________________
ઝુ વચાઈ,મન્દિર પાવપૂર્તિવાળનું શ્રી જૈનશાસન (અઠવાડીક) ૦ વર્ષ : ૧૪ ૦ અંક ૪૬ ૦ તા. ૨૦-૮-૨૦૦૨
-
ભાવાર્થ : હે ગુરૂ વ! કરુણાના મહાસાગરની રેલમ છેલ આપના વિરહમાં આપનું નામ પણ અહિં મચાવી દઇને આપે ભવ્યજીવો રૂપી ચંદ્રમાને વિકસિત પરમહર્ષનું નિમિત્ત બન્યું છે. એટલું જ નહિ, એ નામ કર્યો છે. ખરેખર, સગમોના નિધાન સમા આપના સન્માર્ગનું સંવહન કરીને ઉન્માર્ગનું ભેદન પણ કરી ચરિત્રને એકત્રિત કરવા માટે પ્રવૃત્ત થયેલી વ્યકિત, | શકે છે. પોતાની છીંછમિતિ દ્વારા સાગરની વિશાળતાનો ખ્યાલ ચંદનવૃક્ષને વીંટળાયેલા સપો વનમયૂરોનું આપી રહી છે
આગમન થતાં જ શું દૂર-સુદૂર ચાલ્યાં નથી जाने न मे भगवतांपुलका: कदाचित्,
જતાં? स्पृष्टा: क्षणं मतिमता मदनाऽनिलेन। उन्मार्गगामिमतयोऽभिभवं भजन्ति ३ नालं मतिस्तदपिते स्तवनं करोमि,
पीयुषवर्षिणि महोदय! धर्मवाचि। जल्पन्ति वा निजगिरा ननु पक्षिणोऽपि ॥६॥ गोभर्तरि स्फुरितविद्वियषिदृष्टि मात्रे .::ભાવાર્થ :
चौरेरिवाशुपशव: प्रपलायमानैः ॥९॥ અતિશય ચપળ એવા કન્દર્ષની એકાદી લહેર
*ભાવાર્થ : એકાદ ક્ષણ મ ટે આપનારોમાંચ માત્રને યસ્પર્શી હોય, અમૃતનો વરસાદ વરસાવનારી આપની ધર્મદેશના એવું કદાપિ જ પ્યું નથી. ગુરૂદેવ! આપની આવના, એ | જ્યાં જ્યાં વસે છે ત્યાં ત્યાં ઉન્માર્ગગામીઓની મતિ મારા માટે મ તેસામર્થ્ય બહારની ચીજ છે. છતાંય | કુંઠિત બન્યાં વિના નથી રહેતી. આવનારચું છું. શું પક્ષિઓ પણ નિજ-નિજ ભાષામાં , ગોવાળની કરડાકી ભરી એક નજર પણ શું બોલતાં નથી :
પલાયમાન થઇ રહેલાં ચોરોના સકંજામાંથી ગાયોને आस्तां स्थिति (रुवरस्य शमांशुमूर्ते
ઉગારી નથી શકતી? __श्चित्रंविसूत्रजनतामनुतापकारि। | शास्त्रे विकारविगते नयनेऽवसन्ने सूर्यांशुभिन्नपुलकान् पथिकान् दूरेऽम्बु
शास्त्रस्यरुपमभियासि विभोऽत्रसाक्षात् । प्रोणाति पद्मसरस:सरसोऽनिलोऽपि ॥७॥ | व्याधौ दधौ शमबलं विरलं यदत्र ::ભાવાઈ
અન્તતણ મત:સાિનુમાવ: | ૨૦ || આપને ઉપસ્થિતિની તો શી વાત ? આપની
મફત:- મર્દત:) પ્રતિકૃતિ પણ ઉત્સુત્ર ભાષીઓને પીડિત કરી દે છે.
::ભાવાર્થ : આપના અંગ- પ્રત્યંગ પરથી સમતાના કિરણો પ્રસરી
જે નયનોમાં વિકારનો એક અંશ પણ નથી રહ્યો રહ્યાં છે.
એવા આપના નેત્રો હંમેશા શાસ્ત્રોના પાનાઓમાંજ સૂર્યના કિરણોથી સંતપ્ત બની ગયેલા મુસાફરોને પરોવાયેલાં રહ્યાં છે. આથી જ આપ જીવંત શાસ્ત્ર સમાં જળ તો દૂર રહો, પદસરોવરને સ્પર્શને ધસી રહેલો બની ગયા છો. અતિશય ગંભીર કક્ષાની વ્યાધિમાં પણ વાયુ પણ ખુશખુશાલ કરી દે છે.
આપે વિરલ કોટીની જે સમતા ધારણ કરી હતી, मार्गं वहन्ति सुतरां कुमतं प्रभिन्ते
હકીકતમાં અંતરમાં વિરાજેલાં અરિહંત પ્રભુના नामाऽपियस्य विरहेऽत्र सभाजनाय। સામ્રાજ્યનો જ એ પ્રભાવ હતો. दूरेऽपयात्यहिग गोवलयाऽन्वितोऽपि
त्रैलोक्यलोक-परितर्दिततत्त्वबुद्धि अभ्यागते वनशिखण्डिनिचन्दनस्य।।८॥
योहन्ति हन्त ! सततं किल कामराज्यम्।
