Jain Shasan 2001 2002 Book 14 Ank 19 to 48

SR No.: 537266
Original Sutra Author: N/A
Author: Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir
Publication Year: 2001
Total Pages: 300
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Shasan, & India
File Size: 19 MB

Page 36

BĐS BĐBĐ Đ Đ Đ Đ Đ Đ Đ Đ Đ Đ Đ Đ ĐIỆN
મિથે મહાસતી -૨ લસા
શ્રી જૈન શાસન (અઠવાડીક) જે વર્ષ ૧૪
અંક ૨૧-૨૨
તા. ૨૯-૧-૨૦૧૨
Wododo
(મહારHd = કૂલરના
59696969696969699899
BABARBER
પણ લેખાંક: ૮ મો.
પૂ. મુનિરાજશ્રી હિતવર્ધન વિજયજી મ. અર્થ એ મુનિ પળવારમાં તો સુલસાના ભદ્રાસન સુધી આગમનમાં જ રહ્યું છે. આવી ગયાં. સુલસાના ભદ્રાસનની સામે તેઓ ઉભા રહ્યાં. સુલસા વિચારે છે: આંગણે આવેલા સાધુ/સાવી નપગરવ સંભળાયોનકોલાહલ થયો. ન કોઇ આગમનના કે અતિથિનો સત્કાર કરવો, એમને પ્રિય અન્ન-પન એંધાણ મળ્યાં ન પડછાયા દેખાયાં. ન કોઇ પૂર્વ સંકેત વહોંરાવવા, એજ તો ગૃહસ્થાશ્રમનું શ્રેષ્ઠ ફળ છે. કેવળ સાંપડ્યાં.
પોતાનું પેટ ભરનારા માનવનથી પણ પશુ છે. જા ગે કે આણધાર્યો તડિત્પાત થયો. વાદળવિનાનો * દીપકનું પ્રાગટ્ય જેમ પ્રકાશનું કારણ બને.. વરસાદ કયા સંકેતો આપ્યા વિના ગમે ત્યારે વરસી પડે, * જળનું સિંચન જેમ વૃક્ષના વિકાસનું કારણ બને. તેમ આ + હાત્મા પણ અણસાર આપ્યા વિના અચાનક || # વૃદ્યોની સેવા જેમ બુદ્ધિની પરિપકવતાનું કારણ ખે. આવી પહોંચ્યાં. આ એક રહસ્યપૂર્ણ આશ્ચર્ય હતું. | * અતિથિનો સત્કાર તેમ સઘળીય સમૃદ્ધિનું કારણ - ભવનના અંદરના ભાગમાં મહાસતી લસાએ ત્યારે || બને છે. , ભદ્રાસન શોભાવ્યું તું. મહાસતી સુલસા જે ભદ્રાસન પર દુર્ભાગી, કૃપણ અને હિંસકના આંગણે અતિથિ બિરાજ્યાં તાં, એ ભદ્રાસન કલાત્મક હતું. સુવર્ણ જડિત ફરતાં નથી. ખરેખર હું સદ્ભાગી છું. સુલતાના અંતમાં હતું તેના ઉપરના ભાગ પર સુંવાળી, પોંચી અને કોમળ આ તબક્કે દાન ધર્મ પ્રત્યેની અભિરૂચિ ખીલી ઉઠી. એને એવી નિષદ્યા બિછાવવામાં આવી હતી. એ નિષધા ઉપર) મનમાં કૃપણતા પ્રત્યે ફિટકાર જાગ્યો. એ ચિંતવવા લાગી. રેશમી ઓછાડપથરાયો હતો.
જંગલી વૃક્ષોનાકૂલનકામા જાય છે. વિધવા સ્ત્રીનું - ભાસન પર બેસેલી મહાસતી પોતાના ગૃહસંબંધી || મદનીતરતું યૌવન પણ નિષ્ફળ જાય છે. બસ!કૃપણપુરૂનું શી કાર્યમાં વ્યસ્ત હશે, ત્યાં જ અણધાર્યા મુનિરૂપધારી કોક | દાનધર્મના શુભ સ્ત્રોત તરફ નહિ ઢળેલું ધમ પણ વ્યર્થ સાધુ તેને સાવ નજીક આવી ઉભાં. મુનિના આ રીતે એકાએક દર્શન થતાં જસાધુ ભક્તા સુલસી વિસ્મય પામી. સાગરના ખારાની રમતૃષાતુરના ઉપયોગમાં ન પશુ
રોમાંચિત બની. હર્ષના પ્રવાહમાં તેનું સારુંય શરીર ખેંચાઇ|| આવતાં, તેમ કૃપણની તુચ્છ લક્ષ્મી પણ દરિદ્રતાનો એક a૩ ગયું.
વિલક્ષણ કોટીનો પર્યાય છે. નથી તો તે ઉપભોગ પામતી. ભડાસન પરથી ઉભા થઇ તોગે મુનિનું સ્વાગત કર્યું. નથી તો તે ઉપયોગમાં આવતી. તે મનોમન વિચારવા લાગી:
જેણે જીવનમાં પરોપકારના કાર્યો કર્યા નથી, એ જ पुराण पापापगमैक हेतु सचैर्भविष्यत्फललाभवक्ता | જીવતર પણ નિષ્ફળ છે. પરોપકારકરણ વિનાનું આયુમ ઉl नाभव्य खलु सर्वतीर्थमयोऽतिथि: पावयतिक्रमाभ्याम्॥७/३॥ શા કામનું? | દુર્ભાગી ના આંગણે અતિથિનું આગમન પણ થતું પશુઓ પણ ઉપકારેબુદ્ધિને ત્યાગતાં નથી. જીવ4
a નથી. સાકાતુ જંગમતીર્થસમાં આ અતિથિના ચરણકમળ રહે ત્યાં સુધી દૂધ આપનારા અને મૃત્યુ પામ્યાં પછી ચી
જ્યાં પડે, તે આંગણું પણ સૌભાગી બને. કેમકે એના જેવી ચીજો આપનારા પશુઓ પણ પરાર્થની કિંમત સમજ આગમનમાં ભવિષ્યને મંગળમય બનાવવાની શક્તિ પડી છે. છે. પરાર્થનું મૂલ્ય નહિ સમજનારા કૃપણો સાચ્ચે જ વલ તો પૂર્વના પાપોનો ક્ષય કરી આપવાનું બળ પણ એના ધિક્કારને પાત્ર ઠરે છે.
bab
મા રીતે
કરે છે.
dududu dodododododododododeduduloo
@
MSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMSMEહS