Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
લા
જિ ન દે શ ન ની
તૃ ષા
g
લેખક : . ભગવાનદાસ મનસુખભાઇ મહેતા એમ. બી. ખી, એસ.
• ગમવા હો. ગુરુગમ કો નાંદ
"
હવે તે આગમવાદથી દર્શન પામવાની વાત કે વિચાર કરીએ છીો તો. આગમવાનાં કાષ્ટ મુરુગને નથી, એ સબળે! વિખવાદ છે. એટલે એ કારે પણ તમારા દર્શનની હું ભતા છે. કારણ કે ગુરુગમ પાનવા માટે પ્રથમ તે સાચા ગુન-સગુનો ચેગ દાવા જાએ, અને તે જ દબ થઈ પો છે. * ભગવન્! આપનો અનન્ય મિા વિસ્તારનારા અને આપના શાસનના એ વગાડનારા દતપ્રભાવક લલિત વિસ્તરા ગ્રંથમાં આપના અનન્ય ભક્ત શ્રી હરિભદ્રસૂરિએ શુઝ્યોગની સ્પ મીમાંસા કરતાં સ્પષ્ટ શબ્દોમાં કહ્યું છે તેમ—
66
गुरुणा यथार्थाभिधानेन स्वपरतन्त्रविदा परहितनिरतेन पराशय वेदना सम्यक सम्बन्धः, एतद्विपर्ययद्विपर्ययसिद्धेः तयाख्यानमपि अध्यास्थानमेव. अभकास्पर्शनीयन्याचेनाम फल मेतदिति परिभावनीयम् । " ''
અર્થાત્ રર સાથે થાય. પાનવાળા, સ્વપરતન્ત્રવિદ્, પરહિતનિરત, પરાવે એવા ગુરુ સાથે સત્યક સંબંધ તેં એમ 1, પાન વિધ્ધધશ્રી ( દેશમાં પ્રકાથી 1 વિષય હતી . ઉત્તરા પ્રકારની સિદ્ધિ ટ્રાક છે માટે. તેનુ (વિપરીત ગુણવાળા ગુરુનું) વ્યાખ્યાન પણ અવ્યાખ્યાન જ છે; અન્ય રપ નીય ન્યાયથી આ વ્યાઘ્યાન નહ લવાશ બંધ ભિાવત કરવા ચાઓ છે. ગુરુર્યેાગ : ગુયોગ અથવા અણુ ગ રફના આ પરના ભાર મૂત્રના વિો વિચાર કરતાં સ્પષ્ટ સમય છે કે પ્રથમ તે ગુરુ " ચચાર્ય અનિધાન વાળા 4. શાસ્ત્રીન ગુણગણ ! ગૌરવથી ગુરુ " ક " છુ ” નામને ધાગ્ય × આ અંગે વિશેષ જિજ્ઞાસુએ ભકત લલિત હાય; પરનવે હાય, રવ-પર રાાસ્ત્રના વિસ્તરાવિવેચન (પૃ.૪૮-૫૧) ગ્રંથનું અવલોકન કરવું ===( ૮ )
C
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
1
સાતા-સ્વસમય-પરસમયના જાણુ, આત્મા-અનાત્માના મેનાન પામેત્રા પરંપરા • ગીતાપ કે સાચા પરિનિત ’હાય, અન્ય વાનું હિત-પારમ ધિક કલ્યાણ ક્રમ થાય ? મૅની શ્રાનિયન પિના કરનારા પરોપકારપરાયણ હોય: ‘ પરારાયવેદી ’- પરના આમને જાણુનારા વિચક્ષણ દેખ. આવા પાન ગુસપા સાચા સાગર સાથે યાગસમ્યક્ સ ધ-અવ ચક્ર યાગ તે જ ગુરુગ ” છે. પણ આથી ઉલટુ', આવા ગુણસ'પત્ર જે ન હૈય પણ એથી વિપરીત ઉલટા ગુણવાળા જે સુખ તેની માર્ચત યોગ-સાપ તા કરુયોગ થવા મ યોગ છે. એટલે? ગુરુભા દાવા વૈશ્ય ગૌરવ નહિ હોવાથી જે ‘ગુરુ' નામને યોગ્ય નથી, જેને પનાનું ભાન નથી-સ્વ-પમનું હું ભા અનાત્માનું જ્ઞાન નથી, પહિતની ને કઈ ખેવના નથી પશુ પોતાના માન-પૂન પ્રાર્વિની અને ખેવના છે, અને પના બાનું ને પડે નવીએવા અગીતા અજ્ઞાની અસમયજ્ઞ તે અગુરુ અથવા ફુગુરુ જ છે, તે તેના ચાગ તે તો અકલથી મિત સ્વાશ-જાને છેતરનારો સૂચક ગ ગાઇ. નાગ જ છે, ગુસ્સગ જ નથી. અને સફૂટનોંધ જેટટાર વાનક્ષેત્ર’–એવા વિપરીત ગુણવાળા અજ્ઞાની અસદ્ગુરુસ્ત વ્યાખ્યાન પણ અવ્યાખ્યાન જ છે, તેના વ્યાખ્યાનને નામ જ ધરનું નથી. અને તેનું કહેવાનું વ્યાખ્યાન ણુ ના દાસ છે, ” ચક્કાર ન બન્યાયના પણસે એનું મ ખ્યાન, અભય-અસ્પર્શ નીય ન્યાયથી ત્યજવા યોગ્ય છે; અર્થાત માંસાદિ સમક્ષ જૈન પાયા ચે નથી અથવા ચાંડાલાદિ સ્પષ મ પ ક ચોગ્ય નથી, તેમ આવા કુચુસ્ત અને તેના વ્યાખ્યાનો કથી પણ પરવા યોગ્ય છે. ( ચા
વ્યાખ્યાન
.
:
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533920 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1962 Pustak 078 Ank 03 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1962 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 10MB |