Page Text
________________
રે મહાસતી - સુલસા
શ્રી જેનશાસન (અઠવાડીક)
વર્ષ : ૧૫ જ અંક: ૩૯ કે તા. ૫-૮- ૨૦૦
જ ન પોતાના સપનાનું આખરી ચરણ...
અપહરણની, એય રાજવી શ્રેણિક દ્વારા, એ નખ-શિખ છે એનું હૈયું શત-શત ખંડોમાં વહેચાઈ ગયું. એને પોતાના જલી ઉઠયાં. સપનાને મદમસ્ત ખાલી પોતાની જ ઝાપટથી તૂટી પડયાનું કોધથી સળગી ગયા. બે મૂઠીઓ જોરથી હવામાં એક મહેસૂસ થયું. એને જીવનની મંગલમય કલ્પનાઓ દોરાયા ઉછાળી. શ્રેણિક પર આક્રમણ કરવાનો એમણે આશ છે પછીની જ પળે પોતાની આંખ સામેજ ભૂંસાઈ જતી | જાહેર કર્યો. એમના લોચન લાલચોળ થઈ ગયાં. દાં છે દેખાઈ. એ જમીન પર ફસડાઈ પડી. એના વક્ષ પર જાણે | ભીંસીને તેમણે જાહેર કર્યું હું સ્વયદોડું છું. રાજા શ્રેણિક - વીંછીના ખ લાગ્યા.
એના મનમાં સમજે છે શું? મારી સામે એની શી વિસાત? એના નેત્રોમાંથી અશ્રુધાર વરસી પડી. પણ એ | આજેએના સોએ સો વર્ષ પૂરાન કરી દઉં અને મારી પુત્રી છે અશ્રુજળની ધારા રાજવી શ્રેણિક સુધી કયાંથી પહોંચે? | ચેલણાને એના સંકજામાંથી ન છોડાઉ તો રાજા ચેટકએનો ધ્વનિ પણ ન પહોંચ્યો. આમ, પોતાના બધા જ | ચેટક નથી... સપનાઓ એક જ પળમાં ચૂરેચૂરા થતાં જોઈને તે ખૂબ | જ્યાં રાજા ચેટક ખુદ શ્રેણિકનો પીછો કરવા તેને તે છે ઉશ્કેરાઈગઈ. એને રાજા શ્રેણિક તરફનફરતનીધાર વછૂટી. | થઇ ગયાં ત્યાં જ એમના સેનાપતિ વીરાંગ વચ્ચે પડો. બહેન શેલણા માટે ધૃણાની ભાવના પ્રગટી. પોતાને | એમણે વિનંતી કરી સ્વામી! આપ આટલું બધું કર્થન છે
અપહૃત કરવા આવનારા પોતાના પ્રિયતમ માટે ચિત્તમાં | ઉઠાવો. આટલો બધો પરિશ્રમ આપ કરો એ જરૂરી નથી. 18: ‘ષની આગ સળગી ઉઠી.
આપકેવળ મને આજ્ઞા આપો. શ્રેણિક જેવા અપહરણકા ને એ, મન પોકારી ઉઠયું. રાજવીએ નકકી દગો ખેલ્યો | -નીચને તુરંત જ આપની સમક્ષ હાજર કરીશ. બંધન છે. વિશ્વાસઘાત કર્યો છે. જેની આશાના દોર પર હું જીવી દશામાં ખડકી દઇશ. એ માટે આપ નચિંત રહો. રહી છું, એણે મને છેતરી છે. ના, આ કેમ ચાલે, હવે હું | - સેનાપતિની વાત પણ સાચી હતી. રાજને પણ એને મારી તાકાત બતાવી દઇશ.
વીરાંગદનીવીરતા પર છલોછલ વિશ્વાસ હતો. એથી એને છેક રાનું સ્થાન ગ્રહણ કર્યું. સુજયેષ્ઠાદોડી. વિફરેલી | હાથમાં વિજયપર્ણ અર્પણ કરી રાજવી શ્રેણિકની વાઘણની જેમ પાછી ફરી. રાજભવનમાં પાછા ફરી. ત્યાં | અપહરણની ચેષ્ટાનો મુકાબલો કરવાનું ફરમાન આપ્યું પહોંચીને અવ્વલ સ્ત્રીચરિત્ર અદા કર્યું. એણે સિંહણ જેવી સેનાપતિ વીરાંગદ પણ ચુનંદાસૈનિકોનો કાફલો સાથે તીખી અને ભયંકર ગર્જનાઓ કરીને રાજભવનના સેવકોને લઈ દોડયાં. શસ્ત્ર સજજ બનીને રથ પર આરૂઢ થઈ. થથરાવી મૂકયાં. છાતી કૂટતી તે બોલી દોડો, દોડો, બેઠા | સુરંગના જે માર્ગે રાજવી શ્રેણિક આવ્યા હતાં અને છો શું? મર્દાનગી નથી તમારામાં, રાજા શ્રેણિક છૂપી રીતે રાજનંદનીનું અપહરણ કરી ગયાં હતાં એ જ માર્ગે એમનો આવીને મારી બહેન ચેલણાનું અપહરણ કરી ગયા. કયાં પીછો પકડવામાં આવ્યો. ફરો છો તમે બધા..?
વીરાંગદના રથના પવન વેગી અવ્વોનો હણહણાટ રાજસેવકો તો આ સાંભળીને આભા જ બની ગયા | એક તરફ બેકાબુ બન્યો હતો તો બીજી તરફ સુરંગના સાંs is છે. કોઈ કશું વિચારે એટલી વારમાં તો મહાભડવીર રાજા ચેટક | માર્ગમાં સૈનિકોની જંગી જમાવટથી ચહલ-પહલ પણ બે પ્રક Eી પણ ત્યા ઘસી આવ્યાં. પૂરા રાજભવનમાં ચહલ-પહલ | કાબૂ બની હતી.
મચી ગઇ. સેનાપતિ અને મંત્રી પણ નીચે દોડી આવ્યા. | - ખૂબ ઝડપથી સુરંગમાં તેઓ આગળ વધ્યાં. ત્યાં વરછેજ્યાં ખબર પડી રાજાને પોતાની પુત્રી ચેલણાના | દૂર પંક્તિબધ્ધ રથોની શૃંખલા દેખાઈ. એ રથોના ચકની છે
' 'હા,
| SR No. | 537268 |
| Book Title | Jain Shasan 2002 2003 Book 23 Ank 01 to 48 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada |
| Publisher | Mahavir Shasan Prkashan Mandir |
| Publication Year | 2002 |
| Total Pages | 302 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Shasan, & India |
| File Size | 17 MB |