Jain Dharm Prakash 1978 Pustak 094 Ank 06

SR No.: 534090
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year: 1978
Total Pages: 16
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India
File Size: 6 MB

Page 5

શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ
[પ
કરી નાંખ્યા પછી પણુચને ઉતારીને તેને પાછું તેના સ્થાન પર મૂકી દીધું. તે વખતે ચકિત અને વિસ્મિત થયેલા વિદ્યાધરે એ દેવકન્યા જેવી અદ્ભુત પાતાની અઢાર કન્યાએ લક્ષ્મણને આપી. ચ’દ્રગતિ વિગેરે વિદ્યાધરે ના રાજાએ વિલખા મુખવાળા થઈ ને તપી ગયેલા ભામડલ રસહિત પાતપેાતાને સ્થાનકે ગયા
જનક રાજાએ મેકલેલ સ દેશાથી તત્કાળ દશરથ રાજા ત્યાં આવ્યા અને રામ તથા સીતાનો મેટા ઉત્સાહથી વિવાહ કર્યાં જનક રાજાના ભાઈ કનકે સુપ્રભા રાણીના ઉદરથી ઉત્પન્ન થયેલી ભદ્ર' નામની પુત્રી ભરતને આપી પછી દશરથ, પુત્ર અને વધુએની સાથે નગર્જના, જેમાં ઉત્સવ કરી રહ્યા એવી અધ્યા નગરીમાં આવ્યા.
એકદા દશરથ રાજાએ મેટી સમૃદ્ધિથી ચૈત્યમહત્સવ અને શાંતિસ્નાત્ર કરાવ્યાં પછી રાજાએ સ્નાત્રજળ તુઃ પુરના અધિકારી વૃદ્ધ પુરુષની સાથે પ્રથમ પોતાની પટ્ટરાણીને મોકલ્યું અને પછી દાસીએ દ્વારા શ્રીજી રાણીને સ્નાત્રજળ મેાકલાળ્યું. યૌવનવયને લીધે શીઘ્ર ચાલનારી દાસીએએ ઉતાવળે આવીને બીજી રાણીએને સ્નાત્રજળ પહેાંચાડયુ' એટલે તેમણે તત્કાળ તેને વંદન કર્યુ, પેલે અતઃપુરના અધિકારી વૃદ્ધપણાને લીધે શનિની જેમ મદ મદ ચાલતા હતા તેથી પટ્ટરાણીને સ્નાત્રજળ તરત મળ્યું નહીં એટલે તે વિચારવા લાગી કે—'રાજાએ બધી રાણીઓ ઉપર જિનેન્દ્રનુ સ્નાત્રજળ માકલીને પ્રસાદ કર્યો અને હું પટ્ટરાણી છતાં મને મેકલાવ્યુ' નહિ; માટે મારા જેવી મંદભાગ્યાને જીવીને શું કરવું છે? માનને ધ્વ ંસ થયા છતાં જીવવુ તે મરણુથી પણ વિશેષ દુઃખરૂપ છે' આ પ્રમાણે વિચારી મરવાને નિશ્ચય કરીને એ મનસ્વિનીએ 'દરના ખંડમાં વસ્ત્રવડે ફાંસે ખાવાને આરભ કર્યાં તેટલામાં રાજા દશરથ ત્યાં આવી ચડયા તેને તેવી સ્થિતિમાં જોઈ, તેના મરણે।”મુખપશુાથી ભય પામી રાજા તેને ઉ-સંગમાં બેસારીને પૂછ્યું કે-‘પ્રિયા ! શુ અપમ ન થવાથી તે આવું દુ સાહસ આર ન્યુ છે? વયે ગે મારાથી તે કાઇ તારું અપમાન નથી થયું? તે ગમદ્ સ્વરે ખેલી કે-તમે બધી રણીએને જિસ્નાત્રનું જળ મોકલાવ્યુ’ અને મારા માટે મૈકલાળ્યું નહિ' આ પ્રમાણે તે કહેતી હતી તેટલામાં પેલા વૃદ્ધ કચુકી ‘આ સ્નાત્રજાળ રાજાએ મેાકાળ્યું છે' એમ ખેલતા ત્યાં આવ્યા. રાજાએ તે પવિત્ર જળથી તરત જ પટ્ટરાણીના મસ્તક પર અભિસિ`ચન કર્યું. પછી તે કંચુકીને રાજાએ પૂછ્યું કે−‘તુ આટલા મેડો કેમ મળ્યા ? કચુકી બેલ્વે-'સ્વામી! સવ કાર્યોંમાં અસમય એવી મારી વૃદ્ધાવસ્થાને જ આમાં અપરાધ છે. આપ સ્વયંમૈવ મારી સામું જુએ.' રાજાએ તેની સામે જોયું તો તે મરવાને ઇચ્છતા હોય તેમ પગલે પગલે સ્ખલિત થતા હતા, મુખમાંથી લાળ પડતી હતી, દાંત પડી ગયા હતા. મુખ ઉપર વળીયા પડયા હતા, સર્વ અંગમાં શ્વેત રામ થઈ ગયા હતા ભ્રુગુટીના વળથી નેત્ર ઢંકાઇ ગયા, માંસ અને રુધિર સુકાઈ ગયા હતાં, અને સર્વ અંગ ધ્રૂજતા હતા આવા તે કંચુકીને જોઈ ને રાજાને વિચાર ચર્ચા