Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
મ.ડપાણ” (સં. મહાપાન’ મેકૅવા “મહાપ્રાણ”) ધ્યાન
[ ૧૦૭
પૂર્વ ૯:હ્યા. એવામાં એક દિવસે ભદ્રબાહુએ સાથે સાથે એમાં “સમ ધ્યાન અગે વિવાદ' એમ
સ્પૃહાભદને પૂછયું કે તું શું ઉભગ્ન છે ? ઉત્તર પણ કહ્યું છે. આ નિજજુત્તિ સહિત આવય *rછે કે ના, પરંતુ વાચના અ૮૫ જ છે. - ઉપરની સુઝુિ (ભા. ૨, પત્ર ૨૧૦)માં વસુભૂતિ માટે મેં જવાબ આપ્યો કે મારું ધ્યાન લગભગ પૂરું (? પ્રભૂતિ) અને પ્રસમિત()ને વૃત્તાંત પોયમાં થયું છેએટલે હવે પછી તારી ઈરછા પ્રમાણે છે
* અપાયે છે, એમાં સૂમ ધ્યાનને “મહાપાણ” વાચના આપીશ. સ્થૂલભ પૂછ્યું કે હજી કેટલું જવાનું બાકી છે ? ભદ્રબાહુએ કહ્યું કે સાગરમાં
સમાન કહ્યું છે. ‘મહાપ્રાણું ધ્યાન પૂર્ણ થયું તે સમયે સ્કૂલ
આવસ્મય અને એની નિત જુત્તિ ઉપર હરિ. ૯. દસ પૂર્વમાં એ વસ્તુ જેટલું જૂનું જ્ઞાન પ્રાપ્ત
ભદ્રસૂરિએ ટીકા રચી છે એમાં ' પત્ર ૭૨૨ - કરી રાકેયા હતા.
૭૨ ૩આ માં પુણ્યભૂતિ અને પુષ્યમિત્રની કથા પાઈયમાં આ ઉપરથી માપણે નીચેની બાબતો તારવી અપાઈ છે. * એમાં એમ ધ્યાનને ‘મર્દાપાણના શા છીએ:
સમાન' કહ્યું છે. એ સૂમ ધ્યાન ધરનારને કઈ (૧) “ મહાપ્રાણુ” ધ્યાન પૂર્ણ કરતાં ભદબાહુવામીને
પણ જાતનું વદન હોતું નથી. એ ધ્યાનમાં આરૂઢ બાર વર્ષ લાગ્યા.
થયેલી વ્યક્તિ હાલતી, ચાલતી કે ખેલતી નથી; (૨) એ કથાન કરાતું હોય તે દરમ્યાન ગોચરીએ
એટલું જ નહિ પણ એના શ્વાસે રવાસ પણ બહુ જઈ શકાય અને આહાર લઈ શકાય. સુમ હોય છે એટલે જાણે એનું મૃત્યુ ન થયું હોય (૩) વાચના આપવાનું કાર્ય થઈ રાકે.
એમ લાગે. એ વ્યકિતને જાગૃત કરવી હોય તેના (૪) મહાપ્રાણ ધ્યાન સધાયું હોય તે જરૂર
અંગૂઠાને અડકવું જોઈએ. જણનાં એક મુદતમાં ચૌદ પૂર્વે સુત્રથી તેમ
આ પ્રમાણેની હકીકત આ કથામાંથી તારવી જ અર્થ થી પણ ગણી રાકાય.
શકાય છે. ‘મહપાણ’ અંગેનું પ્રાચીન લખાણઆવયની નિજજુનિની ૧૩૭ મી ગાથામાં
એની વ્યુત્પત્તિ ઈત્યાદિ જોતાં એમ ભાસે છે કે એને ધ્યાનથી વેગ સંગૃહીત થાય છે, તેના ઉદાહરણરૂપે
માટે સંસ્કૃત શબ્દ “મહાપાન” છે, નહિ કે આર્ય ૧પુષ્યભૂતિ અને પુષ્યમિત્રનો ઉલ્લેખ છે.
મહાપ્રાણુ” જે કે મલયગિરિરિ, હેમચન્દ્રસૂરિ - ૧-૨ આને માટે નિન્જનિની ૧૩૧ ૭ મી ગાથામાં વગેરેની કતિમાં ‘મહાપ્રાણ” શબ્દ છપાયેલા જોવાય છે. પૂસબુઈ’ અને ‘પૃમિત્ત’ શબ્દ અનુક્રમે વપરાય છે. આથી હાભિઢીય ટીકાવાળી આવૃત્તિ (પત્ર ૭૨૨)માંની છાયામાં ‘પુ૫જૂનાયક અને પુષ્પનિ:” એમ છપાયુ છે
! અહીં આપેલી કથા યુણિ સાથે અર્થ દષ્ટિએ જ , તે મુદોપ-ભેલ છે. આવી ભૂલ નમારસ્વાધ્યાય મળતી આવે છે. એટલું જ નહિ, પણ શબ્દરિએ પણ (પ્રથમ વિભાગ, પૃ. ૨૪૯)માં પણ લેવાય છે. વળી આ લગભગ તેમ જ છે. ગૃહિણગત લખાણની તણે ઘેાડા છેડા પ્રથમ વિભાગ(પ્ર. ૨૨૭)માં પણ ‘પુપતે’ અપાયેલા ફ્રેકાર સાથેની છાયા જેવી છે. છે તે “પુષ્ય ને ઇએ. અહીં આ આચાર્યને અને પુષ્યમિત્રને છેલ્લેખ “ભાય-કલા’ના ઉદાહરણરૂપે કરાચે છે. ' જ આ માટે સં'. ૬ આ ટીકામાં નથી.'
સામાયિકમાં વાંચવા માટે
ઉપાધ્યાય શ્રી યશોવિજયજી મહારાજને સર્વશ્રેટ ગ્રંથ જ્ઞાનસાર-ગુજરાતી અનુવાદ સાથે અવશ્ય વાંચા મૂલ્ય રૂપિયા ૨-૦-૦ લખે:-શ્રી જૈન ધ.પ્ર.સ.-ભાવનગર
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533915 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1961 Pustak 077 Ank 09 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1961 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 9 MB |