________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
', ૨ મે, ]
સાહિત્યવાડીના સુમે
૧૯૧
ભર્યું કામ આવે તે પણ એ વાત કહેવાની સખત મનાઇ હતી. પ્રાતઃકાળમાં સામાયિક અને સ્વાધ્યાય સળ્યા પછી મિત્રોની સાથે વાતચીત અને સૂતા પહેલાં અધ્યાત્મચિંતનરૂપ સામાન્ય કાર્યક્રમ હતા, કારણ પરત્વે એમાં જરૂરી ફેરફાર કરતા છતાં ધમાઁ પુરુષા માટેના એ સમય અ་-કામમાં હરગીજ વપરાતા નહીં, સુલસની મુલાકાત ઉદ્યાનવાળા બનાવ પછી વધતી જ રહી હતી. મંત્રીશ્વર જોડેની ધ ચર્ચાથી એ ભગવંત મહાવીરના ધર્માંમાં એતપ્રોત બનવા લાગ્યા હતા. બાપિકા વ્યવસાય એણે સદ ંતર છેડી દીધા, એ સામે કુટુંબી જનાએ ભારે વિરાધ કર્યાં પણ સુલસ અડગ રહ્યો. એના જવાબ એક જ હતા.
संसारमा न परस्स अठ्ठा, साहारणं जंच करेइ कम्मं । कम्मस्स ते तस्स उवेयकाले न बंधवा बंधवयमुवन्ति ॥
અર્થાત્ જીવ સૌંસારમાં જન્મીને પારકાને માટે-સ્વજનના નિર્વાહ અર્થે--જે કઈં કર્યાં કરે છે તે કર્મો જ્યારે ઉદયમાં આવે છે ત્યારે તેણે એકલાને જ ભાગવવા પડે છે, એ વેળા પેલા ભાઇ આફ્રિ સબંધીએ ભોગવવામાં ભાગ પડાવતા નથી.
આ વાત એના કુટુબી જતેને ગળે ઉતરી નહીં. તેએ કહેતા-તારા બાપની માફક તું પણ કસાના ધંધા ચાલુ રાખ. કુળમાં ચાલી આવતી પર પરાને ત્યજી ન દે. એ સબંધમાં જે કંઇ દુ:ખ ભોગવવવુ પડશે એમાં અમે જરૂર ભાગ પડાવીશું' અર્થાત્ આજે જેમ હારી સાથે છીએ તેમ એ વેળા પશુ સાથે રહીશુ.
સ્નેહીએાની વાત ગલત હતી, એ પોતે અભયકુમારના સમાગમમાં આવ્યાથી સારી રીતે સમજતા થયા હતા. સ'સારરૂપી મુસાફરખાનામાં પ્રભાત થતાં જેમ પથિકા જુદી જુદી દિશામાં પગલા માંડે છે એમ જીવો પણ પોતપાતાના કર્યાં અનુસાર આયુ ક્રમના અંત સાથે ભિન્ન ભિન્ન ગતિમાં આનુપૂર્વીના બળે જાય છે. નથી તેા એ વેળા કાઇ રાહુ જોવા થાભતું અને કદાચ થાભવાની ઇચ્છા હેાય તેા નથી એનામાં એ માટે સ્વત ંત્રતા. પણ પરંપરાના સરકારથી રૂઢ સબંધીએને સમજાવવા એણે ચપ્પુ હાથમાં લીધા અને પેાતાના પગ પર ધા કર્યાં રકતની ધારા ઊડી. ધાની પીડાથી એ ભાંય પર બેસી ગયા. પછી એણે સ્નેહીઓને ઉદ્દેશી કહ્યું,
* મને ઘણી સખત પીડા થાય છે, એમાંથી થોડી થોડી ભાગે પડતી વહેંચી હ્યા. એમ કરી મારું દુઃખ ઓછું કરી. ’
અરે ગાંડા ! એ રીતે દુઃખના ભાગ પદ્મયા સાંભળ્યા છે ખરા ?
વડલા । જો આટલા નાના સરખા ધાની પીડામાંથી પણ તમે કઇ લેવા સમર્થ નથી, તે। પછી પરભવમાં મને ક્યાં શેષશો ? અને કેવી રીતે કમના ઉદયે મારા માથે પડતા દુ:ખરાશિમ ભાગ પડાવશેા ? કેવળ આ પેટને ખાડા પૂરવા હું જીવાના બ્રાત રાજ ઘાત કરું' અને પાપપકથી લેપાઉં ! હવે હરગીજ એ બનનાર નથી. જાગ્યા ત્યાંથી સવાર. એ અધમ ધંધાથી મેં સદાને માટે હાથ ધેાઇ નાંખ્યા છે. ફરીથી મારી સમક્ષ એ વાત ઉચ્ચારશે નહીં. મે' જે નવા વ્યવસાય સ્વીકાર્યો છે એમાંથી જે કંઇ લૂખું પાકુ મળશે તેથી નિર્વાદ્ધ કરીશ.
For Private And Personal Use Only