________________
લૂંટની લેહિયાળ- લક્ષ્મીનું પ્રાયશ્ચિત
–પૂ. આચાર્ય દેવશ્રી પૂર્ણચન્દ્ર સૂરીશ્વરજી મહરાજ
એ યુગ સંસ્કારને હતો. એ સંસ્કારો વહાણે પર લૂંટ ચલાવવામાં આવે, તે સંસ્કૃતિના સંતાન હતા અને એ સંસ્કૃતિ અણહિલપત્તનો રાજભંડાર અક્ષય ને નવજાગરણ ભણું પગરણ મંડાવનારી હતીઅખૂટ બની રહેક્ષેમરાજની આ વિકૃ
આવા નવજાગરણના ઉદગાતાઓમાં તિએ ગુપ્તચરને પાને ચડાવ્યો. એણે યોગરાજ પણ એક હતા ! એ પિતા જરૂર લાભના અગનમાં ઘી હોમતા કહ્યું : હતા. લગ્નની એમની લતા, ત્રણ-ત્રણ . નાં હાસ્યથી મરી ગઈ હતી. પણ
* “યુવરાજ! અવસર ઘણે સુંદર છે. પુત્રો તરફ એમને અંધ મોહ ન હતો. પુત્ર વહાણમો લક્ષમના અખૂટ ભંડાર ભયો - પછી, નવજાગરણ પ્રતિનુ પગરણ પહેલું !
પડયાં છે. એક હજાર અવે એ વહાણમાં આ આદર્શ એમના દેહમાં અસ્થિમજજા
છે. દેઢસો હાથીઓને ભાર એ વહાણે દુપે વ્યાપી ગયો હતો !
વહે છે. અને દેશ-પરદેશના કરિયાણું તો વિનરાજ ચાવડાનું અતુલવીર્ય જે યોગ
એમાં ગયાં ગણાય એમજ નથી !” જને ધાવણમાં મળ્યું હતું, એ યોગરાજ. ગુપ્તચર ચાલ્યા ગયે, પણ યુવરાજના ની પ્રતિષ્ઠાને કલંક્તિ કરનારે એક વિચાર
દિલમાં લેભથી લબકારાં મારતી આગ એક દિ ક્ષેમરાજને આવે ! ક્ષેમરાજ
જગાવીને એ ગયે હતે. યુવરાજે પિતાના યોગરાજને પાટવી રાજકુમાર થતે હતે.
ભાઈઓને લૂંટની લક્ષ્મી અને પિતાની ગુતચરો હજી હમણાં જ સમાચાર
એ જના જણાવી. સહુએ યુવરાજને સમઆપી ગયા હતા કે, પ્રભાસ પાણના સાગર
સ્વરે વધાવી લીધું. પણ ગમે તેમ તેય તીરે, રે જ પાણીની લહરે આવતી, પણ
ક્ષેમરાજ ગરાજને પુત્ર હતો. પિતાની આજે લક્ષમીની લહર આવી છે. પરદેશનાં ઈચ્છાને પોતીકી ઈરછા બનાવવી અને વહાણે છે. તૂફાને એમનો દેશ ને એમની પિતૃ-પાતંત્ર્યને કલ્યાણની કેડી ગણવી, દિશા વિસરાવી નાંખી છે, ને એ વહાણે આ જાતની સંસ્કૃતિનું આ ધાવણ પીને સેમેશ્વરના સાગર-તીરેથી સ્વદેશ ભણું એ માટે થયે હતો. આ લૂંટની યેજનાને પસાર થઈ રહ્યા છે.
અમલી બનાવવા કાજે પિતૃઆજ્ઞા લેવાં એ આ વાત સાંભળીને ક્ષેમરાજની આંખ પિતા પાસે ગયે. ગરાજની કાયા પર લાભ ને લેભના વિકારોથી ઉભરાઈ વાળંકય ઢળી પડયું હતું. ૧૦૦ વર્ષની ઉઠી, એ મનમાં વિદવંસ નોંતરે વય વટાવીને એમને દેહ આગળ વધી એ એક વિચાર ઝબૂલી ગય રે ! આ રહ્યો હતે. છતાં એ દેહમાં તાકાત હતી,
