________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૦
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાર છે
[ કાર્તિક
થયેલ નથી, ટૂંકા સમયમાં ઓછી થવા સંભવ જણાતો નથી. એટલે માંઘવારી હોવા છતાં નવું પ્રકાશન શરૂ કરવાની વિચારણું ચાલે છે.
જૈન ધર્મ પ્રકાશનો ખર્ચ તે ગયા વર્ષ કરતાં કાંઈ ઓછો થયો નથી. એક એક કેપીના ચાર ચાર રૂપિયા લગભગ પડે છે. વ્યતીત થયેલા વર્ષમાં માસિકની સહાયમાં પણ નજીવી રકમ આવેલ છે. એટલે બીજી રીતે સહાય ના મળે તો અણછુટકે લવાજમ વધારવાની જરૂર પડશે.
છેલ્લા આસો માસના અંકમાં વાર્ષિક લેખકેની અનુક્રમણિકા આપવામાં આવેલ છે. તે જોતાં જણાશે કે પદ્ય લેખકેમાં મુનિરાજ શ્રી વિનયવિજયજી, આચાર્યશ્રી વિજયપધસૂરિજી, મુનિરાજશ્રી ધુરંધરવિજયજી, મુનિશ્રી દેવેન્દ્રસાગરજી. આચાર્ય શ્રી વિજયલબ્ધિસૂરિજી, શ્રી મગનલાલ મેતીચંદ, શ્રી બાલચંદ હીરાચંદ, શ્રીરાજમલ ભંડારી, શાહ અમરચંદ માવજી, ડૅ. ભગવાનદાસ મનઃસુખભાઈ મહેતા, શ્રી ગુલાબચંદ જલલુભાઈ વિગેરે નામો જોવામાં આવે છે. ગદ્ય લેખકેમાં આ. શ્રી. વિજયકસ્તુરસુરિજી, મુનિરાજ શ્રી ધુરંધરવિજયજી, શ્રી હીરાલાલ ૨. કાપડીયા, શ્રી બાલચંદ હીરાચંદ, શ્રી મેહનલાલ દીપચંદ ચોકસી, પંડિત લાલચંદ, શ્રી અગરચંદજી નાહટા, મુનિરાજ શ્રી ન્યાયવિજયજી ત્રિપુટી, શ્રી દીપચંદ જી. શાહ વિગેરે નામે જોવામાં આવે છે. અમે પણ યથાશક્તિ તબીયત બરાબર ન હોવા છતાં સાહિત્યસેવામાં ફાળો આપ્યો છે. કૅલેજોમાં અને યુનિવર્સીટીમાં ઉચ્ચ અભ્યાસ કરનાર અને માનવંત ડીગ્રી ધરાવતા વિદ્વાનોને સારા લેખ લખી મોકલવા અમારી સતત માગણી છતાં તેમાં કાંઈ સફળતા મળેલ નથી. અમે આશા રાખશું કેતેઓ થોડો સમય કાઢી આવા જ્ઞાનપ્રચારના કામમાં યથાશક્તિ ફાળો આપશે. અમારા જૂના લેખકો પ્રત્યે અમારી વિજ્ઞપ્તિ ઉભી જ છે. તેઓ માસિકને પિતાના વિદ્વત્તાભય લેખેથી જે રીતે સમૃદ્ધ કરે છે તે માટે માસિક તેઓનું ત્રણ છે.
જગતમાં સર્વત્ર અશાંતિ વતે છે, મોંઘવારી અને તેને પરિણામે ભૂખમરો પણ અસહ્ય થતો જાય છે. આ અશાંતિમાંથી બચવાનો એક જ માર્ગ છે, જે માર્ગ શ્રી મહાવીર પ્રભુ જેવા તીર્થ કરે અને મહામાંજ જેવા રાજનીતિજ્ઞોએ બતાળે છે. સર્વ જી પ્રત્યે સમભાવ અને સંતોષવૃતિ અર્થાત્ અહિંસા વૃત્તિ અને અપરિચહુભાવ એ જ હાલના ભયંકર રોગમાંથી બચવાના સાચા ઉપાય છે. ' વડાપ્રધાન પંડિત શ્રી જવાહરલાલે થોડા જ દિવસ પહેલાં તેમની અમેરિ. કાની મુસાફરી દરમ્યાન ભાષણમાં જણાવ્યું છે કે બધા માનવીઓ સરખા છે, ઈશ્વરે બધાને જીવવાના સરખા હક્કો આપ્યા છે. દરેક માનવીને જીવવાને, સ્વતંત્રતાને અને સુખ પ્રાપ્ત કરવાનો સરખે હકક છે. તે નિયમ ઉપર બંધાયેલ રાજયબંધારણુ જ કાયમ ટકી શકે છે. ભૌતિક સંપત્તિ ગમે તેટલી વધે પણ જે નીતિ અને ધર્મના નિયમે તેના પાયામાં ન હોય તે તે સમાજ કે રાષ્ટ્ર ચિરસ્થાયી થઈ શકતું નથી.
a ritત!
For Private And Personal Use Only