________________
8746,
પ્રીર્ણક ધર્મોપદેશ
શ્રી જૈન શાસન (અઠવાડીક)
કરને આવ્યો છે. અહીં પણ સારા કામ કરે છે માટે મીને સારી જગ્યાએ જવાનો છે.’
વર્ષ: ૧૮
અંકઃ ૩૭ *તા.૨૮-૦૮-૨૦૦૬
આજે જેઓ મોટા લોકોને સલામ ભરે છે, હાથ જોડે છે તેને પૂછો કે કેમ સલામ ભરી તો શું જવાબ આપે ? સલામ ન ભરીએ કે હાથ ન જોડીએ તો દાઢમાં રાખે તેવો છે, આવી તમારી આબરૂ છે ને ? છે
|
| માણસો શાહ કહેવાતા, પૈસાવાળા શેઠ કહેવાતા અને સત્તા સ્થાનવાળા સાહેબ કહેવાતા. શાહ એટલે મરી જાય તો ય જૂઠ ન બોલે, તેના ઘરમાં કોઇ ચીજ એવી ન હોય જે તેને સંતાડવી પડતી હોય. શાહ કદી ′5 બોલે? શેઠ એટલે તેને ઘેર જે જરૂરિયાતવાળો આવ્યા હોય તે ખાલી હાથે પાછો ન જાય. ભુખ્યો- તરસ્યો ન જાય. સાહેબ એટલે બધાનું ભલું કરે. આજે સ્થિતિ ફરી ગઇ. શાહ લોક પ્રામાણિક ન મળે, શેઠ સારા ન મળે, સાહેબ થાય તેટલું ભૂંડું કરે છે.
‘આ દુનિયાની સુખ-સંપત્તિની જરૂર પડે છે તે પાપનો ઉદય છે, તે બે મેળવવા મહેનત કરવી તે ય પાપનો ઉદય છે. તે બે મળે તો આનંદ થાય તે ય પાપનો ઉલ્ય છે, જાય તો દુઃખ થાય તે ય પાપનો ઉદય છે’ આ વાતની ઘણાંને ખબર નથી. માટે મારે મરવાનું છે તે યાદ નથી. બધા ભલે મરતા હોય પણ હું મરવાનો નથી તેવો વિશ્વાસ કરીને બેઠા છે. મારે મરવાનું નકકી છે, મગ્રીને કયાં જવું છે તેનો વિચાર કર્યો છે ? અહીં સદા માટે રહેવાનું હોત તો મુંઝવણ ન હતી. પણ બધું મૂકીને જવાનું છે. હજારો સંબંધી પણ સાથે ન આવે, એકલાએ જાજવું પડે.
|
આપણે મરીને કયાં જવું છે તે નકકી કોણ કરે ? ઘણાં તો બોલે છે કે ‘ભગવાન લઇ જાય ત્યાં' તો તે અજ્ઞાન કહેવાયને ? ભગવાન કાંઇ લઇ જતાં હશે ? જ્ઞાનું આપણે છે તો ભગવાનનો દોષ શું કામ કાઢીએ ? એકલાએ જ જવાનું. ઘર-બારાદિ કોઇ ચીજ સાથે આવે નહિં. કયાં જવાની ઇચ્છા છે ? નરકાદિ ચાર ગતિ છે. ગઇ ગતિમાં જવું છે ? ‘મારે નરક કે તિર્યંચ ગતિમાં જવું નથી. ત્યાં ઘણાં દુઃખ છે માટે દુઃખના ડરથી નહિં, પરંતુ ત્યાં મોક્ષસાધક ધર્મની સામગ્રી ન મળે, આરાધના નકરી શકું માટે. મારે દેવ કે મનુષ્ય ગતિમાં જવું છે ત્યાં ઘણી સુખની સામગ્રી છે માટે સુખના લોભે નહિં, પણ ત્યાં મોક્ષસાધક ધર્મની સામગ્રી મળે, ધર્મની આરાધના કરી શકું અને વહેલો મોક્ષમાં પહોંચી જાઉં- પછી કોઇ જ ઉપાધિ નહિઁ' આવો વિચાર આવે છે ?
તમને તમારા ઘરમાં પૈસો હોય તો તે કેટલો છે તેમ કહેવામાં ભય લાગે છે તે શાથી ? એક કાળે સારા
આવા જનમમાં આવી આવું કરે તે મરીને કયાં જાય ? આ દેશમાં તો ધર્મને માનનારા સમજે છે કે ઘણા પાપ કરે તે નરકે જાય, તેનાથી ઓછા પાપ કરે તે તિર્યંચમાં જાય. અહીંથી નરકમાં જવું છે ? તિર્યંચમાં જવું છે ? ના. તો નક્કી કરો કે આ જીવનમાં ગમે તેવો પ્રસંગ બાવે જૂઠ બોલવું નથી, રાતીપાઇની ચોરી કરવી નથી અને સત્તા આવે તો અનેકનું ભલું કરવું છે, ભૂંડું કરવું નહી. સાધુ થયેલાને પાપ કરવાની જરૂર નથી, તમારે ાપ કર્યા વિના ચાલે તેમ નથી. ગૃહસ્થપણામાં પાપ કર્યા વિના ચાલે ? તમે નક્કી કરો કે હિંસા નથી કરવી કે અટકી શકો ? તમે કદી પણ જૂઠ બોલો ! લાખ મળ । હોય કે જતાં હોય તો ય જૂઠ બોલો ? ચોરી કરો ? કોના પણ ભૂંડામાં ભાગ લો ?
ભગવાન કહે છે કે, આ સંસાર રહેવા જેવો નથી. રહેવું પડે તો બે જ ગતિ સારી છે, મનુષ્ય અને દેવ. મનુષ્યગતિમાં પણ આર્યદેશાદિ મળે તો મો સાધક ધર્મને કરવાની સામગ્રી મળે. દેવલોકમાં ધર્મ પૂરો ન કરી શકાય પણ ધર્મ સમજવાની અને માનવાની શક્તિ છે. મોક્ષ ન થાય ત્યાં સુધી મોક્ષ સાધક ધર્મ · રી શકાય માટે આ બે ગતિ વિના બીજી ગતિ જોઇતી નથી, તે કેવી રીતે જીવે? ભુખ્યો મરે પણ અનીતિ ન કરે, તેને માર્ગાનુસારી જીવ કહ્યો છે.
(ક્રમશ)
૨૭૮