________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જૈન ધર્મ પ્રકાશ,
°°°
એવી દહ છે કે તેના લગ્ન મેં જણાવેલ ભંગીના હેકરાવેરે અવશ્ય થવાજ જોઇએ ’. ટલાં વચન કહી જોગી ચાલતા થયા. ખીજે દહાડે રાન્નએ તે ભગીના છેકરાને ૨૫૬માં એલાવી ચાંડાળાને આજ્ઞા કરી કે- આ છોકરાને જંગલમાં એકાંત સ્થળમાં લઇ જઇ ઠાર મારી તેની નિશાની મારી પાસે લાવે. ’ રાજાના હુકમ પ્રમાણે ડાળે તે ભગીના કરાને અરણ્યમાં લઇ ગયા, પણ ગરદન મારતાં તેને દયા આવી. તેઓએ વિચાર કર્યા કે ‘ આ ભવમાં આપણે પરભવમાં કરેલાં દુષ્ટ કર્મના યોગે આવી દશા તે ભાગવીએ છીએ અને વળી આ ભવમાં આવાં દુષ્ટ કર્મ કરવાથી પરભરમાં કેવા અવતાર ધારણ કરી અસહ્ય દુ:ખ ભોગવવાં પડશે માટે તેના અગ્રેડે પી લઇ રાજાને બતાવવા અને આ ભ’ગીન કાઇ વહાણમાં બેસાડી દેશપાર કરી દેવા ' પછો એ પ્રમાણે કા કરી ચંડાળા રાજભવનમાં આવ્યા અને ભગીના છેકરાની નિશાની રજી કરીને રાજાને કહ્યું કે મહારાજ! તે ભગીના છેકરાને ઠાર મારી આવ્યા છીએ ' આ વાત સાંભળી રાજા ખુશી થયાં અને જોશીને તેડાવી કહેવા લાગ્યા હું ભૂદેવ ! તમારા જોશ ખાટા ડરશે અને તમને ગરદન મારવા પડશે, માટે હજી તમે બરાબર જોશ જોશે! તે મચશે.’ જોશી માચે-મારા જોશ ખો છે અને તેમાં મે' કાંઈપણ ખટુ' કહ્યું નથી. પ્રાણીમાત્રને પૂર્વજન્મમાં કરેલાં કર્મ પ્રમા શે આ ભવમાં પ્રાપ્ત થાય છે તે મુજબ તમારી કન્યાનું લગ્ન તે ભંગી વેરેજ થશે.’
હવે સમુદ્રમાં રવાના કરેલા તે ભગીના છેાકરેસ દિરયામાં ઘણી મુદ્દત રહી એક એટમાં ઉતર્યાં જ્યાં કૈાઇ મનુષ્ય કે પશુ-પંખીની વસ્તી નહાતી, ત્યાં ફળ ગિરના આડ્ડાર કરી પેાતાનું ગુજરાન ચલાવતા. તેની ઉમર લગભગ વીશ વરસની થવા આવી ત્યારે તે વિચાર કરવા લાગ્યા કે–આ બેટમાં મે આટલી ઉમર કાઢી, હવે જીબીને શુ કરવુ ? માટે આ સમુદ્રમાં પડું', પછી જે અને તે ખરૂં. ’ આમ વિ ચાર તે ગેટમાંથ લાકડાં-પાદડાં એકઠાં કરી તેના ત્રાપા બાંધી તે ઉપર બેસી તેણે સમુદ્રમાં પ્રયાણું કર્યું. ‘કમ આગળ મનુષ્યના ઉપાય કામ આવતા નથી ’ તે ત્રાપે તરતા તરતા કેટલક દિવસે કિનારે આવ્યેા જે દિવસે તે ત્રાપા દરિયાના કિનારા ઉપર આવ્યા તેજ દિવસે પાસે આવેલા એક મેાટાનગરના માતા અપુત્ર મરણ પામ્યું; તેથી રાજ્યના મંત્રીમડળે એવા ઠરાવ કર્યો --જે પુરૂષ પ્રભાતમાં પહેલવહેલા ગરમાં દાખલ થાય તેને ગાદી ઉપર બેસાડવે. પછી તે ગમે તે જ્ઞાતિના હાય.
હવે તે ભગીપુત્ર ઘણા દિવસના ભૂખ્યા હતેા, તેથી અન્ન માટે કિનારા પાસેના નગરમાં રાતની વખતે ગયે, પણ નગરની ભાગાળના દરવાજા બંધ હોવાથી દરવાજા ઉઘાડવાની રાહ જોઇ ત્યાં બેસી રહ્યો. પ્રભાત થતાં દરવાજા ઉઘાડવામાં આવ્યા, એટલે પ્રથમ તે ભગીપુત્ર નગરમાં દાખલ થયે. ડરાવ પ્રમાણે તે ભગીયુને રાજાવનમાં લઇ જઇ ગાદી ઉપર બેસાડી દેવામાં આવ્યા, અને તેનુ નામ ગાંધીનસંહ પાડવામાં આવ્યું.
For Private And Personal Use Only