Page Text
________________
દિવ્ય ૫
@@@@@@@ ફૂલને માગ સૌ કોઈ જાય, કાંટા મારગ કોઇ 09@@@
કાં ટા ળા ૫ થ નું કા મ ણ ©©©©©©વ@®૦ આલ્બ વાઇઝર @@@@@@@
આક્રમક બની મુસીબતે વહારી લેવા હું એટલે બીજાઓ કરતાં હું કઈ પણ બાબતમાં માગતે નહીં, પણ બીજા સાથે ભાઇબંધીમાં સાઠ- જુદે ન પડું તેની હવે મેં ખાસ કાળજી લેવા મારી ખેલી તેમની સાથે મારા બળાબળની બરાબરી માંડી. શિયાળામાં પહેરવા માટે મારા બાપુના કરવાનું મને ગમતું. એક દિવસ નિશાળેથી ઘેર જના કેટમાં જરૂરી ફેરફાર કરાવી મારા માટે આવતું હતું ત્યારે મારી અને જે નિલ્મ એક એવરકોટ કરાવ્યો હતે. પણ ગામના કઈ વચ્ચે કુરતી જામી. મારાથી એ કદાવર વધારે, છોકરા એવરકોટ પહેરતા ન હતા, એટલે જયારે એટલે બળિયે પણ વધારે હશે એમ લાગે, પણ દરજીએ આવીને મને કોટ પહેરાવ્યો અને કહ્યું: મેં એને પટકી દીધે. એને ચીત કરી હું એના આલબર્ટ, તું તે હવે ખરેખર સદગૃહસ્થ જે પર બેઠે ત્યાં બળ કરીને એ બેભેઃ “હાસ્તે, લાગે છે, ત્યારે હું મહાપ્રયત્ન આંસ ખાળી શકે તારી માફક મને પણ અઠવાડિયે બે વાર સેર એ કેટ મારે પહેલ વહેલે રવિવારે દેવળ જતી ખાવા મળે તે હું ય તારો જેટલે જ જોરાવર વખતે પહેરવાનું હતું, પણ મેં તે સાફ ના થઈ જાઉં ! રમતરમતમાં ખેલાયેલી આ કુસ્તીના પાડી દીધી કે હું એ નહીં પહેરું. પછી તે આ અંજામે હું હતબુદ્ધિ બની ગયે. જેમ તેમ ખરે ઝઘડે જાયે. હું ઘેર આવ્યો. અગાઉ અન્ય પ્રસંગોએ જે મારા બાપુએ મને કાને સે લગાવી બાબત મારે સહન કરવી પડેલી, બરાબર એ જ દીધે પણ હં એકનો બે ન થયું. એ લોકોએ બાબત જર્જ નિશેબે વિઘાતક સ્પષ્ટતાથી મને એવરકેટ વગર જ દેવળ લઈ જ પડયે મારા મેઢે ફટકારી હતી, કે ગામના છોકરા કઈ એટલું જ નહિ પણ જયારે જયારે એ ઓવરકેટ મને તેમનામાંને એક ગણતા ન હતા. તેમને પહેરવાની વાત આવતી ત્યારે ત્યારે પાછી એની મને એમ કે હું તે તેમના કરતાં ઘણા સુખિયા એ જ રામાયણ ચાલતી. એ નવા કેટના માટે ઘરને, પાદરીને પુત્ર. મેટા માણસને છોક. થઈને કેટકેટલી વાર લાકડીથી મારી મરામત આ બાબતની નિશ્ચયાત્મકતા અને ભારે રંજ થઈ હશે! પણ હું ટસને મસ ન જ થયે. પાંચા હતા, કારણ કે મારે તે બરાબર એ જ શિયાળે મારી મા મને તેમના જેવા જ થવું હતું, તેમનાથી લેશ માત્ર
સ્ટ્રાસબર્ગમાં કેઈક વડીલ સગાને ત્યાં લઈ ગઈ. પણ વધુ સંપન્ન થવાની મને ઇચ્છા ન થતા. એને એમ કે સગાને ત્યાં જઈએ છીએ એટલે હવે એ જોતાં વેંત મને તેના પ્રત્યે તે
તે એ નામે છેકશને એકાદ ટેપી અપાવી ઘણા આવવા લાગી. ટેબલ પર ગરમાગરમ સેર દીધી હોય તે સારું. તે મને એક સરસ મટી
દીધી હોય તો સારું. તે મને એક જયારે પણ પીરસાતે, જે નિયમને અવાજ કાને લઈ ગઈ. ત્યાં મને એક પછી એક મારા કાનમાં શું છે રહતે.
કેટલીય ટેપી પહેરાવવામાં આવી. આખરે માને
| SR No. | 536775 |
| Book Title | Divyadeep 1966 Varsh 03 Ank 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chitrabhanu |
| Publisher | Chandulal T Shah |
| Publication Year | 1966 |
| Total Pages | 16 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Divyadeep, & India |
| File Size | 3 MB |