________________
આ
પ્રસંગ એક જ દૃષ્ટિ પૃથક્ પૃથક
,
એક મહાત્મા અને તેમને ભકત કઈ આનંદમાં આવી ગયે, પરંતુ મહારમાળ ૨તે જઈ રહ્યા હતા. ભકત જિજ્ઞાસાપૂર્વક તે હજુ પણ ઉદાસ જ હતા. પ્રશ્ન પૂછતું હતું અને મહાત્મા તેનું મહાત્માજીને ઉદાસ જોઈને ભકતે કહ્યું, સમાધાન કરતા હતા.
. ' “મહાત્માજી, મૃત્યુના મુખમાં જનાર - આ રીતે થોડે દૂર ગયા ત્યાં રસ્તામાં પંચેન્દ્રિય જીવને અભયદાન મળ્યું તેથી - એક કુર વ્યકિત બકરાને રસી બાંધીને, મને ઘણું જ આનંદ થઈ રહ્યો છે, પરંતુ
તેને ઢસરડતે લઈ જતો જોવામાં આવ્યું. આપના મુખ પર પ્રસન્નતા જોવામાં આવતી બંધનમાં પડેલે બિચારે બકરે બે બે નથી, એટલું જ નહિ તેને સ્થાને ઉદાસીકરતે ચીસ પાડી રહ્યો હતો. પરંતુ તે નતા જોવામાં આવે છે તે તેનું કારણ શું , કુર વ્યકિતને જરા પણ દયા આવી નહિ. તે હું જાણી શકું?” તે તે બકરાને ઢસરડી રહ્યો હતે તેમ જ ' મહાત્માજીએ ગંભીર સ્વરમાં કહ્યું, . માર પણ મારતે હતે..
“ભકત, તે એક બકરાને બંધનમુકત કરીને. • આવી કુરતાભરી સ્થિતિ જોઈને અભયદાન આપ્યું તે આનંદને વિય છે, , માત્માજી ગંભીર બની ગયા. અને તેમણે પરંતુ મારા મન પર ઉદાસીનતા જોવામાં ભકત તરફ નજર કરી. ભકત ત્યાં જ રોકાઈ આવે છે તેનું કારણ એ છે કે હું તે ગયે, એટલે મહાત્માજી પણ માર્ગમાં મનુષ્યને બંધનમુકત કરાવી શકે નહિ. . રોકાઈ ગયા. ,
"
તારી નજરમાં બંધનમાં પડેલ બકરો જ જ્યારે તે કર વ્યકિત બકરાને ઘસડતી છે, પરંતુ મારી નજરમાં તેને બંધનમાં ઘસડતી તેની પાસે આવી ત્યારે મહાત્માજીના રાખનાર વ્યકિત છે. તે પણ આવા જ ભકતે તેને પર્યાપ્ત મૂલ્ય આપીને બકરાને પ્રકારના બંધનમાં બંધાયેલે મને દેખાય બંધનમુકત કરાવી દીધા.
છે. મારી ઉદાસીનતાનું એ જ કારણ છે * બંધનમુક્ત થતાં બકરે આનંદમાં કે હું તેને બંધનમુકત કરાવી શકેલ નથી. આવી ગયા અને ભકત છે તેથી યે વધુ (જબૂદ્વીપ) -ડો. મનહર શર્મા
ધર્મમાં જે ઉદ્યમ શ્રેયસ્કર છે. ભવકેટી દુષ્પાપામવાસ્થ નુભવાદિસકલ સામગ્રીમ
- ભવજલધિ યાનપાત્રે ધમે યત્ન: સદા કાર્ય છે . કરોડો ભવોમાં-અનંતા ભમાં-દુર્લભ એવી મનુષ્યભવ આદિ સઘળી ય ઉત્તમ સામગ્રીને પામીને, આ ભવ રૂપી સમુદ્રને તરવા માટે યાનપાત્ર-જહાજ સમાન એવા ધર્મમાં જે હંમેશા ઉદ્યમ કર જોઈએ.'
