________________
.
-
- he is નામના પ્રા
પ
.
it
-
સુભિખું યાને આદર્શ શ્રમણું
( . હીરાલાલ રસિકદાસ કાપડિયા) દીક્ષા લઈ બુદ્ધતણું વિચારી વેણ, બને જે સુસમાધિયુક્ત; થાતો કદાપિ વશ ન રમાને વમેલ ચૂસે નવ, એ “સુભિકખુ–૧ ખુણે ખુણાવે નહિ કદિ ભૂમિ પીતો ન પાતે જળ વા સચિત્ત; જાળે જળાવે નવ તીણ શાસ્ત્ર અગ્નિરૂપી જે, કહીએ “સુભિકખુ'–૨ ખાયે ન પંખે, ખવડાવતો વા જે વાયુ કાજે, ન લીલોતરીને; કાપે કપાવે, નવ બીજ ચાંપે, સચિત્ત આહાર તજે “સુભિકખુ’– ૩ જીવો ત્રસાદિ ધરણી વિષે જે કાષ્ઠ તૃણે, નક્કી હણાય, રાંણે; એથી જ ખાયે ન ઉદ્દિષ્ટ અન્ન, પીએ ન પાયે જળ તે “સુભિકખુ’–૪ શિક્ષા ગામે વીરની જ્ઞાત' કેરા, છકાયને આત્મ સમાં ગણે છે; પાળે પમહાયામ, સદા, નિરોધે જે સંવરે આસ્રવ તે “સુભિકખુ'૫
કષાય ચારે નિતના વમેલા વેણે થયેલે સ્થિર બુદ્ધ કેરા; સોનું ન રૂપું નિજનું કંઈ ના, સંસર્ગ ના ગૃહીથકી “સુભિકખુ'–૬ દૃષ્ટિ સદા સાચી અને અમૂઢ જ્ઞાને તપે સંયમને વિષે ને; પાપ પુરાણાં તપથી હઠાવે, પિષે ત્રિગુપ્તિ પૂરી તે “સુભિકખુબ જે પેય ૯નાના, અશને અનેરાં ખાદિમ સ્વાદિમ મળ્યાં, ન તેને રાખે રખાવે, કંઇ કીમ આવે કાલે કદી વા પછી, તે “સુભિકખુ'-૮ જે પેય ૧૦નાના, અશનો અનેરાં ખાદિમ સ્વાદિમ મળ્યાં વિવિધ * ખાયે નિમંત્રી સમધર્મી સાધુ, સ્વાધ્યાયમાં રત રહે “સુભિકખુ'-૯ કહે કથા ના કદી કલેશકારી, કેપેન, ગોપે કરણે, પ્રશાન્ત, જે સંયમે છે થિર યોગ યુક્ત કે’ની અવજ્ઞા ન કરે “સુભિકખુ’-૧૦ સહે ખલેનાં વળી ગામ કેરા આક્રોશ ને તર્જન ને પ્રહાર નાદો તથા ભૈરવ અટ્ટહાસ; દુઃખે સુખે વા સમ ત “સુભિકખુ – ૧૧ સ્મશાનમાં જે ગ્રહીને પ્રતિમા પાસે ન ભીતિ ભય-ભેરવોથી સેવે તપ જે અતિગુણકારી, દેહિક વાંછે સુખ ના, સુમિકખુ-૧૨ શરીર છોડી, તજી એની ચિતા, આક્રોશ વા તાડન વા પ્રહાર સહે મુનિ પૃથ્વી સમા, રહિત ૧ નિદાન ને કૌતુકથી ‘સુલિકખુ'–૧૩ ૧૩ પરીષહ કાયથી જતી રક્ષે આત્મા સદા જન્મ તણું પથેથી; જાણી ભયે છે વળી જન્મ મૃત્યુ બામરાગી તપરાગી ‘ભિકખુ–૧૪
*
ના
કામ મ મમમમમમ
૧. દસયાલિયના દસમા અજઝયણને આ અનુવાદ છે. ૨. જ્ઞાની ૩. ત્રસ અને સ્થાવર ૪. પૃથ્વીકાય, જલકાય, અગ્નિકાય, વાયુકાય, વનસ્પતિકાય અને ત્રસ. ૫. પાંચ મહાવ્રત. ૬. કર્મનું રોકાણ ૭. કમને આવવાનાં દ્વાર. ૮. ક્રોધ, માન, માયા અને લેભ. ૯-૧૦. વિવિધ. ૧૧ ઈદ્રિય. ૧૨. વતાનુષ્ઠાનના ફળની પ્રાપ્તિની ઇચ્છા, સંકલ્પવિશેષ. ૧૩. મુશ્કેલીઓ.