Jain Dharm Prakash 1960 Pustak 076 Ank 06 07

SR No.: 533902
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year: 1960
Total Pages: 20
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India
File Size: 8 MB

Page 7

બેંક --~
શ્રી વમાનમ, વીર
પરી ની સાથે વના તે વર્ગ મેટો સામ છે મ ણાતા એવા દૂત ચડવેગે થોડા ભૂખત પન્ડલ કરેલી પુત્રીસાની માગણી તેને યાદ આવી. ખેંગે તુરત જન્મલનટીના સકારા બદોબસ્ત કરી દીધા. એના ઉતારા અને સગવડતા બંદોબસ્ત કરવાના હુકમો આપી રાબ પ્રજાપતિએ એનુ સામૈયુ કર્યું. બંને હાથી ઉપર બિરાજમાન થયા, તેના સૈન્યના ભારે દેખાવ થયો. વિષ્ણુના અને વેવાઇએ ચ્યાનંદથી પરસ્પર મળ્યા, ભેટ્યા અને સાથે ખેડા. સારા ઉતારામાં જલનજટીને નિવાસસ્થાન આપ્યું, પર્વત પરના લેા ખૂબ રૂપાળા હોય છે, શરીરમાં મજબૂત ડાય છે અને ખેલવામાં વિવેકી હાય છે. તેમની આવડી મોટી સખ્યાન ઢાલ, શરણા, નગારા અને અનેક જાતના
પાલનપુરમાં કદી આવેલી નહિ એટલે લોકાને પણ ભારે કૌતુક થયું. પ્રશ્નપતિ રાજાઅે પણ આ વિદ્યાધરની સરકાર અને અતિધ્ધ કરવામાં મા રાખી નહિ. દરેકના ઉતારાની સગવડ ના બેસવાની સગવડ અને વાહન વાસણૢ વિગેરેની પૂરતી સગદંડ ઉપરાંત અંગત સગવડ માટે ખાસ તકેદારી રાખવામાં આવી તે જવલન ટો વિદ્યાધરપતિ પણ રાજા પ્રજાપતિ માટે સારું માન ઉત્પન્ન થયું.
જ્વલનલગ્નની દીધું. પછી વઃ
વિદ્યાધરે વિજ્ઞાન અને આવડતના બળ ઘૃણ કામ કરી શકે છે. એમણે નાના પાયા પર પણ સુતિ નાનકડું નગર વસાવી દીધું, લોકોના ટોળેરાળાં વિદ્યાધરાને જોવા જાય, તેમના રૂપ-સાવવ અને સભ્યતાના વખાણ કરે. પ્રજાપતિ અને જટીએ જોશીને ખોલાવી તુરતમાં જ તિથિ અને સમય નક્કી કરી કન્યાનાં વિવાદ્યમંડપેાની રચના ઘણાં સુંદર માંડવાઓ નખાયા, આખા શહેરમાં લાટાગ્યે પણ ખૂબ ઉત્સાહથી પોતાનાં ધરા ઉક્ળ્યા, ગાવ્યાં અને રસ્તા ઉપર સુગંધી જળના છાંટણા કરવામાં આવ્યા. આખા નગરમાં જ્યાં જુઓ ત્યાં લગ્નની વાત, લગ્નની તૈયારી અને ધમાલ ચાલુ થઇ ગઇ અને સારે નસીબે કુદરતની પણ
ચાલુ થઇ
ગુ.
( ૬ )
અનુકૂળતા ચાલુ રહી, સાત દિવસમાં પાનનપુર નગરમાં એક મરણુ થયું નહિં અને ાણે વનમાં ભ્રગ્નકા જ માત્ર એક કન્ય ાય તેમ પ્રાઇ કપડાં તૈયાર કરવામાં, તે પ્રાપ્ત અંગણામાં ઘેળ પૂરવામાં, તે કાઇ ખાવાપીવાના દાખસ્ત કરવામાં પડી ગયા. લગ્ન વસંતપ ચમીના લેવાણાં હતાં, ધ્યમસરની ઠંડી પડતી હતી. જ્વલનજીના નિવાસસ્થાનની બાજુએ અનેક મડપે! રચાઈ ગયા હતાં અને મુખ્ય લગ્નમડપ તે અદ્દભુત બની ગયા. સાત દિવસ સુધી લગ્નની તૈયારીનો ધમાલ ચાલી. લોકાને રાજ્ય તરફથી ખાવાની ગાંઠવર્ષા થઈ ગઇ, મૈયા મીઠાના ઢગલા થવા માંડ્યા અને રામ
વાજિંત્રોના અવાજ થવા લાગ્યા અને આખા નગાં તે જ્વલનટીના નિવાસસ્થાનમાં લગ્નની સંગવડા અને વાતા મોડી રાત સુધી ચાલુ રહી. વિદ્યા
એ ભૂનિવાસીના લગ્ન વાસ્તે અને કીનિશે। જાયેલા નહિ અને તેમની આખી પતિ જુદી ડાવાથી તેમને પણ ખૂબ કૌતુક થયું, સગ્ન જ્વલનજીના નિવાસસ્થન પર ઉતારા સામે નખાયેલ મુખ્ય વિવાહ મંડપમાં થવાના હતાં, પણ તેને વિધિ ભૂનિવાસીના રીતિરવાજ પ્રમાણે થવાના નિ ય. વેવાઇએએ કરી લીધા હતા. લગ્નને દિવસે અતિ ભવ્ય વઘેાડા ચઢાવામાં આવ્યો. કુળ
એ ગીતા ગાયાં, અશ્વ પર જયારે ત્રિષ્ટ ખેડા ત્યારે એ ઇન્દ્રની જેવા ઊભી રહ્યો, ચામર વીંઝાતે, અને ભરબનરમાં નીકળ્યા ત્યારે પોતનપુરના લા છડી પાકારાતે વરવાડા જ્યારે મુખ્ય લતાએ માં પણ ખૂબ નવાઈ પામ્યા, ખૂદ પુતનપુરમાં વડી સાગ માટે ઘેાડા નીકળેલે તેએાની યાદમાં નહોતા. એ વઘેાડા જોવા વિદ્યાધરે પશુ રસ્તાની 'તે બાજુએ ગાઠવાઇ ગયા અને પોતનપુરના નાગકિાની સુવ્યવસ્થા અને રાખતા વૈભવ જોઈ રાજી થયા. વધાડા ભવ્ય લગ્નમ ૩૫ પાસે આવી પહેાંચ્યા. વરરાજા હાથી પરથી ઉતર્યાં, પણું હાયમાં શ્રીફળ અને લગ્નપત્રિકાનું આમ ંત્રણ કાયમ હતું.