Page Text
________________
૧૫-૮-૩૧
સતી નંદચંતી
- પાત્ર પશ્ર્ચિય -
સાગર પોત પોતનપુર બંદરના ધનાઢય
વેપારી સમુદ્રદત્ત: સાગરપતિના પુત્ર સહદેવ: સમુદ્રદત્તને મિત્ર
.
( અંક ૮ રૃ. ૬૧ થી ચાલુ. ) પ્રવેશ ૫ મે.
સુરપાળ: સમુદ્રદત્તના વાદાર નાકર પસિંહપુરનો કાળ કુલપતિ: સેવાશ્રમના આચાર્ય
મી
નોંદયતી:
જૈન યુગ
---
(નયતી દેવમંદિરના ખંડમાં ધવલ વસ્ત્ર પહેરી ઉભી ભી પ્રાર્થના કરે છે, )
ન
મને॰ નિદ્રા તા સુખે આવી હતી ને! નંદ૦ કાલની રાત જીવનમાં કદી વિસરારો નહિ ! મને• ક્રમ એટલું બધુ શું હતું?
નંદ
સમુદ્રદત્તની માતા સમુદ્રદત્તની પત્ની
હું મીંગળમય આનંદસ્વરૂપ પરમાત્મન! સાગરમાં સાહસ ભરી સફર કરતાં મારા પ્રિયતમની રક્ષા કરજો,લક્ષ્મી એ સ્નેહમૂર્તિને ગમે તેવા સ'કટા સામે બાથ ભીડવાની રાક્તિ આપજો. મુસ્કેલીમાંથી માર્ગ કાઢવાનુ` ધૈય આપજો. અને કે. પરમપુરૂષ! મને પણ આ દિવસે કાંઈક સુકૃતમાં પસાર થાય તેવી અક્ત આપજો. (નયતી બહાર આવે છે. )
મના પશુ વાત તા કર શું બન્યું હતુ?
નંદ
એનું વન હું શું કરે? જાણે કાઇ સ્વપ્નમાંથીજ પસાર થઇ ન ડ્રાઉં એમ લાગે છે!
વિરહ વ્યથાએ ઉગ્રસ્વરૂપ પકડયુ, ક્રાઇ પણ રીતે મને ચેન ન પડ્યુ
મના” શું કહે છે? એ કયાંથી?
નંદ એ પણ મને મળવાને અધીરા થયા હતા.
મને
આ
સરખે સરખાની જોડ છે. હું તા એવા વિચારી
નંદ
કરી કાંઇ મનને સતાપતી નથી. હવે શું કરીશ? તેમના કાન્નના સમાગમે મારા મનમાં ભારે પરિવર્તન કર્યું છે. હવે તો હું અને તેટલો સમય પ્રભુ ભક્તિમાં ને કાંઇક સારા કામમાં ગાળીશ, મનને મજબુત રાખીશ. મના. ચાલ હવે તો જમવાના સમય થયો.
(બ'ને જાય છે.)
વિ’કી
નાટક.
સાગ॰
લક્ષ્મી
સાગ
-લેખક -
ધીરજલાલ ટી. શાહ.
– પ્રવેરા ૬ .
( સાગરાત તથા લક્ષ્મી વાતા કરતાં બેઠાં છે..) લક્ષ્મી તમને કાંઈ વડુમાં હુમાં ફેરફાર લાગે છે? સાગ॰ા દ્રુમણાં હમણુાં તે સેવા પૂજામાં વધારે વખત ગાળે છે.
ત્યારે હવે આંખ ઉધાડીને જો જો. વ્યાપારનાજ કામમાં બધો વખત મગ્ન થઈ આમ કુટુંબની ઉપેક્ષા કરા તે ઠીક નહિ.
સાગ
પ છે શું મને કહે તો ખરી?
લક્ષ્મી માગ માટે શું કહું? તમારી આંખેજ જો જે ને? સાગ તું કહે તેા ખરી, પછી મારી આંખ્યે જોક્સ. લક્ષ્મી વહુ ગર્ભવતી' છે. સાગ !!
લક્ષ્મી હ્રા સમુદ્રદત્ત ગયા ત્યારે તો તે ઋતુમતી હતી. સાગ॰ (વિચારમાં પડીને) હા પ્રભો! આ શું! કુળવાનની કન્યામાં આ શા દોષ?
લક્ષ્મી નાથ ! સ્ત્રીઓનાં ચરિત્ર તમને ન સમજાય. દુરાચાર
કરવાથી ગ રહ્યો એટલે સેવા પૂજાના ડાળ વધારે
કરવા લાગી છે. પણ પાપ પ્રગટ થયા વિના થોડું રહે? અરે તેના માબાપ તે સાત પેઢીના ખાનદાન છે, અને તેની કન્યામાં આ શું?
૧૨૫
મનારમા;
સુમતિ:
ઉપરાંત કલા, જિત, સારથી, અધ્યાપક અને વિદ્યાર્થીઓ.
મના. અરે ઘેલી ! જરા ખામમાં કરવું તુ-તેના શીતળ પવનથી તે પુષ્પની સુવાસથી મન શાંત થાત. નંદ મેં પશુ એમજ માન્યું હતુ. પણ એ માન્યતા ઉલટી
ળાએ મને ભારે વ્યા કરી. પ્રતિક્ષણે એમનુંજ સ્મરણ કરાવ્યા કર્યું. મના પછી!
હરી. એ ચંદ્રિકાએ, એ આરોપાલવની ધટા કે હિંડા- લક્ષ્મી તમે તેના પેટ સામુ જો જો. ગર્ભ પ્રગટ ચવા માંડયા છે! સાગ- તા શું કરવું? એને પિયર મોકલી શું? લક્ષ્મીએ તેા જેવુ આપણને એવુ એનાં માબાપને. બિચારાં
એનાં માબાપને શા માટે ફજેતી કરવા? એનાં કર્માંનાં મૂળ એ એકલી ભાગવે એવુ કરો.
નંદ- પછી તો મારાથી ન રહેવાયું. ખૂબ રડવું આવ્યું. મના॰ અને શું એમ રચીરડીનેજ રાત પસાર કરી ? નંદ ના નાર્મા, પછી તે। ખુબ આનંદ થયો. તેમણે આવી મને છાની રાખી !
સાગ॰ એવું તે શું થાય?
લક્ષ્મી
સાગ”
સદેવની પત્ની અને નવ્યતીની સખી સેવાશ્રમની સાધ્વી
જંગલમાં મૂકી આવે.
અરે! એ તા બિચારી પુલ જેવી છે! એણે ટાઢતડકા કયારે જોયા છે?
પશુ આવા કર્મો કરે તે તેનું ફળ પણ ભાગવવું પડે. આપણાથી કાંઇ આ દુરાચાર સાંખી શકાય ? જોઉં છુ. મને તેના ગર્ભની ખાતરી કરવા દે. જો એમ કરો તા કડણુ હૃદયે પણ એ કામ કરવુ પડશે. હે ભગવાન્ ! એકતા પુત્રનો વિયોગ ને તેમાં આ ઉપાધિ!
| SR No. | 536271 |
| Book Title | Jain Yug 1931 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harilal N Mankad |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1931 |
| Total Pages | 176 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 12 MB |