલસે બધાંને સમજાવ્યું : “તમે પાણ वहेंची लेवानी वात प्ररो छो, ते शी रीते लागे देशो માટે હું મારા બાપનો ખોટો ઘંઘો સહેજ પણ કરનાર નથી.” આમ પોતાનો નિશ્ચય જાહેર ર્યો. આ સાંભળી સઘળાં સગાંઓ મૌન થઈ ગયાં.
પછી સુલસને, મંત્રી અભયકુમારે ભગવાન શ્રી મહાવીર સ્વામી પાસે શ્રાવક ધર્મ અંગીકાર કરાવ્યો અને સમ્યક્ પ્રકારે ઘર્મપાલન કરી તે સ્વર્ગે ગયો.
