Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
ઇ
બે
પતી
(૧૩૯
81
આવે છે. જેના યુકે લાલ લેવાય તે અખર આનવાવ હારી જવા જેવુ જ લેખાય.
મુદ્દો અગ્રપદ ભોગવતા. એને બદલે હાલ ત નવાને અપનાયવાન વાત તા દૂર રહી, જૈન સમ શિયળ, તપ અને ભાવનામાં પ્રગતિ સાધુ-સ્વીકારે તે વ્યવહારિક સગવડા આપી પોતાનાવાનું વ્યક્તિગત ને મર્યાદિત કક્ષામાં રહેવાનું માં ભેળવી લેવાની વાત પણ દૂર ગઇ, અને જે પણ દાન તે ઉભય લાભદાયી ગણાય છે. દેનાર સમાનધી મેદ છે એ તરફ ભક્તિથી નજર અને લેનાર પત્નેને આનદકારી છે. અાયદાન કરવાનો મુદ્દો પણ લગભગ લેપ થયા છે. કેટજેમાં મુખ્ય છે એવા પાંચે પ્રકાર આ ભવ ને લાક સ્થળે એક ટકનું જમણુ આપી, સ્વામીભવમાં આત્માની ઉત્ક્રાંતિ દેખાડનાર છે. વાત્સલ્ય કર્યાનો આનંદ માની લેવાય છે. નથી અભયદાનમાં જ્ઞાનદાનનો સમાવેશ થાય છે. અહીં તે એના સુખદુ:ખમાં સહભાગી થવાનું કે નથી એનું લખાણ વણ ન અરથાને છે. કહેવાનું એટલું તે એના રાજનાનિસાવમાં કેવી દશા વર્તે છે એમાં જ છે કે એ મહાગુણને આગળ રાખો તીર્થંકર ઊંડું અવગાહન કરવામાં આવતું. માત્ર સાત દેવે એ, ગણધર મહારાજોએ, પૂર્વાચાયીએ અને રૂપરડી આપનાર ઘીના વેપારીનુ નામ સૌપ્રથમ ઉદાર દિલ લક્ષ્મીવતાએ જૈન શાસનના પાયે પાકા ચણતર ચણ્યા છે. એ કારણે કળાના ધામ સમા રાણિય દેવાલયે, પર્વતની ટોચ સાહાવતા તીથી અને વિવિધ પ્રકારી જ્ઞાનથી સભર ગ્રંથભડારો આપણને ભારતના ચારે ખૂણે જોવાના વારસામાં મળ્યા છે.
લખનાર મંત્રીશ્વર ક્રાયન કે સાવ સામાન્ય
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પોશાક પહેરી દુકાળમાં એકલા હાથે અન્ન પૂરું પાડનાર ખીમા દેદરાણી જેવા દીર્ઘષ્ટિ પૂર્વ આજે શેાધ્યા જડે તેમ નથી. ત્યાં જગડુશાહુ કે ભામારાહના તે સ્વગ્ન લાવવા જ રહ્યા.
લાખા આત્માઓના અજ્ઞાન અંધકાર એ દ્વારા ઉલેચાય છે, અને જ્ઞાન-રવિના પ્રેરણા પાતા કિરણેાથી તેઓના અ ંતરમાં પ્રકાશની ન્યાત ઝળહળી ઉઠે છે. અહીં હુજાર વર્ષો લગભગ, છેલ્લા તીથૅ પતિને થવા આવ્યા, છતાં શ`ખલાબુદ્ધ ઇતિઙાસ અને જે પ્રણાલિકા ચાલી આવે છે એ સમાં મહત્ત્વનો ભાગ ભજવનાર વર્ગ સ્વામીબાઇને જ છે, ધર્મોના ટકાવ ધર્મી વડે જ થાય છે. જ્યારે સર્વ વાતે જનતા સુખી હતી, ત્યારે સ્વધર્મી ખધવ પ્રત્યેની ભક્તિ દાખવવાનું સાધન જમણુ આપવામાં રહેલું હતું. એ વેળા નહોતુ જોવાપણુ આસવાળ કે પેરવાડ ના ભેદમાં કે નહોતી જોવાતી પ્રચલિત જ્ઞાતિ એક જ જોવાતું કે હું જે ધમ પાળું છું તે જ ધમ એ પણ પાળે છે; અર્થાત્ મારી માફ્ક સામી વ્યક્તિ પશુ વીતરાગમાર્ગની અનુયાયી
આજે નામના કારણે હજારા ખરચનારા, લગ્ન નિમિત્ત સે’કડા વિના વિચારે ઉડાડી દેનારા શ્રીમતા જૈન સમાજમાં છે. તે સ્વામીવાત્સલ્યની પાછળ સમાયેલ ઉમદા - હાર્દને સમજે તે, શ્વેત સમ જના મધ્યમવર્ગના સિતારા ફરી જાય. આજે એક ટ્રંકના ભેજનની જરૂર નથી. એ જ રીતે બીજ આડંબરો કે જેને લાભ સ્વામીભાઇને મળતા નથી એવાની પણ ખાસ આવશ્યકતા નથી. જરૂર છે એક વાત વિચારવાની કે મારા વ્યયની રકમમાંથી મારા સ્વધર્મી 'ના હાથમાં કેટલી ગઇ. એ વિચારવાનું મૂકી દીધું ત્યારથી અનુયાયી વર્ગ માં એટ આવ્યા છે. અણુમૂલા વારસામાંથી ઘણું ગુમાવ્યુ છે. એમ થવાથી રમણિય દેવાલયેા હાવા છતાં પૂજક રહ્યા નથી ! શિલ્પ-સ્થાપત્યના ધામેા છતાં કંઇ જોનાર નથી! સાહિત્યના ભંડાર ભરપૂર હોવા છતાં એને સભાળનાર નથી! અને વસ્તી ગણત્રી. છે. એને જમણુનુ આમંત્રણ અપાતુ અને સૌને દશકે અન્ય કામોને વૃદ્ધિના આંક દેખાડે સાથમાં બેસી ભાજનનો આનંદ માણતા. ધર્મના છે ત્યારે આપણને હ્રાસના ! આપણે જે વિકૃત
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533863 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1956 Pustak 072 Ank 10 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1956 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 8 MB |