Jain Yug 1926 Ank 01 02

SR No.: 536263
Original Sutra Author: N/A
Author: Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1926
Total Pages: 88
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Yug, & India
File Size: 9 MB

Page 5

શ્રી વીર પ્રાર્થનાઓ
હે કૃપાળુ દેવ ! આવા તત્ત્વજ્ઞાનના વિચાર “આપ સંપુરૂષ કેવા મહાન મનેજયી હતા ! થવા, તેનું મનન થવું અને આત્મપ્રાપ્તિ કરવી–એમાં આપને મૌન રહેવું, અને રહેવું અને સુલભ હતું. આડખીલી રૂપ કાળની કઠિનતા, ભાગ્યની મંદતા, આપને સર્વ અનુકૂલ-પ્રતિકૂલ દિવસ સરખા હતા; સંતની કૃપાદૃષ્ટિની અપ્રાપ્તિ-સત્સંગની ખામી અમારા આપને લાભ-હાનિ સરખી હતી; આપને કેમ માત્ર કલ્યાણ માર્ગમાંથી દૂર થાય એવું કર, અને એ માર્ગ આત્મસમતાર્થે હતા. કેવું આશ્ચર્યકારક છેએક માટે જ અમારું જીવન દર.” કલ્પનાને જય એક કલ્પ થવો દુર્લભ, તેવી આપે અનંત કલ્પનાઓ કલ્પના અનંતમા ભાગે શમાવી દીધી! “અમો જીવને નાની સમજણમાં કોણ જાણે
2 “હે પરમકૃપાળુ દેવ ! જન્મ, જરા, મરણાદિ ક્યાંથી મેટી કલ્પનાઓ આવે છે. સુખની ઇચ્છા સર્વ દુઃખેને અત્યંત ક્ષય કરનારો એવો વીતરાગ બહુ રહે છે. સુખમાં મહાલય, બાગ, બગીચા, પુરૂષને મૂળ ધર્મ અનંત કૃપા કરી આપ શ્રીમંત લાડીવાડીનાં સુખ મનાય છે. મોટી કલ્પના તે આ મને આપે, તે અનંત ઉપકારનો પ્રતિઉપકાર બધું શું છે? તેની પણ કઈવાર રહે છે. તે કલ્પના વાળવા હું સર્વથા અસમર્થ છું. વળી આપ શ્રીમત વિધવિધ રૂપ કરે છે. પુનર્જન્મ નથી, પાપ નથી, કંધ્રપણુ લેવાને સર્વથા નિઃસ્પૃડ છે; જેથી મન, પુણ્ય નથી, સુખે રહેવું અને સંસાર ભગવો એજ વચન, કાયાની એકાગ્રતાથી આપના ચરણારવિદમાં કૃત્યકૃત્યતા મનાય છે. ધર્મની વાસનાઓ કાઢી નમસ્કાર કરું છું. નાંખી ન્યૂનાધિક શ્રદ્ધાભાવપણું ચાલ્યું જાય છે. આવી “આપની પરમ ભક્તિ અને વીતરાગ પુરૂષના કલ્પનાઓ દૂર થઈ તત્વજ્ઞાનની ઝાંખી કરવા જેટલે મૂળધર્મની ઉપાસના મારા હૃદયને વિષે ભવપર્યત : વિવેક અને તે દૂર કરવાના કમ સમજી આચરીએ અખંડ જાગૃત રહે એટલું માનું તે સફળ થાઓ. એવી સન્મતિ આપની પાસે યાચીએ છીએ. તત્ત્વજ્ઞાનની ઉડી ગુફાનું દર્શન કરવા જઇએ તે,
% શાન્તિઃ શાન્તિઃ શાનિતઃ ત્યાં નેપથ્યમાંથી એ વનિજ નીકળશે કે તમે કોણ છે? કયાંથી આવ્યા છે ? કેમ આવ્યા છે ? તમારી સમીપ આ સઘળું શું છે? તમારી તમને પ્રતીતિ છે?તમે “હે નિરાગી પુરૂષ! આપને નમસ્કાર છે, આપે વિનાશી, અવિનાશી વા કોઈ ત્રિરાશી છો ? એવાં નિગ્રંથ ભગવાનના પ્રણીતેલા પવિત્ર ધર્મ માટે જે, અનેક પ્રશ્ન હદયમાં તે ધ્વનિથી પ્રવેશ કરશે અને જે ઉપમા આપીએ તે તે જૂન જ છે. અમારે એ પ્રૌથી જ્યાં આત્મા ઘેરાય ત્યાં પછી બીજા આત્મા અનંત કાળ રખડે તે માત્ર આપના વિચારેને બહુજ થોડે અવકાશ રહેશે. યદિ એ નિરૂપમ ધર્મને અભાવે. આપ કે જેના એક રોમમાં વિચારથીજ છેવટે સિદ્ધિ છે; એજ વિચારોના કિંચિત પણ અજ્ઞાન, મેહ કે અસમાધિ રહી નહતી વિવેકથી જે અવ્યાબાધ સુખની ઇચ્છા છે, તેની એવા સતપુરૂષનાં વચન અને બોધ માટે કંઇપણ પ્રાપ્તિ થાય છે, એજ વિચારોના મનનથી અનંત નહીં કહી શકતાં, આપનાજ વચનમાં પ્રશસ્તભાવે કાળનું મુંઝન ટળવાનું છે ! તથાપિ તે સર્વને માટે પુનઃ પુનઃ પ્રસત થવું એ પણ અમારું સર્વોતમ શ્રેય છે. નથી. આપશ્રી તે માટે વિચાર કરી ગયા છે; “આપની શી અભુત શૈલી ! જ્યાં આત્માને આપે તે પર અધિકાધિક મનન કર્યું છે, આત્મા ને વિકારમય થવાને અનંતાંશ પણ રહ્યા નથી. શુદ્ધ, શોધી તેના અપાર માર્ગમાંથી થયેલી પ્રાપ્તિના ઘણું સ્ફટિક, ફીણ અને ચંદ્રથી ઉજજવળ શુકલ ધ્યાભાગ્યશાલી થવાને માટે અનેક ક્રમ બાંધ્યા છે, એવા નની શ્રેણિથી પ્રવાહ રૂપે નિકળેલાં આપ નિગ્રંથનાં આપ મહાત્મા જયવાન હો ! અને આપને ત્રિકાળ પવિત્ર વચનેની મને-અમને ત્રિકાળ શ્રદ્ધા રહે ! નમસ્કાર હો !
એજ આપ પરમાત્માના યોગબળ આગળ પ્રયાચના !