Jain Yug 1940

SR No.: 536280
Original Sutra Author: N/A
Author: Mohanlal Dipchand Chokshi
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1940
Total Pages: 236
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Yug, & India
File Size: 24 MB

Page 58

જૈન યુગ.
તા.૦ ૧૬-૩-૧૯૪૦.
કઢાવવા સર્વેસરથaઃ સમુર્નાથ નાથ ! હૃદયઃ વાત મનમાં રાખવી પડે છે એથી ઘણી વાર સ્વતં. ન તામુ મવાન ઘટ્ટર, ઝવમig affaોધિઃ | ત્રતાના વાયુમાં કડવી ટીકાઓના ભાગ ૫ણુ બનવું પડે
અથ-સાગરમાં જેમ સર્વ સરિતાઓ સમાય છે તેમ છે! કેટલાક છાપાઓ એમાં મનગમતી છુટ લઈ આક્ષેપ હે નાથ! તારામાં સર્વ દ્રષ્ટિએ સમાય છે પણ જેમ પૃથક્ મૂકવાની હદ સુધી પણ પહોંચી જાય છે! એકને એમાં પ્રથક સરિતાઓમાં સાગર નથી દેખાતે તેમ પૃથફ પૃથક્ નેતા થવાની ગંધ આવે છે તે બીજાને એમાં શ્રીમતાની દષ્ટિમાં તારું દર્શન થતું નથી.
-શ્રી સિદ્ધસેન તિવાર.
પૈસાના જોરે સમાજને હાથ તળે રાખવાની ચાલાકી
જણાય છે! એથી તે પત્રોના કલમોમાં મનગમતી છે કે તે જ
છે .
ટીકાઓના બાણ છુટે છે, કટાક્ષ ભર્યા મથાળા દોરાય જેન ચગ.
છે અને ઠઠ્ઠા ચિત્રની રજુઆત સુધી વાત પહોંચે છે ! શું
નેતાગીરીની નિષ્ફળતાના પિોકાર પડે છે! શ્રીમંતાઈ સામે છે તા૦ ૧૬-૩-૪૦.
શનિવાર. મલ થાય છે.! ઐકયની મસલતમાં શ્રીયુત કાન્તિભાઈને સરકાર ૪૪૪૪૪ ઉપર રજુ કરી એ તાવણીમાંથી પસાર થવું પડ્યું છે. છતાં સ્ટેન્ડિંગ કમિટીની બેઠક.
એ સર્વ પછી જે પરિણામ પ્રાપ્ત થયું છે એ અમારી નજરે
વિજય સુચક છે. વ્યવહારૂ ભાષા અને અર્થો વિજય કેટલાક સ્થળેથી જાહેરમાં આવેલા કેન્ફરન્સના લેખશે પણ ઝીણવટથી વિચારતાં એ અધો પાછળ અધિવેશનની અગત્યતા દર્શાવનાર વિચારથી તેમજ તે કયાંતે પૂર્ણતા અને કયાંતે શૂન્યતા એ સિવાય ત્રીજી સંબંધમાં લગભગ વર્કિંગ કમિટીની છેલ્લી ત્રણેક સભા- દશા અસંભવિત છે; એટલે અમે તે પૂર્ણતાની જ આશા
માં જતા જીદા દ્રષ્ટિબિન્દુઓથી ચલાવવામાં આવેલી રાખીએ. શ્રીયત કાંતિભાઈ અને ડો. શ્રેાક જેવાના હાથે ચર્ચા પછી એપ્રીલની આખરમાં કેન્ફરન્સની સ્ટેન્ડિગ એ સ્થિતિ પ્રગટે એમાં ભાગ્યેજ કોઈ નારાજ હોય એમ કમિટી મેળવવા સંબંધી સવનુમતે થયેલ ઠરાવ એ સૌ કલ્પીએ તે અમારી કલ્પના નિરાધાર ન ગણાય. કોઇને અવશ્ય આનંદ આપશે; અને અમને ખાત્રી છે સનાતન સત્ર પાકારે છે કે દાતાર-ભક્ત કે શરીર કે એ બેઠકમાં કઈ પણ જાતના પૂર્વગ્રહ વગર ખુલ્લા એ તો સ્વયં નેતા સમાન છે અર્થાત્ નેતાગીરી એમને હયે અને ઉદાર વૃત્તિઓ, તેમજ સ્વતંતવ્યને સંકુચિત જન્મતાંજ છઠ્ઠીના લેખમાં લખાઈ હોય છે. એ સારું વમળમાં ચક્રાવા લેવાને બદલે જન સમાજના શ્રેયની સિાના જોરે નેતા બનવા માંગે છે એવી કલ્પના પણ દ્રષ્ટિથી લાભાલાભનું દ્રષ્ટિબિન્દુ નજર સમુખ અસ્થાને છે. દાનવૃત્તિ ધનના ત્યાગ વિના