Aashirwad 1966 11 Varsh 01 Ank 01

SR No.: 537001
Original Sutra Author: N/A
Author: M J Gordhandas, Kanaiyalal Dave
Publisher: Aashirwad Prakashan
Publication Year: 1966
Total Pages: 51
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Aashirwad, & India
File Size: 7 MB

Page 30

એક વખત નારદજીને ગવ થયા કે હ ંમેશ હું નારાયણ નારાયણું' કહું છું, પ્રભુનું ગુણસંકીત ' કરું છું. મારા જેવા ખીજો ભક્ત ક્રાણુ હોઈ શકે વારું.
.
પેાતાની ભક્તિશ્રેષ્ઠતાનું પ્રમાણપત્ર ભગવા પાસેથી મેળવવાની ઇચ્છાથી એમણે ભગવાન નારા યણને પ્રણામ કર્યાં.
""
ભગવાને પૂછ્યું : નારદ, શી પૃચ્છા છે?'' ભગવાન, એક પ્રશ્ન થાય છે.”
‘પૂછે ’” ભગવાન મલકાતા હતા. નારાયણુ પ્રભુ તે અંતર્યામી હતા. એમણે ગશિખરાનાં દર્શન કરી લીધા.
નારદના
*
ત્રણે લેાકમાં તમારા શ્રેષ્ઠ ભક્ત ક્રાણુ ?”
મારૂ સતત નામ સ્મરણ કરે એ જ સ્તા.” એવા કાણુ છે?”
61
66
“નારદ મારા નામનું સતત સ્મરણુ કરે છે એની મને ખબર છે. એ મને કદી ભૂલતા નથી. એનું એ જ માત્ર કામ છે.”
નારદ તે ભગવાનની આ વાતા સાંભળીને ફુગ્ગાની જેમ ફૂલાવા લાગ્યા.
નારદ,
થાડીકવાર પછી ભગવાને કહ્યું : આ પાત્ર ધીથી બ્લેાા ભરી પૃથ્વી પર એક આંટા મારી આવ. પરંતુ ધ્યાન રાખજે, એમાંથી એક પણ ટીપું ભોંય પર ન પડવું જોઈએ.”
ભગવાનનું સાંધેલું આ સાવ જ સામાન્ય કામ નારદે ઉમંગથી ઉપાડી લીધું અને નારદ તા વીણા બાજુ પર મૂકીને ઉપડયા. ભગવાન હસતા હતા.
દાહરા
હસવું અને રડવુ, એ તા જીવનના પંચ મૂર્ખ હસતા જગતમાં, રડી રહ્યો છે સ ́ત.
*
વિચાર કરતા વિધિ હસે છે.
શસ્ત્ર સળે ત્યાં કાળ હસે છે.
જૈન ક્રાઢતાં ધરા હસે છે.
ગ
કરશે ત્યાં પ્રભુ હસે છે,
સાચા ભક્ત !
નારદ પાછા ફર્યા. ગČભેર પ્રભુને કહ્યું: “ લા પ્રભુ, એક પણ ટીપું આમાંથી પડ્યું નથી. ખૂબ કાળજી રાખી છે. સતત એના પર જ ધ્યાન રાખ્યું છે.”
“ શાબાશ ! મારે આવા એકાગ્ન ભક્તની જરૂર હતી. વારું, આ પાત્રને લઈ ને જતાં માવતા મારા નામનું સ્મરણ કેટલી વાર કર્યુ ?”
નારદ અવાક્ થઈ ગયા. મૂંઝાઈ ગયા.
*
પછી ધીમેથી કહ્યું: “એ તેા બની શક્યું જ નહિ. પ્રભુ, માફ કરી. ! આ કામમાં એવી એકાગ્રતા હતી કે તમારું નામ જ વિસરાઈ ગયું. તમારું જ કામ હતું તે ?”
“તારી વાત તદ્ન સાચી છે. તે પછી પૃથ્વી પરના સંસારમાં સંખ્યાબંધ પૂરુષા મારા સાંપેલા જ કાર્યો કરી રહ્યા છે, સંસાર ધમ મજાવી રહ્યાં છે. તેમ છતાં સમય કાઢીને એ મને સ્મરી લે છે.”
ના ખૂબ શરમીદા થઈ ગયા. એમના અહંકારના શિખરને ભગવાને આ સાટીથી એગાળી દીધું. એ ભગવાનના પગમાં પડીને ખોલ્યા :
“ પ્રભુ ! મને કુમતિ થઈ આવી. સ ંસારી પુરુષા જ તમારા ઉત્તમ ભક્તો કહેવાય. મારા હાથમાં તેા વીણા છે તે વગાડીને તમારી સ્તુતિ ગાઉં' છું. પરંતુ સંસારી સ્ત્રી પુરુષોના હાથમાં ગમે તે એાજાર હાય છે છતાં એ તમારું સ્મરણ કરે છે. એ લેાકા જ તમારા હૃદયના સાચા અધિકારી છે.”
ભગવાન નારાયણે નારના નિવેદનથી મદ મંદ હંસી રહ્યા.
૨૯