Page Text
________________
૧૭.
દિવ્યદીપ સાધનાની હાઇટ એ મોટી વાત છે, વેષ વિભુષાઓતો વિષય નથી, સમજને વિષય છે, આચરણનો વિષય ઘણા કરી શકે છે, અને એ વિભુષા કરતાં પણ સાધના છે . ભેજન ઉપર ચર્ચા કરે તે કંઇ પેટ ન ભરાય. મોટી વાત છે. આ સાધક એટલી ઉચ્ચ કેટીને હતો. એ તે ખાવું જ પડે, ભલે રોટલી ખાઓ, અને તમે એની પાસે આ ત્રણે આવીને બેઠા, એને પૂછયું કે ઘેબર પર ચર્ચા કરે, તેમાં શું વળે ? આજે ઘણી કેમ આવવાનું થયું ? અને કયાંથી આવ્યા છે ? ચર્ચાઓ ચાલે છે. અને એમાં જોવા જાઓ તે કંઈ અને તમે કોણ છો ? એટલે પહેલે હતો રાજકુમાર નહી, એ જ. માન, એજ ક્રોધ, એજ ઈર્ષા, એ જ એ જરા પાછો પડયો. એને એમ થયું કે એ માણસને મારૂં તારૂં, એ જ ગંદુ બોલવું, ગંદુ વાંચવું, અરે હું કોણ છે તે ખબર પડતી નથી, મારી યુટી જુએ, ગંદુ હોય તો પણ રૂપિયા ખર્ચીને જોઈ લેવું. આ મારા કપડાં જએ તો ખબર પડે કે હું રાજકુમાર એક સ્વભાવ છે. આટલું બધું અંદર ચાલતું હોય તે છું. આ માણસ મને પૂછે છે શું ? બિચારાને પણ લોકો કહે, ચાલો ધમની ચર્ચા કરીએ પણ હું જંગલમાં રહેનારને ખબર કયાંથી પડે ? એને પૂછયું આપને કહું ધર્મ એક જ એવી વસ્તુ છે કે જે ચર્ચાને કોણ છે ? કયાંથી આવ્યા છે ? કેમ આવ્યા છે? વિષય નથી. માત્ર આચરણને વિષય છે. અને આપને ખબર નથી, હું રાજકુર છું, મારા પિતા આપ જયારે આચરણ કરશે, તમે જે જે તમારે જાય એટલે ગાદીએ હું આવવાનો છું. આ એટલી જ જીવન અમીધારા બની જાય છે. તમે જયારે વાર છે. બીજું કાંઈ નથી, અહીં પણ એજ દેખાય છે, ક્રોધનો Control કરશે, ક્રોધને વિજય કરશે, બીજુ શું છે ? કઈ બાપ કદી કહી દે કે મારા દુનિયામાં જયારે તમારા ઉપર ઝડી વરસતી હે પૈસામાંથી એક પૈસે આપનાર નથી ૫છી જો જો કે ત્યારે અડગ અને સ્વસ્થ થઈને રહી શકશે. સંબંધ કેટલો રહે છે. એ એક અખતરા ખાતર લોકો કહેશે તારા માટે મેં આટલું કહ્યું, લાક કહી ને જે, એવું સાહસ કરશે નહિ, નહી તો કડવાશ આટલું બોલે છે પણ તારા મ પર કરચલી પણ નથી ઊભી થઈ જશે, રાજકુમાર કહે આપ જાણતા નથી ત્યારે તમે કહેશો, કોકને કહેતો હશે, મને કયાં કહે છે, આ નગરને માલિક છું. આ રાજ્ય મહેલમાંથી આવું હું કયાં લેવા તૈયાર છું. બુદ્ધની પાસે એક ભાઈ છું. સંતે કહ્યું અરે તમે તે મોટા માણસ છે, કહું કે
આવ્યા, જેના ભત્રીજાને ખુદ દીક્ષા દીધી હતી, મારું શું કામ છે ? કંઈ નહી અમે સાંભળ્યું કે કઈ
અને એ ભત્રીજે બહુ હેશીયાર હતો, એને ખબર સાધુ આવ્યા છે તે જોઇએ. જરાક પૂછીએ, ચર્ચા
પડી એટલે તે એકદમ આબે બુદ્ધ પાસે, એને કરીએ, જઈ આવીએ, લોકે જેમ પ્રદર્શનમાં જાય ખબર નહી કે ખૂદ્ધ કાણુ ? બુદ્ધ ઝાડ નીચે બેઠા છે, મ્યુઝીયમમાં જાય છે જેવી રીતે પ્રાણુ ઘરમાં
હતા, ખૂબ બોલ્યા. ગામમાં છોકરાઓને મુડવા, લુંટવા જાય છે, એવી રીતે સાધુએને એવા જાય છે. ચાર્લી ની કહે છે. તને બીજુ કંઇ સૂઝતું નથી. મારે ભત્રીજો જઇ આવી એ, મહારાજ કેવી છે. કયાંથી આવ્યા, કેટલો હાંશિયાર, એક રત્ન હતું. એને તે સાધુ હિંદુસ્તાનથી આવ્યા છે. એટલે કૌતુક, આ જવાને બનાવી દીધો. હવે કમાણી ઘરમાં કોણે કરી વિષય નથી, સ્પર્શી જાય, અડી જાય જીવનમાં ૫૦ટો લોકો શું કહે છે જે, ભેટ હોય તે લઇ જાઓ થઈ જાય અને જીવનમાં પલટો થાય તે જ જવાને મહારાજ, કામને હેય તે અડશે નહી અને તેમ અર્થ છે. બીજો કોઈ અર્થ નથી. દુનિયામાં બીજા છતાં એ લોકોને સારા સાધુઓ જોઈએ છે. ઘણા એવા ઘણા સ્થાને છે કે જેમાંથી તમે ખૂબ પ્લેઝર એમ કહેતા હોય છે, અહીં તે ખબર નથી, ઇન્ડિીમેળવી શકે છે. આ એક જ એવું સ્થાન છે. વગર ચામાં તે કહે છે, મહારાજ મારા બાપાને સાધુ પ્લેઝરે લેઝર, અંદરથી મેળવવાનું જે સ્થાન હોય બનાવી દો હવે. મેં કહ્યું અત્યાર સુધી બિચારાએ તો આ છે. એટલે કે મન લોકેને હોય છે કે ધર્મની વતરું કર્યું હવે તું રવાના કરે છે. એણે જાડા કપડા જરા ચર્ચા કરીએ એટલે મહારાજને પણ ખ્યાલ પહેર્યા, મહેનત કરી, પેટલા ઉપાડી ઉપાડીને ફર્યા, આવે કે મે વાંચેલું છે, વેલરેડ છું. વિચારક પૈસા ભેગા કરી હવે મકાન કર્યું એટલે કહે હવે જાએ માણસો ચર્ચામાં ઉતરતા નથી. એ કહે આ ચર્ચાને ઉપાશ્રયમાં અમે ખુશીથી બે જણાં રહીશું. એટલે
| SR No. | 536834 |
| Book Title | Divyadeep 1970 Varsh 07 Ank 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chitrabhanu |
| Publisher | Chandulal T Shah |
| Publication Year | 1970 |
| Total Pages | 42 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Divyadeep, & India |
| File Size | 19 MB |