Jain Dharm Prakash 1968 Pustak 084 Ank 10 11

SR No.: 533978
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year: 1968
Total Pages: 16
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India
File Size: 8 MB

Page 5

અંક ૧૦-૧૧] શ્રી વર્ધમાન–મહાવીર
(૭૭) આપી તેઓને અનેક પ્રકારની ટ આપી દીધી સ્ત્રીઓમાં તીર્થકરની માતા ઉત્તમ ગણાય છે, હતી અને સર્વાગ સંપૂર્ણ તાનો તેઓ પૂરતો સઘળા મણિઓમાં ચિંતામણિ ઉત્તમ ગણાય લાભ કસરત કરી શરીરને સુંદર રાખતા હતા છે અને સર્વ લતાઓમાં કલ્પલતા ઉત્ત અને તે તેમની શરીર સૌષ્ઠવતાને કારણે તેઓ ગણાય છે, તે જ પ્રમાણે સર્વ ધર્મોમાં ક્ષમા ગૃહસ્થ વર્ગમાં પણ ખૂબ માન પામ્યા હતા. ધમ ઉત્તમ ગણાય છેઆ ક્ષમાને પિતાને આ તેમની સુરૂપતાએ અનેક પ્રાણીઓને તેમના તાબે કરીને અનેક જીવો નિરંતરને માટે મેલ. તરફ આકર્યા હતા અને તે પણ તેમની સુખ પામ્યા છે અને તેનાં કારણોમાં કષાય ગૃહસ્થપણામાં લેાકપ્રિયતા હોવાનું એક પર તેઓએ કરેલ જીત અને પરિવહને પાલન કારણભૂત બની ગઈ હતી. આવા સ્વરૂપવાનનું (સહન ) કરવા. તેઓનો નિશ્ચય જ કામ વચન આદરણીય થાય છે તેથી ગુરુ પવાન થવું કરે છે. ક્ષમાવાનું પ્રાણી કેાધ કરવાનું કારણ કે શરીર કુરૂપવાન થવું, દાંત ઓખા થવા કે આપનાર ઉપર ક્રોધ કરતા નથી અને વર્ધમાન કાને બહેરાપણું આવવું કે શરીર મજબૂત કુમારને તે પોતાના કામ સાથે કામ હતું. થવું કે સુકલકડી થવું એ વાત પિતાને તે તે કેઇને ક્રોધ કરવાનો પ્રસંગ જ આક્તા કબજની નથી, છતાં પરોપદેશ માટે ખાસ નહિ અને તેથી કેઈ તેમના પર ક્રોધ કરતું અગત્યની છે અને અનેક અન્ય માણસને તે જ નહિ. ક્રોધ તે કેઈના સ્વાથની આડે આવે ધર્મપ્રાપ્તિનું કારણ બને છે એમ માલુમ પડે ત્યારે તેના ઉપર થાય છે, પણ વર્ધમાન તો અન્ય છે, તેથી સારા રૂપવાળાં થવું એ પણ અગ- કેાઈની લપન છપનમાં પડતા જ નહિ અને ત્યની બાબત છે.
કદી ક્રોધ કરવાનો સામાને પણ પ્રસ ગ જ
આપતા નહિ. જાતે પ્રકૃતિ સૌમ્ય આ વર્ધમાન (૩) વળી વર્ધમાન કુમાર સ્વભાવથી કુમારનો કે શત્રુ કે અમિત્ર જ નહોતો અને જ સૌમ્ય હતા. એ એટલા બધા શાંત હતા સર્વ પ્રકારના લોકોમાં તેમનું માન હતું. આ કે એમને જોઈને સામાને ક્રોધ થયેલ હોય રીતિ તેઓએ રાજનીતિ તરીકે રાખી હિન્દ તે પણ શાંત થઈ જાય. તેમને જુએ કે તેમની એમ નહતું પણ સ્વભાવે જ તેઓ સૌમ્ય સાથે વાત કરે ત્યારે એક જાતનું શાંત વારા હતા. આ પ્રકૃતિ સૌમ્ય નામને ત્રીજો ગુણ વરણ ચારે તરફ જામી જતું હતું અને મિજાજી તેઓની પછવાડેની જીંદગીમાં બહુ મદદગાર માણસે પણ પિતાને મિજાજ વીસરી જતા થઈ પડ્યો અને તેમના સાધુજીવનમાં એ હતા, ભૂલી જતા હતા અને ગમ ખાઈ જતા સ્વભાવને તેમણે ખૂબ વિકસાવ્યો. વાત કહેવાની હતા. કઈ કઈ માણસે સ્વભાવે જ શાંત એ છે કે તેઓ સ્વભાવે જ નરમ હતા અને હોય છે, તેમના કેઈ વેરી જ નહિ, તેઓ એ ગુણ જુવાનીમાં મુશ્કેલ હોય છે તે મેળવીને કેઈને ઊર્ચ સ્વરે બોલાવે નહિ, મુખમાંથી અને જીવીને તેઓએ આ ગુણને આગળ જતાં ગાળ કાઢે નહિ અને કઈ રીતે ગુસ્સે થાય ખૂબ બહુલા અને જ્યારે આ ક્ષમાં પ્રકૃતિથી નહિ એટલું જ નહિ પણ સામાને શાંતિના જ હોય છે ત્યારે ખૂબ શેભે છે. કારણુભૂત થઈ પડે. સર્વ સુખનું મૂળ ક્ષમા ( ૪ ) અને પિતાના ઉત્તમ વર્તનથી તે છે અને સર્વ દુઃખનું મૂળ કાધ છે. તે જ કપ્રિય હોય છે. આ લોકપ્રિયતા છે કે પ્રમાણે સર્વ ગુણોનું મૂળ વિનય છે અને સર્વ પાશ્રિત છે. પણ તે સુશીલ હોવાથી અને સારા અનર્થોનું મૂળ માન છે. એવી રીતે સર્વ દાનવૃત્તિવાળો હોવાથી અને સાર્વત્રિક વિજયી