Jain Dharm Prakash 1957 Pustak 073 Ank 08

SR No.: 533871
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year: 1957
Total Pages: 20
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India
File Size: 11 MB

Page 17

પ્રશ્નોત્તરાર્ધરાતેક–૨૫નુવાદ
લ રા'એ ફાર વાતની પુરીમાં આ સ ત થયા હતા. છે. વારત વ પર ૧૬ ઘર પછીપછી ઉન્માન. પિતાને ખરું પડી એટલે તેણે ફાડ કરતાં fg1 લીધૂળ ઉT Tદા |
ડે તે.... હા સહિત પુચિ કાપી નાખ્યું. રામર્થ– કાવક તમા પૂર્ણ કરીને પાછો ઘેર - "> સ્થળે ભગ એટલે એ તે આકાર છે. તે આવે તે પાત્ર વિગેરે ઉપગરણ સાધુને આપી દે. ઉપર્વત હોવાથી કેકે વેશ્યાએ તેને સ્ત્રીને લેવું પડે.
—(૨૪) સમયે સમયે અનંત પની રાવીને રાખે. આવી રીતે તેને પ્રથમ પુર વેદ, પછી હાનિ રાસ ના છે ? નપુસકવેદને, પછી ભગા થવાથી સો વેદ ઉકય થયે. ઉ૦-વર્તમાન કાળે પ્રતત્ર – દરેક વ્યને આથી ર! વાતું નિશીથ રનની ચણિમાં પીકી માં અને સમયે સમયે ચીન તાપયાની કને આગમમાં કહેલ બક૯પમાં પણ કહેલ છે.
થી કથન રાન્નાસા જ છે પણ યત્ પ્રવે-(૨૨) પ્રમાદેવંત સાથે સંયમને અ૮૫- દિચિત્ર લેાિતિ માત્ર નથી. એ પંચમrળે•પર્ક વાળા પગ પ્રત્યેનીક દેવે છલે એ પ્રમાણે રાસ્ત્ર, સર્ચ ૪ નવનાર દf 7 માળનમાં // રાં સંજ' \ાય છે, પરંતુ યુતનવંત સાગુ સંખ્યાને
इनखते गुणहानी कालेवि उ होति मा(सा) કાદ પગ દેવતા છે કે નહિ ?
हाणी ॥१२॥ समये समये एता परिहार्यते उ ઉ૦-જે દેવ અર પ ઋદ્ધિવાળા અને અર્ધ
बण्णमाईया ।। दवाइपज्जा या अहोरतं तन्तियं સાગર અમથો ઓછી સ્થિતિવાળા હોય તો તે છે 'પરા સર
चेव ॥२॥ दुसमअणु भावेण साइजोगा तु થતના વંત સાધુને છલી શકે નહિ, પરંતુ જે દેવ અર્ધ માં રેવે ના | વિચટૂમવા બfમસાગરોપમાદિ સ્થિ િtવાળા હોય, તે દેવ પૂર્વભવના
क्खणं हुति डमराय ॥३॥ · दूसम अणुपावण વૈરનું મરણ થવાથી યતનાવત સાધુને પણ હલી શકે છે. તેનામાં શક્તિ છે, જેને માટે નિશાચૂર્ણિના
य परिहाणी होति ओसवलागं ॥ तेणं मणु૧૯ માં ઉદ્દે શોમાં કહ્યું છે.
याणपि उ आउगनेहादि परिहाणी ॥४॥ पडिसिद्धकाले सज्झायं करेंतस्स इमे दोसा,
અર્ધપંચ ક૯૫ભાષ્યમાં કહ્યું છે કે-દલમ
કાળમાં ગામડ! તે મેસાણ જેવા થશે, આ પ્રમાણે -સરસંવત સTIfત્તાતો - ક્ષેત્રની હાનિ નણની. એવી રીતે કાળમાં પણ હાનિ વિસાવ બન્નતાપમાનુ વૈજ્ઞ વિસતો થાય. વર્ણ બંધ રસાદિ કલ્યાદિના અનંતા પર્યાયો નદાનત હૈ vમrajā gf સેવતા અriદા સમયે સમયે ઘટે છે-હાનિ થાય છે, તેટલા જ અહેવત્તાકિ ઇસ્ટi , લચTIકુત્ત પુ સાદું રાત્રિના પાયાની પણ હાનિ થાય છે, લો બgઢતો તેવો દ્રોદતો ગુહિતી ઓ ના દૂધમ કાલના પ્રભાવથી સાધુને યેાગ્ય એવા ક્ષેત્રે सफ्फेति छलितुं, अद्धसागरोवमट्ठितितो पुण जयणा
"મળવા દુર્લભ હોય છે, વળી દુષ્કાલ અને વારંવાર जुत्तपि छलेति, अत्थि से सामत्थतं पुववरे
બળવા વિગેરે ઉપદ્રવો પણ થયા કરે. દષમ કાળના સંવંધસતો રોત્તિ ચાર | આને
પ્રભાવથી અનાજનું સત્ત્વ એછું થાય છે તેથી ભાવ ઉપર આવી ગએલ છે. ફક્ત મામદે એટલે
મનુષ્યનું આયુષ્ય, બુદ્ધિબળ વિગેરે ઘટે છે, દરેક
વસ્તુના વર્ણાદિપર્યાયે અનંતા છે અને તે અનતું ઈ-દ્રમાત્મવાદિ જાણવા.
ઘણું મોટું માનેલું છે. તેથી સમયે સમયે દરેક વસ્તુના પ્ર૦–૨૩) પોતાની અગીયાર પ્રતિમાં વધુન
1અનંતા પર્યાયે ઘટે છે પરંતુ તે અનંતું નાનું હોવાથી કરનાર શ્રાવક મુખ્યપ્રકારે પ્રતિમ વહન કરીને પાછો તે અવમણિી કાળના સમય ઘેર આવે કે નહિ? ૬૦–પ્રતિમા વહન કર્યા પછી કેઈક પાછા ઘેર
છે : હેવાથી, એક એક વસ્તુમાં પ્રતિસમયે અનંતાપર્યાનો
નાશ થયા છતાં તત્કાલ સર્વે વસ્તુને નાશ થવાનો આવે, તેને માટે નિશીથના સાળમાં ઉદ્દેશામાં પ્રસંગ અવતો નથી. આ ઉપરથી સમજવાનું કે સમયે સાધુને પાત્ર વેષણ અધિકારમાં આ પ્રમાણે જણાવ્યું સમયે અનંતર્યાની હાનિ એ શાસ્ત્રસંમત છે. (ચાલુ)