અશક્ય છે રાખાન છલા દશકાના કાર્યવાહીનું સિંહાલાકન કરઅને એ જાતને ત્યાગ સદા પ્રશંસાને ચગ્ય છે, છુટા વામાં આવશે તા જે અધિવેશન આજે સમયના હિડાળ હાથે ધન વાપરનાર અથવા તે શકિત મુજબ દેશ અવલ બે છે તે હાથ વતમાં આવી ઉભું રહશે. શ્રીયુત કાળને અનુરૂપ માગે ધન થય કરનાર જનતાની જીભે મોતીભાઈ તરકથી છેલી વકીગ કમિટિના સભામાં સડજ ચઢે છે. એણે નેતા બનવાની વિધિ કરવાની પ્રારંભમાં જે નિવેદન રજુ કરવામાં આવ્યું -એમાં જે જરૂર નથી રહેતી. એથી ઉલ્ટું સંસ્થાએ, સામે જઈ કેટલીક વાત ઉચ્ચારવામાં આવી તેમાંથી એ વનિ એવા આત્માઓને સહકાર શોધે છે. કેન્ફરન્સ જેવી જરૂર નિકળે છે. વળી શ્રીયુત રચીનુભાઈએ સ્ટેન્ડીંગ મહાન સંસ્થામાં શ્રીયુત કાન્તિભાઈની પ્રવૃત્તિ-સેવાના કમિટિ મેળવવા સબંધમાં જે દરખાસ્ત રજુ કરી અને મુદ્દાથીજ અંકાયેલી છે અને મંત્રી પદના અધિકારને એ વેળા જે કારણે રજુ કર્યા એને શાંતિપૂર્વક વિચાર પણ અનુરૂપ છે. બાકી એમના સરખા દાનવીર ગૃહસ્થને કરીએ તે એટલે સાર સહજ તારવી શકાય કે એપ્રી મેળવવા એમાં સંસ્થાને ઓછુ ગૌરવ નથી જ. આટલી લની આખરે મળનારી બેઠક એ મહત્વની અને અધિ- વાત મૂળ વિષયથી ખસી જઈ એટલા સારૂ ઉલેખવી વેશન સંબંધમાં અગત્યને નિર્ણય કરનારી બનશે. અમારા પડી છે કે કેટલાક પત્રોમાં ઐક્ય અને અધિવેશનના ગયા અંકમાં અધિવેશન સંબંધી અગ્ર લેખમાં જે મુદ્દા મહત્વના સવાલમાં આપણાજ બંધુઓ તરફથી એવી ઉભા કરાયેલ ને સૌ પ્રથમ વિચારોની આપ લે દ્વારા ચચોને એટલી હદે ભેળવી દેવામાં આવી છે કે એ કોઈ નિયત કાર્યક્રમ યોજવાની સુચના કરવામાં આવેલી પરત્વે મૌન રહેવું એ ભૂલજ ગણાય. તેને પ્રોત્સાહન મળ્યું છે, એટલું જ નહિં પણ સર્વાનુમતે પણ સવોનુમતીના ઠરાવ પછી એ બધું ભૂલી જઈ, એને અનુરૂપ ઠરાવ પસાર કરીને વકીંગ કમિટિએ ગઈ ગુજરી વીસારી દઈ, આપણી પ્રિય સંસ્થાના ખરેખર સાચી દિશામાં પગલું ભર્યું છે, એમ અતિશ- ઉત્કર્ષ અર્થે ખભે ખભે મીલાવી કામ કરવાનો દ્રઢ એક્તિ કર્યા વિના કહી શકાય.
સંક૯પ કરી લેવાની પળ આવી ચુકી છે. બેઠકને સફળ ભાવનગરની મડાગાંઠ પછી સમય ઘણે વ્યતીત થયે બનાવવા શું કરવું જોઇએ એને વિચાર હવે પછીના છે; છતાં એ દરમીઆન શ્રીયુત કાન્તિલાલભાઈ તરફથી અંક પર રાખી આ તકે એક જ પ્રાર્થના-અને તે પણ એક્યતા બાબત જે પ્રયાસો કરવામાં આવ્યા છે અને ખાસ કરીને પત્રકારો અને લેખકોને-કરીકે ચર્ચાના વાતાવરણમાં એક્યતા માટે જે આંદોલન ઉભું કરવામાં વંટેળ કે શંકાઓની ભ્રમજાળ ન વિસ્તારતાં જૈન આવ્યું છે. અને ડે. શ્રોફના શબ્દોમાં કહીયે તે ફળ સમાજનું લક્ષ્ય અક્ષ પર કેંદ્રિત કરી, બેઠકને અચુક બેસવાનીજ ઢીલ છે. સમાજની નાડ પારખી કેટલીક વાર વિજયવંતી કરવાના નિશ્ચય ૫ર આવી; એ જાતનું જવાબદાર વ્યકિતઓને નિવેદન ટૂંકા કરી ઘણી ખરી વાતાવરણ સર્જવામાં તેઓ પિતાની સર્વ શકિત ખર્ચ.