Page Text
________________
૩૪
(૮) પ્રતિક્રમણ,
અતિચાર્ લાગે યા નહિ પણ ઉભય કાલ અવશ્ય કરવુંજ જોઇએ તેમજ ખાકી રહેલા અતિચાર માટે પાક્ષિક ચાતુર્માસિક અને સાંવત્સરિક પ્રતિક્રમણ પણુ અવશ્ય કરવાંજ જોઇએ.
(૯) માસ૫,
જૈનયુગ
માસ મર્યાદા નિયતઃ—
વધુમાં વધુ એકજ સ્થળે એક માસ સ્થિતિ કરી શકાય. છેવટે દુર્ભિક્ષ અશક્તિ આદિકારણે એક માસ ઉપર રહેવું પડે તેા પણ પાસેના ઉપગ્રામમાં જવું અને છેવટે ખુણા પણ બદલવા જોઇએ. બાકી એક માસથી વધુ સ્થિતિ ન થઇ શકે.
(૧૦) પર્યુષણાઃ—
ઉપર મુજબ ફરજ્યાત.
ભાદ્રપદ-આશ્વિન ૧૯૮૨
Ο
અતિચાર લાગે તેા જ પ્રતિક્રમણ કરવું તે સિવાય જરૂર નહીં. અને તે પણ પ્રાયે ભેજ-સીક અને રાષ્ટ્ર પ્રતિક્રમણના વ્યવહાર છે. પાક્ષિક ચાતુર્માસિક અને સંવત્સરિક ન કરવા પડે.
અનિયતમાસ કલ્પઃ—
મરજી પડે તે એક ક્રેાડ કરતા કાંઇક ઉણા (બાવીશ તીર્થંકરના સાધુ આ શ્રી) પર્યંત એક સ્થળે સ્થિતિ કરી શકે અને મરજી માસની વચમાં પણ વિહાર કરે.
વર્ષોં
પડે તે એક
C
ઉપસ’હાર:
પાર્શ્વપત્યે પચવર્ણી, માનાપેત, બહુ મૂલ્યવાન, વસ્ત્રધારી હતા ઉપરાંત સરલ અને બુદ્ધિશાળી હતા; એટલુંજ નહિ પણ અશન પાનાદિ પણ જે અમુક સાધુ નિમિત્તે કરેલું હાય તેને એકલાનેજ ન કલ્પે પણ બીજાને તે ખાધ કર્યાં નહિ. વળી તેમને રાજપિંડ વાપરવાની અનુજ્ઞા હતી ઉપરાંત અતિચાર લાગે તેાજ દેવસી (દૈવસિક) વા રાઇ (રાત્રિક) પ્રતિક્રમણુ કરવાના કપ હતા અને પાક્ષિક, ચાતુર્માસિકતા તેમજ સાંવત્સરિક પ્રતિક્રમણ જેવાં પ્રતિક્રમણે તેમને કરવાનાંજ ન હતાં. તેમજ વળી માસ કલ્પ અને પર્યુષણા પણ તેમને બંધનકારક ન હતાં પણ તે
ઉપર મુજબ અનિયત.
પણ સાધુ માત્રને ન કલ્પે. રાજપિંડ તેા વપરાયજ નહીં. અતિચાર લાગે યા ન લાગે પણ ઉભયકાળ પ્રતિક્રમણ તા અવશ્ય કરવુંજ જોઇએ. ઉપરાંત ખીજા ત્રણ પ્રતિક્રમણ પણુ આવશ્યકજ છે. ગમે તેવા અનિવાર્ય કારણે પણ મહાવીર પ્રભુના સાધુઓ એકજ સ્થળે વધુમાં વધુ એક માસ સ્થિતિ કરી શકે, તદ્રુપરાંત ખાસ રહેવાની જરૂર જણાય તે। પણ સ્થાન પરિવર્તન કીધા સિવાય તે ન જ રહેવાય. જોઇએ
ઉપવનમાં, શાખાપુરમાં જઈ પાછા આવે અને છેવટે તે પણ ન બને તેા ઉપાશ્રયના ખુણેા તા બદલીને પણ સ્થાન પરિવતનના કલ્પને સખ્ત રીતે અમલમાં મેલવે. પયુષા બાબત પણ એજ સખ્તાઈ.
અને તેમની મરજીપર છેડવામાં આવ્યાં હતાં. જ્યારે
આ અતિ સુકર સ્થિતિ સાથે ચરમ તીર્થંકરના સાધુએના કલ્પની તુલના કરીએ છીએ તેા કેટલી સખ્તાઇ છે તે નજર સમીપ તરી આવે છે. જીણુ શીણુ વસ્રા પહેરવાં-અને જિનકલ્પી હાય તો તે વળી વસ્ત્રરહિતજ રહેવું અને ટાઢ તડકા દશમષક આદિના પરિસહે। સહન કરવા. એક સાધુ
આ કલ્પભેદ પરથી સમજવું સુગમ થઈ પડશે કે મહાવીર પ્રભુના આચાર અતિ સખ્ત હતા. આ સમજ્યા પછી પાર્શ્વપત્યેાના વિચારાના પ્રવાહનું અને મહાવીરના અનુયાયીઓના વિચારાના રાહનુ સહેલાઇથી અનુમાન થઇ શકે તેમ છે.
પાર્શ્વપત્યા સરળ અને મધ્યમ માર્ગને સેવનારા હતા અને તેથી તેઓના મગજની વલણ પણ તેજ
શ્રી
કીધેલા આહારાદિ તેને તે ન કહ્યું એટલુંજ નહિ પ્રકારની હાય તેમાં નવાઇ નથી; ઉપરાંત કેશીપ્રભુન
| SR No. | 536263 |
| Book Title | Jain Yug 1926 Ank 01 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1926 |
| Total Pages | 88 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 9 MB |