Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
કે ૮ ]
સમુદ-વહુ :ખ સંવાદ
-
વળતુ નાદાનાં વહાણ કહે છે કેહું સાગર ! તમે ના નેજા–નો જાણે !કાસનાં ક પંકિત સંચરતી અમને શરણે રાખે છે છે જ માટી ગેરસમજ છે. હોય એમ લાગતું હતું, યુદ્ધના દેલ જેરજેથી જમાં ધર્મ સિવાય બીજું કાઈ કારણ નથી, તે વારતા હતા તે મેઘરાજા હતા અને તેજવી તમે અમને પાર ગુરૂપ કઈ રીતે થાય ?
ભાલા જે ચમકતા હતા તે વીજળી ચમકતી હોય જેએા સુયશની રંગાએલા છે તેઓ શરણે
એમ જણાતું હતું. વેલાની શરમ રાખે છે. તમારુ બળ કેવળ ગાજ
ર રસના શુરવાળા હાથીના કુંભસ્થળ પર વામાં છે. બાકી તમે કહે છે કે મેં તને શરણે
ખળખળ કરતું ધિરનું પૂર વહેતું હતું. જાણે રાખ્યો છે તે મારા ઉપર જ્યારે ખરેખર આપત્તિ
સિજૂરના થાપા માર્યા ન હોય એમ એ દેખાતું આવી ત્યારે તમે મારે જો બચાવ કર્યો? બચાવ
હતું. શૂરવારે સમભૂમિને સૂરણની માફક ચીરી
નાખતાં હતા અને કાયર માણસ પૃથ્વી નીચે તો દૂર ગયે પણ તમે લાગણી બતાવી હોત તો પશુ
મસ્તકે નાખતા હતા, પલાં ડભાંડના સેંકડે ખંડ ધ ગત. ઊલટા તમે રાજી થતા હતા. એ પ્રસંગ,
કરવાનું સામર્થ્ય ધરાવતા એવા તપ ને બંદૂકમાંથી એ સમયે તમે ભૂલી ગયા તો નહિં હો પગુ હું
ગોળાએ ઊછળતા હતા, જેણુમાં એક રસ બનેલા શૈ' યાદ કરી આપુ'કાળ વિકરાળ દરવા-તવીર તે કોધે ભરેલા અગ્નિ વરસના એ એમની આંખના ઉકાળો હતો, ત્યારે લાતું હતું કે જાણે ભયંકર ડોળાએ ન હોય એવા લાગતા હતા. ન ગ ાડા ન મારતે હમ ! જૂઠા અને અતિદુષ્ટ વહાણ ઉપર અગ્નિકા ભરીને મહાક્રોધ મુકીને માણો પુરી થતા હતા. દુષ્ટ દેવા મેડલ અનુભવતા ચાર એકતા હતા. સુભટ ગુસે ચઢીને બાઘુવડે હતા. જેને જોઈને જમના પાડા યાદ આવતા હતા, વાઢતા હતા અને બંદિલોકે બિરુદ ગાતા હતા. ચર છે કે અવાજ કરીને મલબારિયા ધારીયા ધારણ
ઉખરના ચાર જલે ઘણો સેર પાથરે ત્યાં સાથરે કડી કે પૂર્વ કે દોડી આવતા હતા. યમદૂત સમ
અગ્નિ સબળ લાગતે. ખાળતા, બાળ અને તમારું લાયંકર ભૂત અને અવધૂત હનૂમાને નવા વિકુલા અભિમાન ટાળતા તે દેખીને તમે કેમ જાગતા નહિં. ફરતી - ૧૧. ૬થે કથિયાર, માથે ટાપ, શરીરે બખ્તર, શેષનાગ સત્ર, પૃથ્વી ચંચળ બને અને પહાડે બુઓ પર વીરવય ધારણ કરીને તેને તગતગતા ખળભળી જાય એ સમર રંગ હતો. ભીરુ સૈનિકો સૈન્યના અને પ્રવાહ સામસામે મળ્યા ત્યારે જાણે લથડીને એકની આગળ એક પડતા હતા અને ગુર વીરરસન સાગર ઊંચે ચડ્યો હોય એમ લાગતું હતું. લડવૈયાના શરીરમાં બખ્તર પણ સમાતું નહોતું.
લીલી, સફેદ, પીળી અને કાળી ધએ અને ભય કર ગુજરે ચડેલા સુલટા ચારે તરફ ઘૂમતા તેવા જ વિવિધ ના સ્ત્રો અને અષણો નવા
હતા જે જોઇને દેવે પશુ ચમકી જતા હતા. બાણોના
બહુ ધૂમાડાથી પ્રબળ અન્ડકાર ફેલાતા હશે અને કિરણો ફેંકતા શોભતા હતા. જાણે રણલક્ષ્મીએ
, કૌતુકી દેવો ડમરૂના ડમકાર ચલાવતા હતા. આવું ઘણા રૂપ ધારણ કરીને હૃદયસ્થળે પંચવર્ણના કેચુઆ '
રામ-રાવણનું યુદ્ધ થયું ત્યારે તમે મને શું શરણ પર્યા હોય એમ જણાતું હતું. ગગનમાં ઘણાં રણ
આપ્યું? ઊલટું દુર્જનની માફક દુષ્ટ બનીને તમાસો વાજિંત્રાના અવાજે ગડગડતા હતા. કરેડા સુભટે જોયા ક સેનામાં અરસપરસ અથડાતા હતા, બીજતા હતા. * અહિં તે મારે ધર્મ જ એક મોટું શરણું હતું ચદ્ધના વિચારોનું જેર ધારણ કરીને એક નાવડીના કે જે ધર્મ શરણ સન્દર યશ આપે છે અને આશાને સૈનિકે સામી નાવવાળા સૈનિક તરફ દલો લઈ સફળ કરે છે. જતા હતા. મૂછ મરડીને ખાલી ન જાય એ રીતે ઘા દશમી ઢાળમાં વહાણે કહ્યું ત્યારે સાગર તેને કરતા હતા. ની બાણોને વસાદ જાણે મેધધારા જવાબે ત્રણ દુકામાં આપે છે. અને ચાર દુકામાં વરસાવતું હોય તેમ વરસતો હતો. ફરકતી ધજાઓ. તેને પ્રત્યુત્તર વહાણું આપે છે.
(ચાલુ)
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533861 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1956 Pustak 072 Ank 08 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1956 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 8 MB |