Jain Dharm Prakash 1923 Pustak 039 Ank 07

SR No.: 533457
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year: 1923
Total Pages: 34
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India
File Size: 3 MB

Page 19

શ્રી હિતશિક્ષાના રાનનું રહસ્ય.
૨૧૫
વર્ષ આડ દસ પાણી થયા, ત્રીજે વર્ષે તેથી વધ્યા ચાથે વર્ષે તેથી વધ્યા, અને પાંચમે વર્ષ તા કાઠાર ભરાણી. એણે પોતાની બહેનને દરવર્ષે ખબર આપ્યા કર્યા.
અહીં પાંચ વર્ષ પૂરા થયા પછી ધનાશેઠે કુટુંબને બાલાવી તેની સમક્ષ પોતાની ચારે વહુ પાસે પાંચ પાંચ દાણા આપેલા મળ્યા. પહેલી વહુએ ઘરમાં ઉંડા હતા તેમાંથી લઈને આપ્યા. સાસરાએ કહ્યું કે આ મારા આપેલા દાણા નથી.' પછી બહુ આગ્રહથી સાગન દઇને પૂછ્યું ત્યારે તેણે કમુલ કર્યુ કે--આ એ દાણા નથી. ’ શેઠે પૂછ્યું કે- મારા દાણાનું શું કર્યું હતું ?' વહુએ ફેંકી દીધાનું કહ્યું એટલે શેઠને દુઃખ લાગ્યુ, તે ખીજ્યા અને તેને ઘરમાંથી ફેકી દેવાનુ -કચરા કાઢવાનું કામ સોંપ્યું.
પછી બીજી વહુને તેડાવી. તેની પાસે દાણા માગ્યા. તેણે નવા લાવીને દીધા. શેઠે કહ્યું-આ મારા દાણા નહીં.' એટલે તે તરતજ માની ગઈ કે તે દાણા તેા હું ખાઇ ગઈ હતી.’ એટલે શેઠ તેના પર પણ ખીાણા તે ખરા, પણુ પહેલી વડુ કરતાં તેને સારી માનીને તેને ખાવાનું-રાંધવાનું રસોડાનુ કામ સોંપ્યુ
પછી ત્રીજી વહુને લાવી. તેણે ઘરેણાના ડાબલામાંથી લાવી ગાંઠ છેડીને આપ્યા. શેઠે તેને વખાણી અને ઘરની તમામ વસ્તુ જાળવી રાખવાનુ` કામ તેને સાંખ્યુ.
પછી ચાથી વહુને લાવી ને દાણા માગ્યા. તેણે કહ્યું કે-એ દાણા એમ ન આવે, તેને માટે તે ગાડાં મેલા. ' એટલે શેઠે ગાડાં મેાકલીને મંગાવ્યા. તે વહુના ઘણા વખાણ કર્યા અને ઘરની કુલ માલેક તેને બનાવી.
પાંચ દાણા
આ કથા શ્રી એઘનિયુતિમાં છે. ત્યાં શ્રી જિનેશ્વરે આ કથા કહીને શિષ્યને ઉપદેશ આપ્ય! છે. તેને ઉપનય આ પ્રમાણે છે- શેડને સ્થાને ગુરૂ સમજવા. કુટુંબ સ્થાને શ્રી સંઘ સનજવા. વહુને સ્થાને શિષ્ય જાણવા અને તે પાંચ મહાવ્રત સમજવા. તે પાંચ મહાવ્રતાને જેણે વધાર્યા તે ગીતા થયા. જેણે જાળવી રાખ્યા તે શુદ્ધ મુનિ-સ્થવીરાદિ જાણવા. જે ખાઈ ગયા તેને વેષધારી યતિ જેવા સમજવા, કારણ કે તેણે માત્ર ખાવા માટેજ મુર્તિના વેષ રાખેલા હોય છે. જેણે દાણા નાખી દીધા તે મહાવ્રત તજીને પડીત થઇ ગયેલા સમજવા. તેવા જીવા સંસારમાં અત્યંત દુઃખી થાય છે.' પેલી ચાર વડુમાં નાખી દેનારી તે ઉઝીયા, ખાઈ ગઈ તે ભક્ષિતા, રાખી મૂકયા તે રક્ષેતા અને વધાર્યો તે હિણી સમજવી. ચેથી વહુતુલ્ય આચાર્ય મહારાજ સમજવા કે જે ગચ્છમાં વૃદ્ધિ કરે છે. આ દષ્ટાંત લક્ષમાં લઇને ઉત્તમ જનોએ ચાથી વહુ જેવું વર્તન રાખવું અને ઘરને ભાર ધના શેડની જેમ પરીક્ષા કરીને યાગ્યને સોંપવા. અપૂર્ણ.