Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અંકે ૩-૪ ]
ધર્મલાભ અને વર્તમાન યુગ
(
૭ )
વિ. સં. ૧૪૦૫ માં રચેલા ચતુર્વિશતિપ્રબ કહે છે.૧૫ મુસ્લિમ માં “ સલામે અલપકુમ ” યાને પ્રબન્ધકોશ( પૃ. ૩ ૩-૩૪)માં જોવાય છે અને પ્રત્યુત્તર રૂપે “વલયકુમ સલામ” કહેવાની એટલું જ નહિ પણ પ્રભાવકચરિત કરતો પ્રાચીન પ્રથા જોવાય છે. આથી એ ફલિત થાય છે કે “ધર્મએવી છે અપ્રસિદ્ધ કૃતિઓમાં પણ છે. આ પૈકી લાભ' કહેવાની પ્રથા જૈનમાં જ છે અને એ એક કતિ તે ભદ્રેશ્વરસૂરિએ પાઈયમાં ગુઘમાં રહેલી એની વિશિષ્ટતાં છે. એવી કહાવલી છે, જયારે બીજી યુતિ વિ. સં. ૧૨૯૧ પહેલાં રચેલી પઘાત્મક કૃતિ છે.
અધિકારી:–“ધર્મલાભ’ફ આશીર્વાદ ઋાપ
વાને અધિકાર સંયમ-ધમને પામેલ સાધુ-વીને ઉર્યુકત પ્રસંગની આસપાસ ઓછીવત્તી વિગતે
છે. એ આપણીવટ પહેલાથી પચમાં ગુગુસ્થાનક આ વિવિધ કૃતિઓમાં જોવાય છે, પણ તે સાથે વધીતા ને
સુધીના જીવોને આપી શકાય. આપણને અદ્દ કશી નિત નથી. એટલે એ જતી કરાય છે.
વર્તમાન યુગ:–આ અર્થ દર્શાવવા ગુજરાતી
માં “વર્તમાન ગ” એ પ્રવેશ કરાય છે. આ મહત્વ:-આશીર્વાદ જતજાતના અપાય છે.
પ્રયોગ ગુજરાતી ભાષાની ઉત્પત્તિના સમય કરતાંજેમકે છોકરા હેજે, નૌગી રહેજે, ઘણું જીવજો,
વિક્રમની તેરમી સદી કરતાં તે પ્રાચીન હોઈ શકે માનમરતબે પામ, અમનચમન કરજે, સુખ
નહિ એ દેખીતી વાત છે. પરંતુ “વર્તમાન ” સાહેબી ભોગવજે ઈત્યાદિ. આ બધા આશીર્વાદ સામાન્ય પ્રાટિના અને એકાંતે લાભદાયી નથી. પ્રાયઃ
એ પ્રાગ કે “વમા જોગ” એવો પદય પ્રયોગ
એથી પ્રાચીન સંભવે છે, જો કે એ જાતના પુરાવા સંસારને વધારનારા છે. ધર્મલાભરૂપ આશીર્વાદની
મને હજી સુધી તે મળ્યા નથી. હેમચન્દ્રસૂરિએ વાત ન્યારી છે, કેમકે ધર્મની પ્રાપ્તિ થવી મદ્રાદુર્લભ
“વર્તમાન યામ” એ પ્રયોગ કર્યાની વાત આ પૂર્વે છે, ધર્મ મળ્ય' શારીરિક અને માનસિક દુ:ખે દૂર,
આ લેખમાં મેં નોંધી છે. થાય છે, પાપનો નાશ થાય છે, સમસ્ત કલ્યાણું સિદ્ધ થાય છે, ઐહિક સુખસગવડે અને માનચાંદ સાધુ કે સાધ્વીને શ્રાવક કે શ્રાવિકા કુશળ , આપેઆપ આવી મળે છે, સ્વર્ગ અને આગળ જતાં સમાચાર પૂછે અને આહાર પાણી માટે પિતાને ત્યાં અપવગ” (મોક્ષ) પણ મળે છે અને ભયાનક સંસાર પધારવા વિજ્ઞપ્તિ કરે-આમંત્રણ આપે ત્યારે એ માંહેની રખડપટ્ટીને સદાને માટે સંહાર થાય છે સાધુ કે સાધ્વી એ આમંત્રને સ્વીકાર કે ઈન્કાર તેમજ સચ્ચિદાનંદ સ્વરૂપ સધાય છે.
ન કરતાં “જે અવસર તેવી વાત” “તે સમયે જેવી
અનુકૂળતા વર્તતી હશે તેમ”એ અર્થસૂચક ઉત્તર આપે વિશિષ્ટતા:-નૈયાયકે એમને ગુસ્સે વન્દન
છે. આ જૂતને ઉત્તર “ગુરુ -સુખ-શાતા પૃચ્છર કરતી વેળા “ નમ: શિવાય” એમ કહે છે. એના
કે “ગુરુ આમંત્રણ” તરીકે ઓળખાતા સૂત્રને અંગે પ્રત્યુત્તર તરીકે ગુરુ “કરાવાય નમઃ”૧૪ કહે છે,
જોવાય છે. આ સૂત્ર આજે જે સ્વરૂપે બોલાય છે સાંખ્ય પોતાના ગુરુને “ઝ નમો નારાયTTચ” તે જ નૃપે એ ક્યારથી પ્રચલિત છે તે જોવું કહી વન્દન કરે છે. ત્યારે ગુરુ એમને ‘નમો નારાયTTચ” બાકી રહે છે.
૧૪, જુઓ પદનસમુચ્ચય(પ્લે. ૧૨)ની વૃત્તિ ૧૫. જુઓ વદનસરુચ્ચય'. ૩૩)ની ઉપનામે તક રહસ્થીપિકા (પત્ર ૨૦ અ)
યુક્ત વૃત્તિ (પત્ર ૩૮ આ.)
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533857 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1956 Pustak 072 Ank 03 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1956 |
| Total Pages | 19 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 7 MB |