________________
સત્સંગ.
૧૬૭ છળ કપટ કરી વિશ્વાસઘાતથી દુઃખ દીધું મોં ચરિ, નેત્રે ભર્યા તમ સુખ દેખી ઝેરનાં પ્યાલા કદિ; હરદમ જપું જપમાળ તે હું દરગુજરના જાપની, નયને ભીંજાવી. અશ્રુથી યાચું ક્ષમા હું આપની. ૩ ઉપકાર પ્રતિ અપકાર કરી તાકયું બુરૂ મહું આપનું, ક્રોધોધ થઈ હું ભાન ભૂલ્યા ગાલિવર્ષણ માપનું; ઝેર વૈર કરી વધારી હે મલીનતા આત્મની, નયને ભીંજાવી અશ્રુથી યાચું ક્ષમા હું આપની. ૪ દેવ ગુરૂ સાધુતણું નિંદાથકી થાક્ય નહીં, ઉસૂત્ર ભાષણથી જરી પાછું વળી જોયું નહીં; ધર્મના બહાને ઠગી લ્હાણું મઝા સુખપાલની, નયને ભીંજાવી અશ્રુથી યાચું ક્ષમા હું આપની. ' ૫ ચીરાય છે ચર ચર થતું, વીંધાય છે મમ ચિત્ત આ, જ્યારે કરૂં અગણિત મમ અપરાધની કે કલ્પના દુષ્કૃત્યને કાજળ વડે કીધે બંધ આત્મ પ્રકાશને, રે ! રે ! ચહું હું સજળનયને સર્વ દેષની માફને. પ્રતિપળ વહે અંતર વિષે કૈ હેણ પશ્ચાત્તાપના, એ વહેણમાં પાવન થઈ કરૂં આજ દિવ્ય ક્ષમાપના; કલ્યાણ થાઓ સર્વનું અમ ઉર પુરે એ ભાવના, લાવી દયા અર્પે ક્ષમા કર જે કરું એ યાચના. ૭
ખમાવું છું ને હૈ, તમે સૌ ક્ષમો મને, મૈત્રી ધારી તમે પ્રત્યે, ત્યજું છું વૈરભાવને. ૮
સુંદર *
સત્ત.
(ગઝલ. ) સહુ સુખને મહા પાયે, મને વાંછિત તારાથી ઉત્તમ સત્સંગ સાધન છે, ઈચ્છા જે શુદ્ધ થાવાની. વધે બદલે અને રેગે, હવા જ્યાં સ્વછની ખામી; વધે છે રોગ આત્માના, હવા સત્સંગતણી ખામી. બહુ બુદ્ધિ વિકાસે છે, વૃત્તિ ઉદાર ઉચ્ચ દ્રષ્ટિ; સદાચારે વૃદ્ધિ પામે, કરે અમીધારની વૃષ્ટિ.
૩