Jain Dharm Prakash 1918 Pustak 034 Ank 06

SR No.: 533397
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year: 1918
Total Pages: 36
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India
File Size: 3 MB

Page 17

સુખાધ વ્યાખ્યાન.
૨૭૭
તેમના પરથી કેમ ઉતરી ગયા છે? હવે કહે હું કુમાર ! શા પર તમને માહ હતા? મારાપર કે મારાં રક્ત માંસપર ? - જો, મારા પર તમે માહિત થયા હતા તેા હુ તા જે છું તેની તેજ છું; ને જે પદાર્થથી હું સુંદર જણાતી હતી તે પદાર્થ તા ચાંડાળવાડામાં પણ દૃષ્ટિએ પડે છે; પણ તમને તેના પર માહ નથી. કેમકે તેમાં તમે સાંઢયતા જોતા નથી. તેા પછી સૌંદર્ય ક્યાં છે? સૌંદર્ય એ માત્ર દષ્ટિના વિકારજછે કે કંઈ બીજું છે? હે રાજકુમાર ! આ વિષયમાં હું તમને એક પુરાણિક હૃષ્ટાંત કહુ છુ તે સાંભળે, અને રાજ્યની પ્રજા તે તમારાં: પુત્ર-પુત્રી છે એમ માનીને પ્રજાનાં પુત્ર-પુત્રી ઉપર મેહ ન પામતાં તમારા ધર્મનુ પાલન કરો.
'
એકદા વ્યાખ્યાનની અંદર એક સુશીલ સુનીશ્વર એક વૃદ્ધ શ્વેતાને ઉપદેશ કરવા લાગ્યા કે હું અધિકારી છત્ર! તુ વયમાં આવ્યે છુ, તારે ઘેર પુત્ર-પુત્રીઆ છે, તે સત્તાર ભાગળ્યા છે, ખાધુ પીધુ છે ને આનંદ કર્યો છે; હવે તુ લ મને એળી આત્માનું સાર્થક કરી લે.’ તે એલ્ય · હે મહારાજ! આપનું કહેવું સત્ય છે. આ વૃદ્ધાવસ્થામાં જે સુકૃત્ય થાય તે કરી લેવાની મારી ઘણી: ઇચ્છા છે, પણ હજી આ માલુ નાના છે,.મીમેક ઠેકાણે પડ્યો નથી, કન્યાઓનાં સગપણ કરવાં છે, એ બધાં કાર્ય થઇ રહે એટલે ધર્મધ્યાન કરીશ.’ ત્યારે મુનિએ કહ્યું- હૈ મૂઢ ! તે ઉપાધિમાંથી તું મુક્ત થઇશ એટલે ખીજી ઉપાધિ વળગશે. એટલામાં તારૂ ચ્હાન યુષ્ય પૂરૂ થશે અને તુ જેવા ને તેવા આ લાકમાંથી હાથ ઘસતા ચાલ્યા જઈ. ’ મુનિના વાક્ય ઉપર કાંઇ પણ ધ્યાન ન આપતાં તે વૃદ્ધ સંસારની જ જાળમાં ગુ ચે; અને અનેક પ્રકારની સંસારની ઉપાધિ વક્તે વેઠતા નરકાધીન થયા.
હું રાજકુમાર! આ જગત્તા જીવાને જેવી મમતા સોંદર્ય તા-સૌંસારની માયા ઉપર છે, તેવી મમતા ધ ઉપર હાય તેમ તેનુ કલ્યાણ થઈ જાય; પણ સંસારના અનેક પ્રકારના સોંદર્યને વશ થઇને પ્રાણી અનેક પ્રકારની વાસનામાં લપટાયા કરે છે. કાઈ ધનને, કોઈ કીત્તિને, કાઇ ભાગને, સૌંદર્યનુ સ્થાન સમજી તેની પાછળ ગાંડા થાય છે. એવા સ’સારી રગડામાં પણ જે તેને કાઇ અમૂલ્ય પ્રસંગ પ્રાપ્ત થાય છે અને ચટકી લાગી જાય છે તે તે પોતાના દેહનું અને આત્માનું કલ્યાણ કરી લે છે, જીવને એવા પ્રસ ંગ મળે તો તે ઝડપવામાં ચૂકવું નહિ. પ્રભુકૃપાથી એવા પ્રસંગ આવી મળે છે અને તે પ્રસંગ જવા દેવાથો જીવને હમેશને માટે સ તાપ થાય છે. એટલુજ નહિ પણ જન્મ જન્મ તે જીવને ચારાશીના ફેરામાં ભેટકવુ પડે છે.
હે રાજપુત્ર! તમે મારાપર માહિત થયા છે. તા કહેા, તમે મારામાં વિશેષ શું જોયું? તમને અનેક રાણીઓ છે, તે મારાથી કાઇ પણ રીતે ન્યૂન ` નથી, પણ અધિક છે. તથાપિ જે સાંઢય જોઇને તમે મારાપર મેાહિત થયા હતા એ તમારી દૃષ્ટિનેાજ વિકાર હતા, માટે એ વિકાર કાઢી નાખા, એટલે તમે સર્વને સમાન જોશે .”