________________
ભિણેલબેબી બેની જ્ઞાનદીપક પ્રગટયો નથી, ત્યાં સુધી તે લાગે માથાકુટ જે, ભણું ગમ્યું તે રહેવું કઠે ભાગ્યનું, કીધાં હશે જે પૂર્વે પુન્ય અખુટ જે. સ૭ ખાવું પીવું તે સરખું નવી માનવું, સરખું માને મરણને તે તુજ ભૂલ છે, ભક્ષ્યાજસ્થ ભણેલ વિચારી વાપરે, મરણ સમાધિ થાયે ઉજવળ કુળ . સ. ૮ ભણી ગણી નીતિને પંથે ચાલતાં, વળી ચાલતાં સગુણીની સંગ જો; નિજ અવગુણને પરગુણ જોતાં શીખવું, જેથી વાધશે જગમાં રૂડો રંગ જો. સ૦ ૯ વીવેકી બનવું વિનયને આદરી, માતપિતાદિક વડીલની આણ પ્રમાણે જે નપણું શીખે સુખ બહેન બહુ મળે, એ ગુણેથી વિદ્યા પ્રગટે જાણજે. સ. ૧૦
અભણ – ધન્ય દિવસ હું જાણું બહેની આજને, તુજ વચનામૃત થયા પાવન મુજ શ્રોત્રજો, રૂડી શીખ રૂચી બહુ મને આપની, હૈયે તેથી જાગી વિવેકની જત જ. સ. ૧૧ સુણ હે હેની શાળામાં હું આજથી, વિદ્યા ભણવા આવીશ આનંદ સાથે જો, સદવર્તનથી કીર્તિ સઘળે સ્થાપશું, વંદે ભાઈલાલ નિત્ય ત્રિભુવનનાથ જે. સ. ૧૨
ભાઈલાલ સુંદરજી મહેતા-ઝીંઝુવાડા.
સાચું ધ્યાન માળાથી નથી, પ્રેમથી છે.
(ભુજંગી.) ધરે હાથ માળા નહિ ધ્યાન ત્યારે, ફરે ચિત્ત સંસાર વિષે વધારે; પ્રભુ ભાવનામાં નહિ તક સારા, ભલે હાથ માળા વિના પ્રેમચાળા. ૧ જુવે બાણધારી નિશાને લગાવે, તમે ધ્યાન ચૂકે નહિ કામ આવે; પ્રભુના નિશાને થશે ભૂલનારા, ભલે હાથ માળા વિના પ્રેમચાળા. ૨ ખરા સંત સંસારીએ ધ્યાન રાખે, વદે એ નહિ નામ તો દીલ આખે; ભસે તરા તે નહિ કાટનારા, ભલે હાથ માળા વિના પ્રેમચાળા. ૩ હશે ચિત્ત તે બોલવે શું વધારે, હશે પ્રીત રૂંવે મહાકાજ સારે; ખરા જ્ઞાન વિના કરે એ બખાળા, ભલે હાથ માળા વિના પ્રેમચાળા. ૪;
