________________
છે ? પૂજ્યશ્રીએ કહ્યું–આ બધું ડિલ(પાંકિતકી આવાજ)
માત્રુ પરડવવાનું કામ તમારી પાસે જ
કરાવું છું ને? પૂ. ગુણુયશ વિ. કહે - શ્રી ચંદ્રશેજ
અમને આપની ભકિતને લાભ મળે છે
બાપજી ! આપ તે સારામાં સારી શાસનની હું તે ખાઈ –પીને સેવા કરે છે.”
અને ફરી પૂજ્ય શ્રી બાલ્યા-હું તે પડયો રહું છું...
શાસનની કંઈ જ સેવા કરતે નથી. હું ખંભાતમાં પૂજ્યપાદ શ્રીજીની કેબિનમાં તે ખાઈ-પાઈને પડ રહું છું” આ જ ત્યારે પૂ. પુખ્યકીતિ વિ. તથા પૂ. હર્ષવર્ધન રાતે પૂજ્યશ્રીજીનું પ્રતિક્રમણ પૂરું થયા વિ. હાજર છે. સાંજને જ સંમે છે. પૂ. પછી પૂ ગુણયશ વિ. પૂજ્યશ્રીને પગે હર્ષવર્ધન લિ. પૂજયશ્રીજીના પગમાં મન લાગવા આવ્યા. પૂજ્યશ્રીએ પૂછયું-તું પહેરાવી દીધા છે. પૂજ્યશ્રીને આ શરીરની કેણુ? પૂ. ગુણયશ વિ. કહ્યું-આપ જેને સંભાળ પસંદ ન પડી. એટલે પૂજ્ય શ્રી હેરાન કરે છે તે ગુણય...” પછી પુજયપૂ. પુ કીતિ વિ. સામે જોઈને કહે છે કે- શ્રીએ કહ્યું. તે આટલું ને આવું જ યાદ આ જેને મને મોજા પહેરાવે છે. મારા રાખ્યું.” પૂ. ગુણયશ વિ. કહે-બા૫જી હું ગુરુ મહારાજે તે જીવ્યા ત્યાં સુધી મને તે અભણ માણૂસ છું.' નથી પહેર્યો. પૂ. પુન્યકીતિ વિ. બે હાથ જેડીને પૂજ્યશ્રીજીની મનોવેદના ધાર્યા એટલે જ મને ભણાવે છે, પૂજયશ્રીએ શબ્દો સાંભળી હ્યા છે. હવે : હર્ષવર્ધન કર્યું. બધા હસી પડયા. અને હસતા વિ. પૂકયત્રીજીને કહે છે કે આપના હસતા જ છુટા પડયા ગુરૂજીની ઉંમરે કેટલી હતી ?' તરત જ
ગુંજન પૂજ્યશ્રીએ પૂ. હર્ષવર્ધન વિ. ને હાથ પકડી દૂર ખસેડતા કહ્યું–“આ જ આમાં
મિત્ર પણ શત્રુ બનતે,
- જીભ તણી એક તાકાતથી, ઉમર જેવાની ન હોય. મજા નતા પહે
શત્રુ પણ મિત્ર બનતે, રતા એ જોવાનું હોય.” પછી ડીર - પછી પૂજ્યશ્રીઓને સ્થડિલ જવાનું થયું.
આ જીભની જ તાકાતથી, થંડિત જઈ આવ્યા પછી પાછો બળાપો
પરાયા દોષને, કાઢતા પૂજયશ્રી બેત્યા કે હું આ લેકેને
એવા લા લેક છે, (પુ. ગુણયશ વિ. વિગેરેને) કેટલા બધા
દૃષ્ટિ કરે નિજ દેષ પર, હેરાન કરૂં છું ? પૂ. ગુણયશ વિ. પૂછયું
એવા વિરલા કેક છે. બાપજી! આપ અમને ર હેશને કરે
ઇથી
