Jain Shasan 2001 2002 Book 14 Ank 19 to 48

SR No.: 537266
Original Sutra Author: N/A
Author: Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir
Publication Year: 2001
Total Pages: 300
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Shasan, & India
File Size: 19 MB

Page 267

S
Sછે છે :
" શ્રી જિનવાણનો જાદુ
.
શ્રી જૈનશાસન (અઠવાડીક) ૦ વર્ષ : ૧૪ ૦ અંક ૪૦ ૦ તા. ૨૦-૮-૨૦૦{ શી જિનવાણીનો જાદુ
9 9 9 9 90 9 9 '
છે
છે
2હપ્તો ૩ો .
પ્રેષક: પૂ. બાલમુનિશ્રી વિરતીન્દ્રવિજયજી મહારાજ ન મુનિ બોલ્યા : હે પોપટ! જ્યાં પોપટ પ્રમુખ | હવે આ તરફ પુત્રના વિયોગથી સંતાપ પામેલો .. કરોડો સાધુઓ સિધ્ધિ પામ્યા છે એવા પુંડરીક શૈલ પિતા મહીધર પૈસો પેદા કરવાનું બહાનું કરી ઉત્તર કરતાં બીજુ કોઇ તીર્થ ચડિયાતુ નથી.
દિશાના ગામો અને નગરોમાં ફરી ફરીને પોતાના પુત્ર પોપ બોલ્યો: તો હું ત્યાં જઈને જ અણસણ કરીશ. શ્રીગુખની શોધ કરવા લાગ્યો એમ કરતા એક વખત
મુનિ બોલ્યા : હે પોપટ!તારી ધારણા-નિર્વિધ્ધ | સાર્થવાહગપુર સુધી આવી પહોંચ્યો. અને ગજપુરના .. ના સિધ્ધ થાઓ.
સિમાડાથી થોડે દૂર પડાવ નાખેલો ક્યાં જવાં પેલો/08 છે, આ તરફ પોપટ બોલ્યો તે પોપટીમે આ ભવ વનનિકુંજ હતો અને એજ વનનિકુંજમાં તેનો પુત્ર
પરભવમાં નારાજે અપરાધો મે કર્યા હોય તેની તારી શ્રીગુપ્ત પણ હતો બરાબર તેજ વખતે કર્મ-ધર્મસંયોગે જ પાસે હું ક્ષમા માંગુ છું. તેનુ મિચ્છામિ દુકક દઉં છું તે નિકુંજના ઝુંડમાંથી નીકળીને શેઠનો પુત્ર શેઠના
માટે હે સતનુ! મારા થોડા પણ અપરાધની તું મને | પડાવ પાસે આવી પહોંચ્યો. શેઠે તેને બરાબર ઓળખી સાચી ક્ષમાં આપ આ રીતે પોપટ અને પોપટી વચ્ચે | ને ભેટી પડયા. અને અત્યાર સુધી ક્યાં ક્યાં ફર્યો અને શું
થયેલી વાતચીત સાંભળીને તે શ્રીગુપ્તને એમ લાગ્યું કે શું અનુભવ્યું એ બધી હકિકત શેઠે આદરપૂર્વક પૂછી. - આ પોપટ જ સાધુ-જન છે તેથી તેણે પોપટને કહ્યું | પેલા શ્રીગુખે પણ જન્મભૂમિ વિજયપુરીનગરીમાંથી 0.
હે પોપટ !પંખી છો તો પણ પુણ્યશાલી છો જે તેં | નીકળ્યો ત્યાંથી માંડીને પોપટનો સમાગમ થયો ત્યાંથી 0 તે મહાસાધુને સાક્ષાત્ વંદન કર્યું અને તારા બધા સંદેહો સુધીની બધી ખરેખરી હક્કિત કહી સંભળાવી એ બધી ટાળવા પૂછયું પણ ખરૂં.
હક્કિત સાંભળીને શેઠની આંખમાં આંસુ ઉભરાયાં અને ત્યારે હું એકલો જ અભાગિઓ છું કે જે દુષ્ટ | તે, પોતાના પૂર્વે આજ લગી જે જે દુ:ખ અનુભવ્યું છે બુધ્ધિવાળા મે તે મહામુનિને મધુરરાગે સ્વાધ્યાય કરતા | તેના આવેગથી ગળગળા થતા બોલ્યા, તું એમ નથી નજરોનજર જોયા, છતાય હું તેને વાંદીન શકયો. તેમ સમજતો કે હું પૈસા કમાવવા સારૂ પરદેશ ખેડવા કશુ પૂછી ન શક્યો. ઉલટું તેમના પર પણ અવિશ્વાસ નીકળ્યો છું. ફક્ત તારી સોધ માટે જ આ ન્હાને નીકળી છે
પડયો છું. ઘણી રખડપાટના અંતે તુ અંહિ મળ્યો અને - હવે જે થઇ ગયું તે થઇ ગયું તે વિશે પસ્તાવો મે તને ઓળખી પણ કાઢ્યો તે બહુ સારૂ થયુ હવે તું #g કરવાથી શું વળે? તો હે પોપટ તું પોતે કર્તવ્ય અને એવુ સરસ વર્તન રાખ કે આપણા પૂર્વજોની શરા
અકર્તવ્યને બરાબર સમજી ગયેલો છે તેથી તું જ મને પૂર્ણચન્દ્ર જેવી ઉજળી કીર્તિ ફેલાય. દુષ્ટ લોકોના મો મારૂ કર્તવ્ય કહી સંભળાવ.
કાળા થઇ જાય. અને તું સન્દુરુષોની પંક્તિમાં આગળ પછી તે શ્રીગુપ્તને ઉદ્દેશીને પોપટે દેવ, ગુરૂ | બેસનારો થઇજા શેઠની આ સ્નેહભરી વાણી સાંભળી છે અને ધર્મના બધા તત્વો બરાબર કહી સંભળાવ્યાં અને | શ્રીગુપ્ત બોલ્યો: પિતાજી, હવે આ વિશે વધારે કહેવાથી
શાસ્ત્રોના વચન, સાંભળવા માટે પ્રયત્ન કરવાથી | શું? અથતુ હું બધું સમજી ગયો છું. હવે અનીતિના ઇષ્ટસિદ્ધિ થાય છે એમ પણ સમજાવ્યું-
| માગને આ ક્ષણે જ છોડી દઉં છું, જો કે મારૂ મન તે બધાને ખમતખામણા કરી પોપટ પોતાનું સ્વચ્છંદ છે છતા તેના ઉપર અંકુશ રાખવાનો અભ્યાસ વાંછિન સિધ્ધ કરવા માટે પુંડરીકશૈલતફ ઉડયો અને વધારી વધારીને હું તેને હવેથી સુમાર્ગ જ ત દુ:ખી થઈ ગયેલો શ્રીગુખ પણ ત્યાંથી ઉઠીને રસ્તા જોડાવાનો છું. ઉપર જવા નીકળ્યો.
આપ્યો.