Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
અંક ૩–૪]
--
• સાંજ પડે મને અઢ બંધ થાય, સવારે વાજિંત્રના નાદ વચ્ચે યુદ્ધ શરૂ થાય, નવી નવી જાતના શસ્ત્રના ઉપયાગ થાય, અસ્ત્રોને ફેંકવામાં ભાવે. ગાંડા હાથી અને જાવુર વાડાઓને . શામે વગડાવવામાં આવે અને ૫ના અવાજ, થોડાના દાબડાના પડકાર, અને લડવૈયાના ફ્રેંકાર અને પડકારથી પૃથ્વીં ગાન ાય. પાવગિરિ પરના ઉચ્ચ પ્રદેશના લાભ ત્રિપુષ્ઠના લશ્કરને ખૂબ માનો તો, છતાં અધીપની આંખ પડી નહિ. એ તા પાતાના અભિમાન અને પડમાં એટલા ચકચૂર થઇ ગયો હતો કે એને પોતાના લશ્કરના ઘાણ નીકળી જાય છે અને શાળાના પાંચ ભરે છે પોતાના પાંચ દુમ્બર ભરે છે. તે વિચારવાનો તેને ખ્યાલ પણ આવતા નહોતા. આ પ્રમાણે યુદ્ધ દિવસે સુધી ચાડ્યુ અવનવી વિદ્યાના અનેક પ્રયોગો થયા. એના સામેથી પ્રતિકાર પણ તેટલા જ ગેરથી થયા. મા ચકર લાઈમાં ખાટલે મોટી સહાર થતા હતા ને અપીષ પડે તો ભાકર દાસ થતા હતા. તેથી ગિષ્ઠ અને બળદેવ બાતમી મેળવી ત્યારે જણાયુ કે અશ્રુગ્રીવ પક્ષે સંહાર તા. ધણા ભાકર થાય છે, પણ એની મદદે અન્ય રાજાની કુમક આવી પાંચે છે એટલે થયેલ નુક્શાન પ્રાઈ નવ છે, પણ હવે એક વાર ભયંકર આક્રમણ કરી
પણ ખીજે દિવસે અવત્રીવ જાતે લડવા નીખ્યો, જેને બહાર પડેલ તેમ એનુ અન્ય પણ વધારે ઉત્સાહથી લડવા લાગ્યું. આ વખતે આકાશ મુદ્દે થયું. નેક નવાં નવાં ોના ઉપયોગ ચઢ્યા, ખડ્ગા અને મુદ્દાના સામના શ્રી., એક સ્ફુરક નામના અદ્ભૂત શસ્ત્રોના ઉપયોગ થયા અને ખાકાશમાં શહયાતી ચેતક જ઼ થતી રહી. આ વખતે વાનરીએ પોતાના વિજ્ઞાનના ખૂબ ઉપચગ કર્યું. આાકામાં અંગે ખાપુષાથી વ્યાપ્ત તૈય અને તરીઝમાં જણે બૂમળશા અને કાપાકાપીની ધમાલ ચાલી રહીઢાય તેમ આકાશમાંથી પડેલા ગાયાં. એ જમીન પર પડવા લાગ્યા. પણ એ આકાશ યુદ્ધમાં પણ જ્વલનટીએ વિદ્યાશક્તિના બળે પોતાના પક્ષનુ વિશેષ જળ સ્થાપન કર્યું. તે કે પૃથ્વી પર ભાથાં બંને પડતા ડગલા સુધી પણ એક પાની સંપૂર્ણ હાર કે છત ન થઈ, છતાં એક’દર ત્રિપુષ્ટ પક્ષ વધારે બળવાન છે, તેની પાસે નવા નવા પ્રકારના આયુધો છે અને વિજ્ઞાન શક્તિમાં અને શસ્ત્રાસ્ત્રના પ્રથામાં તથા નૈસર્ગિકશક્તિ પરના નૃત્યમાં તેના પર આધિપત્ય મેળવી શકે તેવા જ્વલનરીની સરખામણીમાં મૂકી શકાય તેવા અન્ય સખળ
.
-
.
પ્રીવને બેસાડી દેવાના વખત ખાવી પવિદ્યાધર અનસીન પક્ષે નથી એમ તો જરૂર દેખાયુ. વે અવધીને મામલાની બારીકાઈ જરા જરા સમજાણી પાતે ધારતા હતા તેમ પાતે ત્રિને એ ચાર દહાડામાં ગાળ નોંખરો અને પ્રભાને ઘેર લઇ આવરી એવા આ સોય મામલો નથી એ વાત હવે તેના લક્ષ્યમાં આવી. અને વધારેમાં એમ પગ જણાયું કે તીખાં ગમે તેટલી લડાઇ થાય ચાડા જ હતા, એણે તો જવાબમાં બે ચાર ગારસાઈ મેળવે ૩ શિકસ્ત ખાય, પણ ડાન અને એક પક્ષ સબળ નિર્બળ બની સામા પર
છે. એવા હિંશાળ ગગૃતાં એ લડાયક ગણૢતરીમાં કુશળ સરદારે અશ્વત્રીવને આહ્વાન મોકલ્યુ. * તાકાત સુખ તે સામે ખાત્રી , ભાનામા સેરીના પ્રવાદ વહેવરાવવાનારો અર્થ છે. અંદર અને શું ખે છે ! બધીવ એક બાળક તરફથી આવેલા આહ્વાનની દરકાર કરે એવા
કહેવરાવી. એ ગાળા એટલી અસભ્ય ભાષામાં રચ્યા ચી હતી કે એવી શબ્દચનાના ઉપયાગ તા અગ્રીવ જ કરે. એમાં એણે અચળને ત્રિપૃષ્ઠના ભાષા તરીકે વહુબ્યા, પ્રજાપતિને અપના બનેવી તરીકે વર્ણવ્યો અને ત્રિપૃષ્ઠને એની માતાના ભાઈ
નિર્ણય તા અંતે જમીન પરના યુથી જ થશે. એટલે એણે જમીન પરનું પાતાનું બળ વધારે સબધ્ધ કરવાનું વિચાયું અને હવે પછી લાના મુખ્ય રાય મીન પરના આબુ ઉપર જ રાખવા એમ એણે રાજુ,
8
કે
શ્રી ય ભાન-મહાવીર
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
( ૪ )
તરીકે વધ્યું. સડાના તરીકે વવ્યો. લડાઇના આહ્વાનને જવાબ આપ્યા નહિ.
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533910 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1961 Pustak 077 Ank 03 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1961 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 9 MB |