Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
(૫૨ ).
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ
[ફાગણ
નાના પાંચજન્ય શંખને વિષ્ણુ પણ પૂજે છે અને એ પછી એથી ઢાળમાં કુળને ગર્વ ન કર જેના અવાજથી ત્રણે ભુવન જી જાય છે. નાને સિંહ એ વિષય વિશદ રીતે વર્ણવ્યા છે. જરા પણ કુળમોટા હાથીને હણી નાખે છે. નાનું વજા મોટા ગ કર નહિં. ઊંચા કુળમાં જન્મ પામ્યા હોય મોટા પર્વતને ભેદી નાખે છે. પાસે રહેલી નાની પણુ ગુણ વગરનો હોય તે તે કુલાંગાર કહેવાય છે. ઔષધિથી ભૂત-પ્રેત બધા નાસી જાય છે. નાના નાના અને જેણે પિતૃના વિશિષ્ટ ગુણવડે જગત પણ અક્ષરે લખાએલા ગ્રન્થનો અર્થ ઘણો વિશાળ ને ઉજજવળ કર્યું છે તેના કુળને કોઈ પૂછતું નથી. મોટો થાય છે. એટલે નાના-મોટાને કાંઈ અર્થ એટલે કુળમદ કરવાનું કોઈ કારણ નથી. જે દેવનથી, અથ તો સાર-અસારને છે. તમે તમારે ભ કાયા હોય તે કુળને ગર્વ કરનારનું કુળ લાજમોહે પિતાના ગુણ ગાઈને મોટાઈન દેo[ી નાંખી છે. વાયુ છે. કાદવમાં કમળ જનમ્યું છે. છતાં લક્ષ્મીનું તમે નીતિશાસ્ત્રને ભૂલી જઈને રાવણ જેવાનું બળ ફૂલધર થયું છે, કહો કુળ મોટું કે ગુખ્ય? મૂરખને
ખ્યું અને તમને ગેરના સાગરીત જાણીને રામચંદ્ર કુળનો આગ્રહ હોય છે, અને પંડિતને ગુણુને રાગ તાણીને બાંધ્યા. વનરાજ-દ્વીપ વગેરની રોભા એ કઈ હોય છે. ગુણુને તેને મસ્તકે ચડાવે છે. ફણિના તમારી નથી, એ સંમ્પતિ તે પૃથ્વીની છે; માટે મદ મણિને જેમ રાય-રાજા મસ્તકે ધારે છે અને દર ન કરે, મદ છેડીને છનામાનાં ચૂ૫ રહે. એ પ્રમાણે ગ ગાને મસ્તકે ધારે છે તેમ કુળને ખેટ ત્રીજી ઢાળ પૂર્ણ થાય છે.
કરવાથી કાંઈ વળતું નથી. ગુણ ન હોય તે તેમ તે પછી છ દુહા છે. તેમાં ત્રણ દુકામાં સમુદ્ર
કાંદ સ્વાદ આવતો નથી. સિંહનું ચામડું પહેરાવીને કહે છે-હે વહાણુ! તારા વચન સાંભળીને મને ખેદ
કુતરાને ખોટો સિંહ બનાવ્યા હોય તેથી તે સિડની થાય છે. કયાં તું અને કયાં હું તારી સાથે છેલવા
જ'ના ન કરી શકે, જગતમાં જે ગુણ ગીરુ છે
તેનાં નામ-કામ કે કુળ કેાઈ પૂછતું નથી. સુર્ય-ચં' માં પણ મને કંટાળો આવે છે. અમારા કુળ-વંરાન
રે મેઘના કુળ કેણે જાય છે કે કેણે દીઠા છે ? વાત તું શું સજે? જેમાં લક્ષ્મી જ-ની અને
આ મારું કુળ છે અને આ બીજાનું મૂળ છે શ્રીકૃધ્યગુને વરી એ ક્ષીરસમુદ્ર અમારા કુળનું રત્ન
એવો વિચાર ગુણ અને અવગુણુ અj'ગે ફરવું જરૂરી છે, અને તરું કુળ તે ક્ષુદ્ર છે. ઝીણા જીવડાં-ધૂળ
નથી. ગુણ આદરણીય છે અને અવગુણ ત્યા ન કરવા પણ તારા કુળને-લાકડાને કેરી ખાય એવું છે. આ જવાં તારા ને મારા વચ્ચે લાંબે આતરે છે. ર.
- યોગ્ય છે. પોતાના શરીરથી જ-મેલા નેફને લે !
ત્યાગ કરે છે અને વનમાં ઉપન્યા કુલને માથે ચડાંને કહી શકાય એવું નથી.
છે, માટે આ સર્વ વિચારીને કુળમદને છોડી દેવા વહાણે કહ્યું:- તમારી અને મારી એ વાત ચાલે અને ગુણુને પાર કરશે કે જે ગુને જાદ ચાછે. તેમાં કુરાને ગર્વ છે કરે છે ? એમ તે અમારા કોર્ટ મળે અને જગતમાં લીલ: સ સાંપડે. પછી કુળની મને ખબર નથી. એ પણુ ઉત્તમ -સાબૂત છે દુલ માં સાગર વહાણને જવાબ આપે છે, તે કઇ છે, પણ એ અમારા સુધીનું જ છે. જે સવના કે કે- જગતમાં રત્નાકર અદ્ધિ છું. મારા અને ઇછિનું પૂરે છે. પશુ-પક્ષી, હરણ, મુસાફર વગેરેને તો ઢાલું લાગે છે. મારા નાના સમુહ ૧૮-૪ના 'છાયા આપી સુખી કરે છે, અમારા ફળ-ફૂલ વગેરે દુ:ખ–દા દુર કરે છે, મારી પાસે જે મુગુ છે તેને પરને પુષ્ટ કરે છે. આ સર્વ અમારા કુલ નું નવું છેક અંગા પણ્ તારી પાસે નથી તે તું મારી હેડ છે. શું કહે છે એમ અમે પણ કહી ફડકે છે કે લકી ર કરે છે. ? પુરુ' ને અમે અt પીએ છે---ટલે .11ની વાતે પાંચમ ઢાળમાં વાહ ! શું કહે છે કે હું ! ૨ !
તમે ને ?! છે એ વાત સાચી છે !!!! તે
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533858 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1956 Pustak 072 Ank 05 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1956 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 6 MB |