Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
છે. સકામ અને નિષ્કામ ભક્તિ (0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
લેખક –શ્રી બાલચંદ હીરાચંદ, માલેગામ. કુંડલ ગામ કાંઈ મોટું ગામ ન હતું. ત્યાં શ્રાવકાની વસ્તી ૨૫ ઘરથી વધુ ન હતી. તેમાં પણ મંદિર માર્ગ અને સ્થાનકવાસી એવા બે ભાગ હતા. થોડાક મારવાડી ભાઈઓ રથાનકવાસી હતા. તેમાંનાં એક બે ઘરો મંદિરના પૂરેપૂરા વિરોધીઓ હતા. શામળદાસ મંદિરમાં આવે, દર્શન કરે પણ શ્રદ્ધા સ્થાનકવાસી ની બતાવતા. તેમનો નિયમ એ હવે કે સવારમાં ઊઠી એક આંટો જેનમદિરમાં મારી આવે ને પછી વિઠ્ઠલમંદિરમાં હાથ જેડી આવે. રામમંદિર તેમના ઘર પાસે જ લેવાથી ત્યાં ગયા વિના કેમ ચાલે ? હનુમાનજીના મંદિર તો ગામમાં ત્રણ ચાર હતા ત્યાં હાથ જોડતાં શું આપી દેવાનું હોય? શનિદેવતા ખૂબ ચમત્કારી અને કડક છે એવું શામળદાસ જાગુતા હોવાથી ત્યાં તેઓ નાક ઘસી આવતા એટલું જ નહીં પણ ત્યાં એકાદ પૈસે પણ મકી આવતા. જેનમુનિ ગામમાં આવે ત્યારે વખાણમાં થોડો વખત બેસી આવતા અને તક સાધુ આવે ત્યારે મુખ પર મુદ્રપતિ બાં છે તેમનું પણ જરા માંથી આવતા. ગામમાં મુસલમાનોને તાજીયા નિકળતા ત્યારે તેઓ ફકીરને ખીચડે આપી પિતા માટે દુવા મેળવી લેતા. આમ સર્વતોભદ્ર એવી એમની વૃત્તિ હતી. બધાએ આપણું ઉપર કૃણ રાખે. આપણું ધન, ધાન્ય અને માલમિકા સલામત રહે એ માટે એમની એ ખટપટ હતી, કઈ વખત મુનિ મહારાજાઓના મોઢે સાંભળેલું કે, તીર્થંકરે કોઈને કાંઈ આપતા નથી. તેઓ સ્તુતિથી પ્રસન્ન થતા નથી તેમ આશાતના કોધ કરતા નથી. જેનું જેવું કામ તેવું તેને ફળ નિસર્ગ સિદ્ધાંત મુજબ મળી જ જાય છે, એ સાંભળવાથી જૈનમંદિર ઉપરથી તેમનો ભાવ જરા મોળો પડી ગયો હતો. જે કાંઈ આપે નહીં તેને દેવ શી રીતે મનાય ? એ એમને સીધો અને સાદે વિચાર હતો. તેમને મન તો દેવને આપણે કાંઈ આપીએ તેના બદલા માં દેવે આપને ભરપૂર બદલો આપવો જ જોઈએ. દેવ આગળ જે આપણે એકાદ દીવો કરીએ તે આપણને દેવે હજારોની મિકત ભેટ કરવી જોઈએ. અને આપણી મિરકન સાચવવા માટે પહેર ભર જોઈએ. કોઈ દેવ એવું કામ કરતા ન હોય તે શેઠને મન દેવ જ નહી, શનિદેવની
કિ છે તેઓ કરીને કરતા ને. તે દેવ મેશ બગાડનાર છે એવું એમ માની લીધેલું, તેથી તેઓ શનિને કારના ડરના નામ કરે. આ બધી ૬૪ કનને હેતુ એટલો જ કે, શામળદાસને બધા દેવ ની મદદ કેવળ પિતાના સ્વાર્થ માટે જોઇતી ઇતી. દેવેની શક્તિને હેતુ કેવળ સ્વાયંમ ને. તેમ મન નો કિ, વરતુ મુખ્ય કવી. તે વધારવા માટે અને તેને જાળવવા માટે જ દેવની ભક્તિ કરવાની હતી. ભક્તિ કરવામાં પણ તેમના રૂંવાડે રૂંવાડે સ્વાર્થનું ઝેર તારી આવતું હતું. ટૂંકમાં કહીએ તે તેમની ભક્તિ રવાર્યરૂપી વિજયી વરેલી હતી. તેમણે એવી એ વિકૃત મક્તિને ભકિતનું અભિયાન આપવું એ પણ એક વિચિત્ર છે.
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533766 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1948 Pustak 064 Ank 05 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1948 |
| Total Pages | 32 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 13 MB |