Jain Yug 1932

SR No.: 536272
Original Sutra Author: N/A
Author: Harilal N Mankad
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1932
Total Pages: 184
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Yug, & India
File Size: 13 MB

Page 33

તા. ૧-૩-૩૨
– જૈન યુગ –
૩૩
હા
સ
મ ય
ના
સૂ ૨.
ઉંદર
એકસંપીના નગારાં–હમણાં હમણામાં કેટલાંક સુધી તેના હાથમાં વધુ નાણું આવી પડશે. આથી આપણુપોમાં ‘એકસ " કરો' એવી જાતના સૂર નિકળ્યા કરે માંના પ્રત્યેક માગુસે તેની પાસે રૂપિયો સાચવી રાખવે છે એ બિના ખરેખર આવકારદાયક છે એની કોઈ ને પાડી જોઈએ અને માત્ર તાકીદે ગુજરાનની જરૂરીયાત તરીકે જે શકે તેમ નથી એક લેખક એમ જણાવે છે કે એક ચેકસ વસ્તુ જોઈતી હોય તે માટે ખર્ચ કર જોઈએ.” સભામાં એવી ચર્ચાને ઉડાડી દેવામાં આવી હતી અને મજકુર આ સેનેરી શબ્દો વર્તમાન આર્થિક સંકડામણના સભામાં ચાકસ અભિપ્રાય ધરાવનારાના વિરોધીઓને બેલા- દિવસમાં વિચારપૂર્વક–આગ્રહપૂર્વક અમલમાં મૂકવામાં આવે વવામાં આવ્યા ન હતા કે જેઓએ એકસંપ કરવાની તૈયારી ના સમયને ઓળખ્યો ગણુાય. દાવઠારા દેખાડી છે. આ ઠરાવે માત્ર કાગળ પરજ હે
જ્ઞાતિ બંધારણ વિચાર-વર્તમાનકાળમાં જ્ઞાતિએ, જઇએ જે તેમ ન હોય તે તેમના કહેવાતાં વાજીંત્ર દ્વારા વાડાઓનાં બંધને પ્રત્યે જૂદા જૂદા માનસનાં સ્ત્રી પુરૂષો જે સુરે પ્રકટ થતા થા છે તે દ્વારા કૅન્ફરન્સ જેવી સંસ્થાને અનેક પિત પિતાની રૂચિ અનુસાર હિતાહિતી દષ્ટિએ નિહાળતાં ઉપનામ વડે-જે નિર્દેશ સર કરતાં સાચા જેનની લેખિની થયાં છે અને તે સબંધે ઉહાપોહ કરી રહ્યાં છે. મહે2 ભાગે કંપવી જોઈએ-નવાજવામાં આવે છે (!) એટલું જ નહિં ધર્મ અને સમાજનાં હિતને સંભાળીને રૂઢિવાદની સામે પોકાર પરંતુ અનેક રીતે અઘટિત ભાવે પ્રમાણે ચાલુજ ખવામાં ઉઠાવવામાં આવે છે. એટલે જ્ઞાતિનાં બંધારણ કેવાં છે. આવતા હોય તે ત્યાં સુધી એકસંપીના કરા કે ગિડા અને તેમાં પરિવર્તન થવાં જરૂર છે કે કેમ એ સબંધે અનેક તાણવા એનો અર્થ શું હોઈ શકે? સમાજનું પ્રત્યેક અંગ વિચારકે મન્થન કરી રહ્યા છે. ઘણી વખત જુદા જુદા સંગને પછે એ વાત સૌ સ્વીકારે છે પણ તે છો વિચારનાં મંડળ, મધ્યવર્તી મંડળો વગેરે સમયાનુકૂળ વિચારાખનારાઓએ પિતાનું વર્તન અને વેણુ સંયમી હોય તેની રણે ચલાવી ચેકસ દિશાએ પ્રેરણાઓ કરે છે. આવી કાળજી રાખવી જોઈએ. સ્ટેન્ડીંગ કમિટીની શ્રી મહાવીર વિદ્યા- વિચારણાને બુદ્ધિ હરિફાઈ તરીકે એક સાપ્તાહિક પ્રકટ કરે લયમાં મળેલી બેઠકમાં પ્રમુખસ્થાનેથી એક સંપી કરવાના છે. અને તે સબંધે એક પ્રશ્નમાળા જવાબો માટે પ્રસિદ્ધ અને કલેશે મિટાવવાના જે વિચારો પ્રકટ થયા છે તેની કરવામાં આવી છે. આ બુદ્ધિની કટીને એક માર્ગ છે સાથેજ વર્તમાન પત્રો અને લેખકોને માટે પણ તે સ્થાનેથી એમાં શક નથી; તેમજ એવી પ્રશ્નમાળાના સાર્વત્રિક વ્યક્તિજે બોલાયું છે તે બ બાબાને સાથે વિચાર કરવા જરૂર ગત જવાબ વાળવામાં આવે છે તેથી ધણાઓનો વિચાર છે. આપણું લેખક બંધુઓ અને પત્રકારો એ વિચારેને જાણી શકાય; જેઓ જાહેર ચર્ચામાં ઉતરી ન શકે, વ્યાખ્યાન સમજી લે તે સમાજને અવશ્ય લાભ થાય એમાં નવાઈ નહિં. પીઠપરથી પિતાના ઉદગારો દાખવી ન શકે તે માટે પરંતુ એક સાપ્તાહિક દ્વારા સમાજ સેવક” જે “વાતાવરણ પોતાના વિચારો નેધાવવાને આ ઉત્તમ માર્ગ છે. વળી માં ઉલ્લેખ કરી રહ્યા છે, તે જોતાં વાતાવરણ સમાજસેવાને દોરનારા, વિચાર અને અન્ય આગેવાનો કરતાં સામાન્ય બદલે એક જાતનું દુર્ગધયુક્ત વાતાવરણ ઉભું કરે તે એક જનતાની સંખ્યા ઘાની મોટી હોય એટલે તેના વિચારે તે સંપીને નગારાં બનાવનારાઓની “અરૂણે રૂદિત મયા’ જેવી આવી પ્રશ્નમાળાના જવાબથીજ જાણી શકાય. આખા સમાસ્થાતિ ન થાય તે બીજું શું સંભવે?
જને સમસ્ત ભારતમાં વસતા આપણુ બંધુઓને વિચાર જાતની પરિસ્થિતિ અને આપણી ફરજ – કરીએ તે આવી પ્રશ્નમાળા ધણું કરી શકે; પરંતુ આપણામાં આ સંબંધે પંડિત મદનમોહન માલવીયાજીએ જે વિચારે
હજુ એક મોટો વર્ગ એ છે કે જેને આ બધી વસ્તુઓની દર્શાવ્યા છે તે આધુનિક આર્થિક પરિસ્થિતિને અગે તદન બંધ
પડી નથી, પછી ભલે પિતાની અજ્ઞતાને લીધે હોય, કે પિતાની બેસતા થઈ પડે તેવા છે. તેઓ કહે છે કે “જગતની પરિ. અન્ય સાંસારિક ઉપાધિઓને લીધે હોય, ગમે તેમ હોય. જે સ્થિતિ કટોકટી તરફ ઘસડાતી ની છે. અને સૌથી ધનાઢય
પ્રત્યેક જ્ઞાતિનાં સ્ત્રી પુરૂષે પોતાના વિચારે પુખ્તપણે કેળવી દેશના આર્થિક ભવિષ્ય વિષે પણ શંકા ઉપજે છે. આ સંકટની
અને સ્વતંત્ર અભિપ્રાય બાંધી શકતા હોય, તેટલી જ નિડરઅસરમાંથી હિંદુસ્થાન મુક્ત રહેલું નથી. આફતની સામે ટકી
તાથી વ્યક્ત કરી શકે અને એવા એકત્રિત અભિપ્રાથની રહેવાની શક્તિ અને સાધનો હિંદમાં લાંબા સમયથી બહુ
તારવણી જે નિર્ણય લાવે તેને વિના સંકોચે સ્વીકારી તેનું ઓછો થઈ ગયેલા છે. અને સરકારની દમન નીતિથી આ પાલન કરવા કટિબદ્ધ થાય તે આવી પ્રશ્નમાળાઓ મારફતે આફતની અસર ઘણી વધી ગઈ છે. દમન કે માર્ગ અખ- ક
ઘણું કાર્ય થઈ શકે. હજુ સમાજને આ રીતે તૈયાર થતાં ત્યાર કશે, અને કયારે તેને અંત આવશે, તે અત્યારે સમજી *
જરૂર વખત લાગશે. શકાતું નથી. આ સ્થિતિમાં રાષ્ટ્રિય કરકસર હમેશ કરતાં
જૈન શ્વેતાંબર એજ્યુકેશન બોર્ડ. પણ અધિક જરૂરની થઈ પડી છે.
ધાર્મિક પરીક્ષાઓ માટે અભ્યાસક્રમ. સર્વે જૈન હાલ તુરતને માટે જે કાંઈ ખર્ચ કર્યા વિના ચાલે પાઠશાળાઓ તથા વિદ્યાર્થીઓ જેઓ બોર્ડની આગામી-સને તે ખર્ચ બંધ કરી દેવો. ખાસ જરૂરીયાત સિવાની કઈ ૧૯૩૨ ના ડિસેમ્બરની-પરીક્ષાઓને લાભ લેવા ઈચ્છા ધરાવતા વસ્તુ ખરીદવી નર્વેિ કારણ કે અત્યારે પ્રજાના હાથમાં દરેક હોય તેઓને જણૂાવવામાં આવે છે કે ઉકત પરીક્ષાઓ સના કૃષિ અગત્યને છે, અને નાન માટે કોઈપણ હિંદી ખાત્રી- ૧૯૩૧ ગત વર્ષના અભ્યાસક્રમ પ્રમાણે જ લેવામાં આવશે. પૂર્વક એવી આશા રાખી શકે તેમ નથી કે થોડા મહિનામાં અભ્યાસક્રમની કૅપીએ પત્ર લખવાથી મળી શકશે.